ศัพทวิทยา

เบอร์ลินอยู่ทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของเยอรมนี ทางตะวันออกของแม่น้ําเอลเบ ซึ่งครั้งหนึ่งเคยจัดตั้งขึ้นพร้อมกับซาเลแม่น้ํา (แซกซอนหรือเทือริงเกียน) (จากความสําเร็จที่บาร์บีออนวอร์ด) ซึ่งเป็นพรมแดนด้านตะวันออกของดินแดนแฟรงคิช แม้ ว่า ดินแดน แฟรง คิช จะ มี คน อาศัยอยู่ ใน เผ่า เจอร์แมนิก เช่น เผ่า แฟรงค์ และ แซกซอน แต่ บริเวณ ตะวันออก ของ แม่น้ํา ที่ อยู่ ใน ชนเผ่า สลาวิก นี่จึงเป็นเหตุผลว่าเหตุใดเมืองและหมู่บ้านส่วนใหญ่ในเยอรมนีตะวันออกเฉียงเหนือจึงมีชื่อที่ถ่ายทอดมาจากสลาวิค (เจอร์เมเนียสลาวิกา) ชื่อสถานที่แบบทั่วไปของเยอรมนีที่ใช้ชื่อแบบอักษรย่อของต้นกําเนิดแบบ Slavic คือ -ow, -itz, -vitz, -witz, -itzsch, และ -inPlang, การแก้ไขคํานําหน้าคือ windischReatch และ gorvendisch ชื่อที่เบอร์ลินมีรากฐานในภาษาของชาวสลาวิกตะวันตกในดินแดนเบอร์ลินในวันนี้ และอาจจะเกี่ยวข้องกับก้านโปลาเบียนเบิร์ล-เบิร์ล ("บึง") เก่า ตั้งแต่เบอร์-ที่จุดเริ่มต้น เสียงเหมือนคําภาษาเยอรมัน (หมี) หมีตัวหนึ่งก็ปรากฏตัวอยู่ในแขนของเมือง ดัง นั้น มัน จึง เป็น แขน กระป๋อง

ในตระกูลเบอร์ลินมี 12 บอรัก มีหมี 5 ตัว (ส่วนหนึ่ง) ชื่อที่สืบทอดมาจากสลาวิก: Pankow (มีประชากรสูงสุด), Steglitz-Zehlendorf, Marzahn-Hellersdorf, Treptwath-Kepenick และ Spandau (มีชื่อว่า Spandow จนถึง 1878) ของย่านเก้าสิบหกแห่งนี้ มียี่สิบสองหมี a (ส่วนหนึ่ง) ชื่อที่สืบทอดมาจากสลาฟ อัลท์กลีนิคเคอ, อัลท์-เทรพทาว์, บริทซ์, บัคโคว์, กาทาว, คาโรว์, เคลาโดว์, เคอเพนิค, ลันควิทซ์, ลือบาร์ส, มัลโชว์, ปานโคว์, เพรนซ์เลาเวอร์, รูดาวิทซ์, สแตเทแลน ขอรับ เพื่อนบ้านของโมบิตเป็นชื่อที่มาจากภาษาฝรั่งเศส และฟรานเซอซิช บูโชลส์ ตั้งชื่อตามชื่อฮูเกน็อต

คริสต์ศตวรรษที่ 12 ถึง 16

แผนที่เบอร์ลินในปี ค.ศ. 1688

อาสนวิหารเบอร์ลิน (ซ้าย) และพระราชวังเบอร์ลิน (ขวา), 1900

หลักฐานแรกสุดของการก่อตั้งในเขตเบอร์ลินปัจจุบันคือซากของบ้านที่มีฐานรากตั้งอยู่ที่ปี ค.ศ. 1174 ซึ่งพบในอุทกภัยในเบอร์ลินและคานไม้ที่มีวันที่ประมาณปี 1192 บันทึกสถิติเมืองแรกในเขตของวันปัจจุบันที่เบอร์ลิน ในช่วงปลายศตวรรษที่ 12 มีการกล่าวถึงสปานเดาครั้งแรกในปี ค.ศ.1197 และเคอเพนิคในปี 1209 แม้ว่าพื้นที่เหล่านี้จะไม่ได้เข้ากรุงเบอร์ลินจนกระทั่งปี 1920 ส่วนกลางของเบอร์ลิน สามารถสืบย้อนกลับไปได้ถึงสองเมือง คอล์น บน ฟิสเชรินเซล ถูก กล่าว ถึง เป็น ครั้ง แรก ใน เอกสาร 1237 ฉบับ และ เบอร์ลิน ข้าม สปรี ใน สิ่งที่ เรียก ว่า นิโคไลเวอร์เทล ซึ่ง ถูก อ้างถึง ใน เอกสาร ฉบับ หนึ่ง จาก ปี 1244 1237 ถือเป็นวันที่ก่อตั้งเมือง เมือง ทั้ง สอง ที่ อยู่ ตาม กาลเวลา ได้ ก่อ ตั้ง ความสัมพันธ์ ทาง เศรษฐกิจ และ สังคม ใกล้ชิด และ ได้ ประโยชน์ จาก สิทธิ ทาง การค้า ที่ สําคัญ สอง เส้น ทาง เวียอิมพีรี และ จาก บรูกส์ ไป ยัง นอฟโกรอด ใน ปี 1307 พวก เขา ได้ ก่อตั้ง พันธมิตร กับ นโยบาย ภาย นอก ร่วม กัน การ บริหาร งาน ภายใน ของ พวก เขา ยังคง ถูก แยก ออกไป

ใน ปี 1415 เฟรเดอริค ผม ได้ เป็น ผู้ คัดเลือก รัฐ มาร์เกรฟ บรันเดนเบิร์ก ซึ่ง เขา ปกครอง อยู่ จนถึง ปี 1440 ในช่วงศตวรรษที่ 15 ผู้สืบทอดตําแหน่งของเขาได้สถาปนาเบอร์ลิน-โคลน์ขึ้นเป็นเมืองหลวงของรัฐมาร์เกรฟ และสมาชิกในครอบครัวโฮเฮนซอลเลิร์นผู้ต่อมาปกครองในเบอร์ลินจนกระทั่งปี 2551 เป็นครั้งแรกในฐานะผู้คัดเลือกแห่งบรันเดนเบิร์ก และในที่สุดก็เป็นกษัตริย์แห่งปรัสเซีย และในที่สุดก็เป็นจักรพรรดิเยอรมัน ในปี 1443 เฟรดเดอริค ไอรอนฟูท ได้เริ่มสร้างพระราชวังแห่งใหม่ในเบอร์ลิน-เซิลน์ การประท้วงของประชาชนในเมืองต่อต้านอาคารแห่งนี้เริ่มขึ้นในปี พ.ศ. 2491 ใน "เบอร์ลิน อินดิเกอร์" ("เบอร์ลิเนอร์ อันวิลล์") การ ประท้วง ครั้ง นี้ ไม่ ประสบความ สําเร็จ และ พลเมือง ได้ สูญเสีย สิทธิ ทาง การเมือง และ เศรษฐกิจ ไป หลาย ประการ หลังจากพระราชวังเสร็จสิ้นในปี 2494 พระราชวังก็ค่อย ๆ นําไปใช้ จากปี 1470 ด้วยอัลเบร็ชท์ที่ 3 อคิลลีส เบอร์ลิน-เซิลน์ ได้กลายเป็นราชวงศ์ใหม่ พระราชวังเบอร์ลิน-โคลน์ได้กลายเป็นที่พํานักถาวรของผู้คัดเลือกบรันเดนเบิร์กแห่งโฮเฮนซอลเลินส์ตั้งแต่ปี 1486 เมื่อจอห์น ซิเซโร ขึ้นสู่อํานาจ อย่างไรก็ตาม เบอร์ลิน-เซิลน์ ต้องยกเลิกสถานะของตนในฐานะเมืองฮันเซอาติกเสรี ใน ปี 1539 ผู้ เลือก และ เมือง ได้ กลาย มา เป็น ลูเธอรัน อย่าง เป็นทางการ

คริสต์ศตวรรษที่ 17 ถึง 19

สงคราม 30 ปี ระหว่าง ปี 1618 ถึง 1648 ได้ ทําลาย เบอร์ลิน หนึ่ง ใน สาม ของ บ้าน ของ มัน ได้รับ ความเสียหาย หรือ ถูก ทําลาย และ เมือง นั้น ก็ สูญเสีย ประชากร ไป ครึ่ง หนึ่ง เฟรเดอริก วิลเลียม ซึ่งรู้จักกันในนาม "ผู้คัดเลือกผู้ยิ่งใหญ่" ซึ่งสืบทอดอํานาจต่อพ่อจอร์จ วิลเลียม ผู้ปกครองในปี 1640 ได้ริเริ่มนโยบายส่งเสริมความอดกลั้นต่อการอพยพเข้าเมืองและการนับถือศาสนา ด้วยพระราชกฤษฎีกาแห่งพ็อทซ์ดัมในปี 2528 เฟรเดอริค วิลเลียมได้ขอลี้ภัยให้กับชาวฝรั่งเศสฮูเกน็อต

พอถึงปี ค.ศ. 1700 ชาวเบอร์ลินประมาณร้อยละ 30 เป็นชาวฝรั่งเศส เนื่องจากการอพยพของชาวฮูเกโนต์ ผู้ อพยพ อีก หลาย คน มา จาก โบฮีเมีย โปแลนด์ และ ซาลซ์เบิร์ก

เบอร์ลินกลายเป็นเมืองหลวงของจักรวรรดิเยอรมันในปี 2514 และขยายตัวอย่างรวดเร็วในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า

ตั้งแต่ ปี 1618 มาร์เกรฟ บรันเดนเบิร์ก ได้ อยู่ ใน สหภาพ ดัชชี ปรัสเซีย ใน ปี ค .ศ . 1701 รัฐ คู่ ได้ ก่อตั้ง ราชอาณาจักร ปรัสเซีย ขึ้น มา ใน ฐานะ เฟรเดอริค ที่ 3 ผู้ นํา แห่ง บรันเดนเบิร์ก ได้ สวม ชื่อ กษัตริย์ เฟรเดอริค ที่ 1 ใน ปรัสเซีย เบอร์ลินกลายเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรใหม่ แทนที่เมืองเคอนิชส์แบร์ค นี่ เป็น ความ พยายาม ที่ ประสบความสําเร็จ ใน การ จับ ศูนย์กลาง ของ เมือง หลวง ใน รัฐ ที่ ไกล มาก และ เป็น ครั้ง แรก ที่ เมือง เริ่ม เติบโต ในปี ค.ศ. 1709 เบอร์ลินได้ผนวกรวมเมืองทั้งสี่ของโคล์น, ฟรีดริชเวอร์เดอร์, ฟรีดริชสตัดท์ และ โดโรเธียนสตัดท์ เข้ากับชื่อเบอร์ลินว่า "เฮาพท์- อุนด์ เรซิดเอนสตัดท์"

ในปี ค.ศ. 1740 เฟรเดอริค II ซึ่งรู้จักกันในนามเฟรดเดอริค เดอะ เกรท (1740-1786) ได้ขึ้นสู่อํานาจ ภายใต้การปกครองของเฟรเดอริคที่สอง เบอร์ลินได้กลายเป็นศูนย์กลางแห่งการรู้แจ้งแต่ก็ถูกยึดครองในช่วงเวลาสั้นๆ ระหว่างสงครามเจ็ดปีโดยกองทัพรัสเซีย หลังชัยชนะของฝรั่งเศสในสงครามพันธมิตรครั้งที่สี่ นโปเลียน โบนาปาร์ต ได้เดินขบวนสู่เบอร์ลินในปี 2449 แต่ได้ให้อํานาจปกครองตนเองแก่เมืองนี้ ใน ปี 1815 เมือง นี้ ได้ กลายเป็น ส่วน หนึ่ง ของ จังหวัด บรันเดนเบิร์ก

การปฏิวัติอุตสาหกรรมได้เปลี่ยนเบอร์ลิน ในช่วงศตวรรษที่ 19 เศรษฐกิจ ของ เมือง และ ประชากร ของ เมือง ขยาย ออกไป อย่างมาก และ มัน ก็ กลาย มา เป็น ศูนย์กลาง ทาง รถไฟ หลัก และ ศูนย์ เศรษฐกิจ ของ เยอรมนี เมืองที่เพิ่มขึ้นเร็ว ๆ นี้ได้พัฒนาและเพิ่มจํานวนประชากรของเบอร์ลิน ใน ปี 1861 ชานเมือง ใกล้เคียง กัน รวม ทั้ง งาน แต่งงาน โมบิต และ เมือง อื่น ๆ อีก หลาย แห่ง ถูก นํา ไป รวม ใน เบอร์ลิน ใน ปี 1871 เบอร์ลิน กลายเป็น เมือง หลวง ของ จักรวรรดิเยอรมัน ที่ ก่อตั้ง ใหม่ ใน ปี 1881 มัน กลายเป็น เขต ของ เมือง ที่ แยก จาก บรันเดนเบิร์ก

คริสต์ศตวรรษที่ 20 ถึง 21

ใน ช่วง ต้น ศตวรรษ ที่ 20 เบอร์ลิน ได้ กลายเป็น พื้น ดิน ที่ อุดมสมบูรณ์ สําหรับ ขบวนการ เอ็กซ์เพรสชันนิสต์ เยอรมัน ใน สาขา ต่าง ๆ เช่น สถาปัตยกรรม การ เขียน ภาพ และ ภาพยนตร์ รูปแบบ ใหม่ ของ ศิลปะ ถูก ประดิษฐ์ ขึ้น ใน ช่วง สิ้นสุด สงครามโลก ครั้ง ที่ หนึ่ง ใน ปี 1918 สาธารณรัฐ ได้รับ การ ประกาศ ของ ฟิลลิพ ไชเดมันน์ ที่ อาคาร ไรชส์ทาค ใน ปี 1920 พระราชบัญญัติ ว่าด้วย กรุง เบอร์ลิน ได้ รวม เมือง ต่าง ๆ ของ ชานเมือง หมู่บ้าน และ เขต รอบ ๆ เบอร์ลิน เข้า เป็น เมือง ที่ ถูก ขยาย ออก การกระทําดังกล่าวเพิ่มพื้นที่ในเบอร์ลินตั้งแต่ 66 ถึง 883 กม^.2 (25 ถึง 341 ตร.ไมล์) ประชากร เกือบ ทั้ง ทวีคูณ และ เบอร์ลิน มี ประชากร ประมาณ 4 ล้าน คน ในช่วงยุคไวมาร์ เบอร์ลินแสดงความไม่สงบทางการเมืองอันเนื่องมาจากความไม่แน่นอนทางเศรษฐกิจ แต่ได้กลายเป็นศูนย์กลางที่มีชื่อเสียงของคู่สองที่คํารามก้องอยู่เช่นกัน มหานครแห่งนี้ ได้ประสบความสําเร็จในฐานะเมืองหลวงของโลก และเป็นที่รู้จักกันในบทบาทผู้นําในด้านวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี ศิลปะ มนุษยศาสตร์ การวางแผนเมือง ภาพยนตร์ การศึกษาที่สูงขึ้น รัฐบาลและอุตสาหกรรม อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ ได้ ลุก ขึ้น สู่ สังคม ใน ช่วง ที่ เขา อยู่ ใน เบอร์ลิน ได้รับ รางวัลโนเบล สาขา ฟิสิกส์ ใน ปี 1921

เบอร์ลินถูกทําลายอย่างราบคาบหลังสงครามโลกครั้งที่สอง (พ็อตซาเมอร์แพลตซ์, 1945)

ใน ปี 1933 อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ และ พรรค นาซี ได้ กลาย มา เป็น อํานาจ NSDAP ได้ตัดกลุ่มชาวยิวของเบอร์ลินออกจากตําแหน่งถึง 160,000 คน (หนึ่งในสามของชาวยิวในประเทศ) ถึงประมาณ 80,000 คนอันเป็นผลมาจากการอพยพของชาวยิวในเบอร์ลินถึงปี 2486 ถึง 2496 หลัง จาก ที่ คริสตัลนอชท์ ใน ปี 1938 ชาวยิว ใน เมือง เป็น พัน ๆ คน ถูก จับ ใน ค่าย กักกัน ซัคเซนเฮาเซิน ที่ อยู่ ใกล้ ๆ นับตั้งแต่ต้นปี 1943 หลายคนถูกส่งไปยังค่ายกักกันแห่งความตาย เช่น เอาชวิทซ์ เบอร์ลินเป็นเมืองที่ถูกระเบิดอย่างหนักที่สุดในประวัติศาสตร์ ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง พื้นที่ส่วนใหญ่ในเบอร์ลินถูกทําลายลงระหว่างการบุกโจมตีทางอากาศแบบพันธมิตรในปี 2486-45 และยุทธการที่เบอร์ลินในปี 2488 พันธมิตร ทิ้ง ระเบิด 67 , 607 ตัน บน เมือง ทําลาย พื้นที่ ที่ สร้าง ขึ้น ไป 6 , 427 เอเคอร์ ประชาชนประมาณ 125,000 คนถูกฆ่า หลังสงครามในยุโรปเมื่อเดือนพฤษภาคม 2488 เบอร์ลินได้รับผู้ลี้ภัยจํานวนมากจากจังหวัดทางตะวันออก อํานาจ ทาง ชัย แบ่ง เมือง ออก เป็น สี่ ภาค ส่วน เปรียบ ได้ กับ เขต อาชีพ ที่ เยอรมัน ถูก แบ่ง ออก ภาค ส่วน ของ พันธมิตร ตะวัน ตก (สหรัฐอเมริกา สหราชอาณาจักร และ ฝรั่งเศส) ได้ ก่อตั้ง ขึ้น ใน เบอร์ลินตะวัน ตก ขณะ ที่ ภาค โซเวียต ได้ ก่อตั้ง กรุง เบอร์ลินตะวันออก

กําแพงเบอร์ลิน (ทาสีทางฝั่งตะวันตก) เป็นกําแพงที่แบ่งเมืองออกจากปี 2504 ถึง 2522

พันธมิตรทั้งสี่ต่างมีหน้าที่รับผิดชอบในการจัดการเบอร์ลินร่วมกัน อย่างไรก็ตาม ในปี 2491 เมื่อพันธมิตรตะวันตกได้ขยายการปฏิรูปเงินในเขตตะวันตกของเยอรมนีไปยังสามภาคตะวันตกของเบอร์ลิน สหภาพโซเวียตได้กําหนดแนวปิดกั้นเส้นทางเข้าสู่และออกจากเบอร์ลินตะวันตกซึ่งทั้งหมดตั้งอยู่ภายในพื้นที่ควบคุมของโซเวียต การยกเครื่องบินเบอร์ลินซึ่งดําเนินการโดยพันธมิตรตะวันตกทั้งสามประเทศ ได้เข้ายึดครองแนวกั้นนี้โดยการจัดหาอาหารและอุปกรณ์เครื่องใช้อื่น ๆ ให้แก่เมืองตั้งแต่เดือนมิถุนายน พ.ศ. 2481 ถึงเดือนพฤษภาคม 2492 ในปี 2492 สหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนีก่อตั้งขึ้นในเยอรมนีตะวันตก และในที่สุดก็รวมทั้งเขตพื้นที่อเมริกัน สหราชอาณาจักร และฝรั่งเศส ทั้งหมดไว้ด้วย ยกเว้นเขตสามประเทศในเบอร์ลิน ในขณะที่สาธารณรัฐประชาธิปไตยเยอรมนีมาร์กซิสต์-เลนินิสต์ ได้รับการประกาศในเยอรมนีตะวันออก เบอร์ลินตะวันตกยังคงเป็นเมืองที่ถูกยึดครองอย่างเป็นทางการ แต่ทางการเมืองก็สอดคล้องกับสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี แม้ว่าจะมีการแยกดินแดนในเบอร์ลินตะวันตกออก สายการบินส่งไปยังเบอร์ลินตะวันตก ได้รับมอบให้เฉพาะสายการบินอเมริกัน อังกฤษ และฝรั่งเศสเท่านั้น

การล่มสลายของกําแพงเบอร์ลินในวันที่ 9 พฤศจิกายน 1989 3 ตุลาคม 1990 กระบวนการรวมชาติเยอรมันก็สําเร็จอย่างเป็นทางการ

การก่อตั้งประเทศเยอรมันสองประเทศ เพิ่มความตึงเครียดในสงครามเย็น เบอร์ลินตะวันตกถูกล้อมไปด้วยดินแดนเยอรมันตะวันออก และเยอรมันตะวันออกประกาศว่าพื้นที่ทางตะวันออกนั้นเป็นเมืองหลวง การเคลื่อนไหวของมหาอํานาจทางตะวันตกก็ไม่เป็นที่รู้จัก เบอร์ลินตะวันออกรวมศูนย์ประวัติศาสตร์ของเมืองไว้ด้วย รัฐบาล เยอรมัน ตะวัน ตก ตั้ง ตัวเอง ใน บอนน์ ใน ปี 1961 เยอรมัน ตะวันออก ได้ เริ่ม สร้าง กําแพง เบอร์ลิน รอบ ๆ เบอร์ลิน ตะวัน ตก และ เหตุการณ์ ก็ บานปลาย ขึ้น จน กลายเป็น ถัง คัด ใน ชาร์ลี จุด ตรวจ ปัจจุบันเบอร์ลินตะวันตกกลายเป็นส่วนหนึ่งของเยอรมนีตะวันตกที่มีสถานะทางกฏหมายเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว ในขณะที่เบอร์ลินตะวันออกถูกโค่นล้มจากดินแดนเยอรมนีตะวันออก จอห์น เอฟ เคนเนดี้กล่าวสุนทรพจน์ "Ich bin in Berliner" ของเขาในปี 2506 โดยเน้นย้ําถึงการสนับสนุนของสหรัฐฯ สําหรับภาคตะวันตกของเมือง เบอร์ลินถูกแบ่งออกอย่างสมบูรณ์ แม้ว่าชาวตะวันตกจะสามารถเดินทางข้ามฟากไปทางฝั่งโน้นได้โดยควบคุมอย่างเข้มงวด เพราะชาวต่างชาติเดินทางไปยังเบอร์ลินตะวันตกหรือเยอรมนีตะวันตกนั้นถูกห้ามโดยรัฐบาลเยอรมนีตะวันออก ใน ปี 1971 ข้อตกลง 4 อํานาจ ที่ รับรอง การ เข้า ถึง และ เข้า ถึง จาก เบอร์ลินตะวัน ตก ด้วย รถยนต์ หรือ ฝึก ผ่าน เยอรมันตะวันออก

ใน ปี 1989 เมื่อ สิ้นสุด สงครามเย็น และ ความกดดัน จาก ประชากร เยอรมัน ตะวันออก กําแพง เบอร์ลิน ตก ลง มา เมื่อ วัน ที่ 9 พฤศจิกายน และ ใน ที่สุด ก็ ถูก รื้อถอน ออก มา เป็น ส่วน ใหญ่ วันนี้ หอศิลป์ฝั่งตะวันออก รักษากําแพงไว้ได้มาก ใน วัน ที่ 3 ตุลาคม 1990 สอง ส่วน ของ เยอรมนี ได้ รวม ตัว กัน ใหม่ ใน ฐานะ สหพันธ์ สาธารณรัฐเยอรมนี และ เบอร์ลิน ได้ กลาย เป็น เมือง ที่ รวม ตัว กัน ใหม่ วอลเตอร์ มอมเปอร์ นายกเทศมนตรี แห่ง เวสท์ เบอร์ลิน ได้ กลาย มา เป็น นายกเทศมนตรี คน แรก ของ เมือง ที่ รวม ตัว กัน ใน ช่วง กลาง การเลือกตั้งทั่วทั้งเมืองเมื่อเดือนธันวาคม พ.ศ. 2533 ส่งผลให้นายกเทศมนตรีเมืองเบอร์ลินได้รับเลือกตั้งให้เข้าดํารงตําแหน่งในเดือนมกราคม พ.ศ. 2534 โดยมีตําแหน่งนายกเทศมนตรีที่แยกออกจากกันในเบอร์ลินตะวันออกและตะวันตกที่หมดอายุไปในเวลานั้น และนายเอเบอร์ฮาร์ด ดีเปเกน (อดีตนายกเทศมนตรีของเบอร์ลินตะวันตก) ได้รับเลือกตั้งเป็นนายกเทศมนตรีคนแรกที่ได้รวมตัวกันในกรุงเบอร์ลิน ในวันที่ 18 มิถุนายน 2537 ทหารจากสหรัฐฯ ฝรั่งเศสและอังกฤษเดินขบวนพาเหรดซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของพิธีเฉลิมฉลองการถอนกองกําลังของพันธมิตรออกจากเบอร์ลิน (กองทัพรัสเซียคนสุดท้ายเดินทางในวันที่ 31 สิงหาคม) ในขณะที่การออกทัพของกองกําลังพันธมิตรตะวันตกสิ้นสุดลงในวันที่ 8 กันยายน 2537) เมื่อวันที่ 20 มิถุนายน 2534 รัฐสภาบังเดสแทก (รัฐสภาเยอรมัน) ได้ลงคะแนนเสียงให้ย้ายที่นั่งของเมืองหลวงเยอรมันจากบอนน์ไปเบอร์ลิน ซึ่งเสร็จสมบูรณ์ในปี 2532

วังเบอร์ลินที่สร้างขึ้นใหม่จะเปิดในปลายปี 2020

ท่าอากาศยานเบอร์ลินบรันเดนเบิร์กมีกําหนดเปิดในวันที่ 31 ตุลาคม 2563

จิกะ เบอร์ลินโดยเทสล่า กําลังถูกก่อสร้างที่กึนไฮด์ (มาร์ค) ใกล้เบอร์ลิน

การปฏิรูปด้านการบริหารของเบอร์ลินปี 2001 ครอบคลุมหลายเขต จํานวนของยอดซื้อถูกลดลงจาก 23 เป็น 12

ใน ปี 2002 สภา เยอรมัน ได้ ลง คะแนน ให้ มี การ สร้าง วัง เบอร์ลิน ขึ้น ใหม่ ซึ่ง เริ่ม ขึ้น ใน ปี 2013 ใน ปี 2006 ฟีฟ่าเวิลด์คัพ รอบ ชิง ชนะ เลิศ ถูก จับ ไว้ ที่ เบอร์ลิน

ในการโจมตีของผู้ก่อการร้ายปี 2559 ที่เชื่อมโยงกับ ISIL รถบรรทุกคันหนึ่งถูกจงใจขับเข้าสู่ตลาดคริสต์มาสถัดจากโบสถ์อนุสรณ์ไกเซอร์วิลเฮล์ม ทําให้มีผู้เสียชีวิต 12 รายและบาดเจ็บอีก 56 ราย

ในปลายปี 2020 สองโครงการใหญ่ที่สุดในเบอร์ลินจะเสร็จสมบูรณ์ ที่เบอร์ลินพาเลซ และสนามบินเบอร์ลินบรันเดนเบิร์ก ปลายปี 2021 จีกา เบอร์ลิน โดยเทส ล่า อิงค์ ซึ่ง อยู่ ใน บรันเดนเบิร์ก คาด ว่า จะ เริ่ม ปฏิบัติการ

ภูมิประเทศ

ภาพดาวเทียมของเบอร์ลิน

การถ่ายภาพทางอากาศเหนือกรุงเบอร์ลินตอนกลางกับแม่น้ําไทร์การ์เทิน

เบอร์ลินอยู่ทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของเยอรมนี ในพื้นที่ป่าไม้เขียวชะอักที่มีพื้นราบต่ําส่วนใหญ่เป็นภูมิประเทศแบนราบ ส่วนหนึ่งของที่ราบยุโรปเหนืออันกว้างใหญ่ ซึ่งทอดยาวจากตอนเหนือของฝรั่งเศสไปจนถึงตะวันตกของรัสเซีย เบอร์ไลเนอร์ เออร์สทรอมทัล (หุบเขาน้ําแข็งยุคกลาเซียล) ระหว่างที่ราบสูงบาร์นิมตอนล่างถึงทิศเหนือและที่ราบสูงเทเลทราว์ทางทิศใต้ ก่อตัวจากแผ่นน้ําแข็งที่ไหลจากปลายธารน้ําแข็งที่ปลายธารน้ําแข็งของเวย์เซเลียนที่ผ่านมา Spree ตามหลังหุบเขานี้ ใน สปัน ดาอู เมือง หนึ่ง ใน ตะวัน ตก ของ เบอร์ลิน เมือง สปรี จะ พา เรา ไป ยัง แม่น้ํา ฮาเวล ซึ่ง ไหล จาก เหนือ ไป ใต้ สู่ เบอร์ลิน ตะวัน ตก เส้นทางของฮาเวลจะเหมือน ห่วงโซ่ของทะเลสาบมากกว่า ที่ใหญ่ที่สุดเป็น ß ซีและโกรเกอร์แวนซี ทะเลสาบหลายชุดยังป้อนอาหารลงในท้องทะเลชั้นบน ß ซึ่งไหลผ่านถนนเมือกเกลเซในเบอร์ลินตะวันออก

ส่วน ย่อย ๆ ของ ปัจจุบัน ใน เบอร์ลิน ขยาย ไป สู่ บริเวณ ที่ ต่ํา ใน สอง ฝั่ง ของ หุบเขา สปรี ส่วนใหญ่ของบริษัทโบโรนิคเคนดอร์ฟ และปานโคว์นอนอยู่บนที่ราบสูงบาร์นิม ส่วนใหญ่ของเขตชาร์ลอทเทนเบิร์ก-วิลเมอร์สดอร์ฟ, ชเต็กลิทซ์-เซลเฮนดอร์ฟ, เทมเพลโฮฟ-เชอเนแบร์ก และเนอคูลินนอนอยู่บนที่ราบสูงเทเลโท

โบโรห์ ของ Spandau อยู่ ใน หุบเขา กลาเชียล เบอร์ลิน ส่วน หนึ่ง อยู่ ที่ ราบ นาเวน ซึ่ง ยืด ไป ทาง ตะวัน ตก ของ เบอร์ลิน นับตั้งแต่ปี 2558 เป็นต้นมา เทือกเขาอาร์เคนเบอร์กในแพนโคว์ ที่ความสูง 122 เมตร (400 ฟุต) ได้ถึงจุดสูงสุดในเบอร์ลิน ด้วยการกําจัดเศษซากก่อสร้างที่พวกเขาใช้พื้นที่สกัดกั้น Teufelsberg (120.1 ม. หรือ 394 ฟุต) ซึ่งสร้างขึ้นเองด้วยเศษหินจากซากปรักหักพังของสงครามโลกครั้งที่สอง Müggelberge ที่ความสูง 114.7 เมตร (376 ฟุต) เป็นจุดสูงสุดและต่ําสุดก็คือความสูงสุดของสเปคทีสในสปานเดา โดยสูงถึง 28.1 เมตร (92 ฟุต)

ภูมิอากาศ

ชานเมืองเบอร์ลินเต็มไปด้วย ป่าไม้และทะเลสาบมากมาย

เบอร์ลินมีภูมิอากาศแบบมหาสมุทร (Koppen) Cfb); ภาคตะวันออกของเมืองมีอิทธิพลต่อทวีปเล็กน้อย (Dfb) โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอิโซเทอร์ม 0 °ซ. หนึ่งในการเปลี่ยนแปลงที่เกิดจากฝนที่ตกทุกปี ตามปริมาณน้ําฝนและปริมาณความอุดมสมบูรณ์มากขึ้นในช่วงเวลาหนึ่ง คุณลักษณะของสภาพอากาศเช่นนี้ คือ อุณหภูมิปานกลางในฤดูร้อน แต่บางครั้งก็ร้อน (สําหรับการเป็นกึ่งคอนติเนนทัล) และฤดูหนาวที่หนาวเหน็บ แต่ไม่ได้เข้มงวดมากนัก

เนื่องจาก พื้นที่ ทาง ภูมิ อากาศ ที่ เปลี่ยน ผ่าน มา ของ มัน จึง เป็น เรื่อง ปกติ ใน ฤดู หนาว และ มี ความ แตกต่าง ของ อุณหภูมิ ระหว่าง ฤดูกาล มาก กว่า ปกติ ของ สภาพ อากาศ หลาย ๆ ช่วง ฤดู หนาว ยิ่งไปกว่านั้น เบอร์ลินยังถูกจัดอยู่ในอันดับของภูมิอากาศแบบทวีป (Dc) ภายใต้โครงร่างสภาพภูมิอากาศแบบเทรวาร์ธา รวมทั้งชานเมืองของนครนิวยอร์ก แม้ว่าระบบเคิปเปนจะใส่ลงไปในแบบต่างๆก็ตาม

ฤดูร้อนมีความอบอุ่นและบางครั้งก็มีความชื้นในอุณหภูมิสูง 22-25 °ซ. (72-77 °ฟ) และต่ํา 12-14 °ซ. (54-57 °ซ.) ฤดูหนาวเย็นเฉียบโดยมีอุณหภูมิสูง 3 °ซ. (37 °ซ.) และต่ํากว่า -2 ถึง 0 °ซ. (28 ถึง 32 °ซ.) ฤดู ใบ ไม้ ผลิ และ ใบ ไม้ ร่วง โดย ทั่วไป แล้ว จะ อ่อน อ่อน พื้นที่ ที่ สร้าง ขึ้น ของ เบอร์ลิน สร้าง ภูมิ อากาศ ขนาด เล็ก ด้วย ความ ร้อน ที่ เก็บ ไว้ โดย ตึก และ ทาง เท้า ของ เมือง อุณหภูมิอาจสูงถึง 4 °ซ. (7 °F) ในเมืองมากกว่าบริเวณรอบๆ ปริมาณน้ําฝนที่ตกเป็นรายปีคือ 570 มิลลิเมตร (22 นิ้ว) ที่มีปริมาณน้ําฝนปานกลางตลอดปี หิมะตกเป็นหลักจากเดือนธันวาคมถึงมีนาคม เดือนที่ร้อนที่สุดในเบอร์ลินคือเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2477 โดยมีอุณหภูมิเฉลี่ย 23.0 °ซ. (73.4 °F) และอากาศหนาวที่สุดคือ 1709 มกราคม ด้วยอุณหภูมิเฉลี่ยที่ 13.2 °C (8.2 °F) เดือนแห่งการว่ายน้ํานี้เป็นสถิติของเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2550 โดยมีปริมาณน้ําฝน 230 มิลลิเมตร (9.1 นิ้ว) ในขณะที่แม่น้ําสายนี้เป็นเดือนตุลาคม พ.ศ. 2439 พฤศจิกายน 2451 และกันยายน 2551 ทั้งหมดมีปริมาณน้ําฝน 1 มิลลิเมตร (0.039 นิ้ว)

ทิวทัศน์เมือง

มองเหนือเบอร์ลินกลางและตะวันออกเฉียงเหนือ

ประวัติศาสตร์เบอร์ลินได้ออกจากเมืองไปพร้อมกับองค์กรที่มีศูนย์กลางและมีโครงสร้างและตึกที่มีความละเอียดอ่อนสูง การ ปรากฏ ตัว ของ เมือง ใน ปัจจุบัน นี้ ได้ ถูก หล่อหลอม โดย บทบาท หลัก ที่ มัน เล่น ใน ประวัติศาสตร์ ของ เยอรมัน ใน ช่วง ศตวรรษ ที่ 20 รัฐบาลของประเทศทั้งหมดที่มีฐานอยู่ในกรุงเบอร์ลิน คือ ราชอาณาจักรปรัสเซีย จักรวรรดิเยอรมันที่ 2 ของปี ค.ศ. 1871 สาธารณรัฐไวมาร์ นาซี เยอรมนีตะวันออก เยอรมนี รวมทั้งการรวมประเทศเยอรมนีเข้าด้วยกัน ได้ริเริ่มโครงการบูรณะที่ทะเยอทะยานนี้ โดยแต่ละประเทศได้เพิ่มลักษณะเฉพาะของตนให้กับสถาปัตยกรรมของเมือง

เบอร์ลินถูกถล่มโดยการบุกโจมตีทางอากาศ การยิงปะทะและการต่อสู้บนถนนระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง และตึกหลายหลังที่รอดชีวิตจากทั้งตะวันออกและตะวันตกถูกทําลายอย่างยับเยินในช่วงหลังสงคราม ส่วน ใหญ่ ของ การ รื้อ ถอน นี้ ได้ ถูก ริเริ่ม โดย โครงการ สถาปัตยกรรม ของ เทศ เพื่อ สร้าง เขต ธุรกิจ หรือ เขต ประจํา บ้าน และ หลอด เลือด ใหญ่ เครื่องประดับอาคารก่อนสงครามส่วนใหญ่ถูกทําลายลงหลังจากการยึดถือแนวคิดสมัยใหม่ และในระบบหลังสงครามทั้งในเบอร์ลินที่รวมเข้าด้วยกัน โครงสร้างมรดกที่สําคัญหลายอย่างได้ถูกสร้างใหม่ รวมถึงฟอรัมฟรีเดอริเซียนัม พร้อมด้วยโครงการโอเปร่าแห่งรัฐ (ปี 2498) พระราชวังชาร์ลอตเทนเบิร์ก (ปี 2490) อาคารพิพิธภัณฑ์แห่งเมนทัล kt (1980s), Kommandur (2003) และยังเป็นโครงการในการสร้าง baroque fades ของ City Palace อีกด้วย อาคารหลังใหม่หลายหลังได้รับแรงบันดาลใจจากบรรพบุรุษในอดีตของพวกเขาหรือรูปแบบดั้งเดิมของเบอร์ลิน เช่น โฮเทลแอดลอน

กลุ่มหอคอยสร้างขึ้นในที่ต่างๆ: พอตส์ดาเมอร์ แพลทซ์ เมืองตะวันตก และอเล็กซานเดอร์พลาทซ์ เป็นสองประเทศหลังที่ทอดทิ้งศูนย์เก่าแก่แห่งทิศตะวันออกและเบอร์ลินตะวันตก โดยคนแรกที่เป็นตัวแทนแห่งเบอร์ลินศตวรรษที่ 21 ได้ขึ้นมาแทนที่พื้นที่ร้างเปล่าของกําแพงเบอร์ลินโดยไม่มีคนอื่น เบอร์ลินมีตึกสูงสุด 40 ตึกในเยอรมนี

สถาปัตยกรรม

มุมมองของเกนดาร์เมนมาร์คท์ โดยที่คอนเซอร์เทาส์เบอร์ลินอยู่ทางขวาและคริสตจักรเยอรมันที่ด้านหลัง

มหาวิหารเบอร์ลินและเกาะ

เฟิร์นเซเทิร์ม (หอโทรทัศน์) ที่อเล็กซานเดอร์พลัทซ์ ในเมืองมิตเต เป็นโครงสร้างที่สูงที่สุดในสหภาพยุโรปที่ความสูง 368 เมตร (1,207 ฟุต) สร้าง ขึ้น ใน ปี 1969 โดย ทั่ว ทั้ง เขต กลาง ของ เบอร์ลิน สามารถดูเมืองนี้ได้จากพื้นที่สังเกตการณ์ที่สูง 204 เมตร (669 ฟุต) เริ่ม จาก ตรง นี้ หัว ของ คาร์ล มาร์ก -อัลลี ทาง ตะวันออก เป็น ถนน ที่ เรียง ตาม อาคาร พักอาศัย ทาง สังคมนิยม ที่ ออก แบบ ใน สไตล์ คลาสสิก สังคมนิยม ที่อยู่ติดกับบริเวณนี้คือ โรทส์ ราธาอุส (ศาลากลางเมือง) ด้วยสถาปัตยกรรมอิฐสีแดงอันโดดเด่น ด้าน หน้า ของ มัน คือ เนปตุน บรูเนน ซึ่ง เป็น พื้นที่ มี กลุ่ม ของ ไทรตอน เป็น ลักษณะ เฉพาะ ของ แม่น้ํา สี่ สาย หลัก ใน ปรัสเซีย และ เนปจูน อยู่ บน สุด

ประตูบรันเดนเบิร์กเป็นจุดเด่นที่สําคัญของเบอร์ลินและเยอรมนี มัน เป็น สัญลักษณ์ ของ ประวัติศาสตร์ ยุโรป ที่ เต็ม ไป ด้วย ความสามัคคี และ สันติภาพ อาคาร ไรชส์ทาค เป็น ที่ นั่ง แบบ ดั้งเดิม ของ รัฐสภาเยอรมัน สถาปัตยกรรมของบริติช นอร์แมน ฟอสเตอร์ ถูกปรับปรุงใหม่โดยสถาปนิกชาวอังกฤษสมัยทศวรรษ 1990 และประกอบด้วยโดมแก้วเหนือพื้นที่ประชุมอันรุ่งโรจน์ ซึ่งช่วยให้ประชาชนสามารถเข้าถึงกระบวนพิจารณาของรัฐสภาได้โดยอิสระ

อีสต์ไซด์แกลเลอรีเป็นนิทรรศการศิลปะแบบเปิดทางอากาศ วาดโดยตรงบนส่วนสุดท้ายที่มีอยู่ของกําแพงเบอร์ลิน มัน เป็น หลักฐาน ที่ ใหญ่ ที่สุด ที่ เหลือ ใน แผนก ประวัติศาสตร์ ของ เมือง

เกนดาร์เมนมาร์ค คือ จตุรัส นีโอคลาสสิค ใน เบอร์ลิน ซึ่ง ได้ มา จาก กอง บัญชาการ ของ กรม Gens Darmes ที่ มี ชื่อเสียง ตั้ง อยู่ ที่นี่ ใน ศตวรรษ ที่ 18 โบสถ์แห่งนี้ตั้งอยู่บนแนวโบสถ์ 2 แห่งที่ถูกออกแบบคล้ายกัน คือ เมือง Franzezischer Dom ซึ่งมีฐานสังเกตการณ์และ Deutscher Dom หมู่บ้านคอนเซอร์เทาส์ (ห้องคอนเสิร์ต) ซึ่งเป็นบ้านของวงซิมโฟนีออร์เคสตราเบอร์ลินตั้งอยู่ระหว่างสองโบสถ์

พระราชวังชาร์ล็อทเทินบวร์ค

แฮกเกสเชอร์ มาร์ค

เกาะ พิพิธภัณฑ์ ใน ห้อง แม่น้ํา ใน ห้อง พิพิธภัณฑ์ ห้า แห่ง ที่ สร้าง ขึ้น จาก ปี 1830 ถึง 1930 และ เป็น แหล่ง มรดก โลก ของ ยูเนสโก การฟื้นฟู และ การ สร้าง ทาง เข้า หลัก ของ พิพิธภัณฑ์ ทั้งหมด รวม ทั้ง การ สร้าง พิพิธภัณฑ์ ใหม่ ของ รัฐสแตดส์โชลส์ ยังคง ดําเนิน ต่อไป นอกจากนี้บนเกาะและถัดจากลุ่มลัสการ์เทินและพระราชวังคือมหาวิหารเบอร์ลิน ความพยายามอันทะเยอทะยานของจักรพรรดิวิลเลียมที่สองในการสร้างวังของนิกายโปรเตสแตนต์ไปยังมหาวิหารเซนต์ปีเตอร์ในโรม บ้านสํานักขนาดใหญ่ ที่เหลืออยู่ ของราชวงศ์ปรัสเซีย มหาวิหารเซนต์เฮดวิก คือมหาวิหารโรมันคาทอลิกของเบอร์ลิน

ไบรท์ไชด์พลาทซ์ กับไคเซอร์วิลเฮล์ม เมโมเรียล เชิร์ช เป็นศูนย์กลางของเมืองตะวันตก

อันเตอร์ เดน ลินเดน เป็นเส้นทางสายตะวันออก-ตะวันตกที่มีเส้นสายจากประตูบรันเดนเบิร์ก ไปยังสถานที่ซึ่งอดีตประตูเบอร์ลิเนอร์ สแตดส์โชลส และครั้งหนึ่งเคยเป็นสถานีพรีเมียร์ของเบอร์ลิน อาคารโบราณหลายหลังเรียงรายตามท้องถนน และส่วนหนึ่งของมหาวิทยาลัยฮุมบ็อลท์ก็อยู่ที่นั่น ฟรีดริชสเตร ß เป็นถนนในตํานานของเบอร์ลิน ในช่วงยุค 20 ทองคํา มัน รวม ขนบธรรมเนียม ใน ศตวรรษ ที่ 20 เข้า ด้วย สถาปัตยกรรม สมัย ใหม่ ของ เบอร์ลิน ใน ปัจจุบัน

พอทส์เดเมอร์ แพลทซ์ เป็น หนึ่ง ใน สี่ ที่ สร้าง ขึ้น จาก ศูนย์ หลัง จาก กําแพง พัง ทางทิศตะวันตกของเมืองพอตดาเมอร์ พลาทซ์ คือ คัลเทอร์ฟอรั่ม ซึ่งเป็นที่พํานักของเกเมลเดกาเลรี และถูกแขวนโดยนิว เนวัลเลอรีและแบร์ไลเนอร์ ฟิลฮาร์โมนี อนุสรณ์สถาน ต่อ ชาวยิว ที่ ถูก ฆ่า ตาย ใน ยุโรป อนุสรณ์สถาน แห่ง การ ฆ่าล้าง เผ่าพันธุ์ อยู่ ทาง เหนือ

บริเวณรอบ ๆ แฮคเคอร์ มาร์ค คือบ้านของวัฒนธรรมที่นิยม มีเสื้อผ้ามากมาย คลับ บาร์ และ หอศิลป์ ซึ่ง รวม ไป ถึง แฮคเคส เฮอฟ ซึ่ง เป็น การ รวม อาคาร รอบ ๆ หลาม สนาม แห่ง ก่อ สร้าง ใหม่ ราว ปี 1996 ซินาโก คน ใหม่ ที่ อยู่ ใกล้ ๆ คือ ศูนย์กลาง ของ วัฒนธรรม ชาวยิว

ß 17. Juni เชื่อมต่อประตูบรันเดนเบิร์กกับแอ็นสท์-รอยเตอร์-พลาทซ์ ซึ่งทําหน้าที่เป็นแกนตะวันออกกลาง ชื่อของมันบันทึกการจลาจลที่เบอร์ลินตะวันออกของ 17 มิถุนายน 1953 ประมาณครึ่งทางจากประตูบรันเดนเบิร์ก ß เป็นเกาะแห่งถนนวงกลม ที่ซีเกสเซิล (คอลัมน์ชัยชนะ) ตั้งอยู่ อนุสาวรีย์แห่งนี้สร้างขึ้นเพื่อรําลึกถึงชัยชนะของปรัสเซีย ได้ถูกย้ายตําแหน่งในปี 2471-39 จากตําแหน่งก่อนหน้า ต่อหน้าไรชส์ทาค

โบสถ์เคอร์เฟือร์สเทนดัมเป็นบ้านของร้านค้าหรูที่เบอร์ลินและโบสถ์อนุสรณ์ไกเซอร์วิลเฮล์มทางตะวันออกของเมืองไบรท์ไชด์พลัทซ์ โบสถ์ถูกทําลายในสงครามโลกครั้งที่ 2 และถูกทิ้งร้าง ใกล้ กับ Tauntzienstrae ß คือ KaDeWe อ้าง ว่า เป็น ร้าน ขาย ของ ยุโรป ที่ ใหญ่ ที่สุด ราธอส เชอเนเบิร์ก ที่ซึ่งจอห์น เอฟ เคนเนดี้ ทํา ให้ เขา เป็น คน ที่ มี ชื่อเสียง ว่า "อิช บิน ใน เบอร์ไลเนอร์ " สุนทรพจน์ อยู่ที่ Tempelhof-Scheneberg

ทิศตะวันตกของศูนย์, Bellevue Palace เป็นที่อยู่อาศัยของประธานาธิบดีเยอรมัน พระราชวังชาร์ลอตเทินบวร์ค ซึ่งถูกเผาในสงครามโลกครั้งที่สอง เป็นพระราชวังประวัติศาสตร์ที่ใหญ่ที่สุดในเบอร์ลิน

Funkturm Berlin เป็นหอวิทยุขนาด 150 เมตร (490 ฟุต) ในย่านแฟร์กราวด์ ซึ่งสร้างขึ้นระหว่างปี 2467 ถึง 2489 เป็นหอสังเกตการณ์แห่งเดียวที่ตั้งอยู่บนอินซูลาเตอร์และมีร้านอาหารสูง 55 ม. (180 ฟุต) และดาดฟ้าสังเกต 126 ม. (413 ฟุต) เหนือพื้น ซึ่งลิฟต์ที่เป็นหน้าต่างสามารถเข้าถึงได้

สะพานโอเบอร์บัมบรึคเคอเหนือแม่น้ําสปรีเป็นสะพานที่เป็นสัญลักษณ์ของเบอร์ลินและเชื่อมกับแนวพรมแดนร่วมของฟรีดริชเชนและครูซเบิร์กเข้าด้วยกันในปัจจุบัน มัน มี รถยนต์ คน เดิน เท้า และ สาย U1 ใน เบอร์ลิน สะพานดังกล่าวสร้างด้วยทรงกอธิคในปี 2539 โดยแทนที่สะพานไม้เดิมเป็นดาดฟ้าหลังสําหรับรถไฟใต้ดิน ส่วน ตรง กลาง ถูก รื้อ ทิ้ง ใน ปี 1945 เพื่อ หยุด กองทัพ แดง ไม่ ให้ ข้าม หลัง สงคราม สะพาน ที่ ได้รับ การ ซ่อมแซม นั้น เป็น จุด ตรวจ และ ทาง ข้าม พรมแดน ระหว่าง โซเวียต และ อเมริกา และ ระหว่าง ฝั่ง ตะวันออก และ ตะวัน ตก ของ เบอร์ลิน ในช่วงกลางทศวรรษ 1950 รถยนต์ถูกปิดลงและหลังจากการก่อสร้างกําแพงเบอร์ลินในปี 2504 การจราจรถนนคนเดินถนนถูกจํากัดอย่างแน่นหนา หลัง จาก การ รวม ประเทศ เยอรมัน เข้า ด้วย กัน ส่วน กลาง ก็ ถูก สร้าง ขึ้น ใหม่ ด้วย กรอบ เหล็ก และ บริการ ยู บาห์น ก็ กลับ มา เริ่ม ทํา งาน ต่อ ใน ปี 1995

ประชากรเบอร์ลิน, 1880-2012

เมื่อสิ้นสุดปี 2551 เมืองเบอร์ลินและเมืองที่อยู่ในเมืองเบอร์ลินมีประชากรลงทะเบียนแล้วถึง 3.75 ล้านคนในบริเวณที่มีพื้นที่ 891.1 กม.² (344.1 ตร.มิ) ความ หนาแน่น ของ ประชากร ใน เมือง คือ 4 , 206 คน ต่อ กม 2 เบอร์ลินเป็นเมืองที่มีประชากรมากที่สุดในสหภาพยุโรป พื้นที่เมืองในเบอร์ลินมีประชากรประมาณ 4.1 ล้านคนในปี 2557 ในพื้นที่ที่มีประชากร 1,347 กม.² (520 ตร.ไมล์) ทําให้เป็นพื้นที่เมืองที่มีประชากรหนาแน่นที่สุดเป็นอันดับหกของสหภาพยุโรป การ รวม ตัว กัน ของ มหานคร เป็น บ้าน ของ เมโทรโพลิส ถึง 4 . 5 ล้าน คน ใน พื้นที่ ที่ มี ความ ยาว 5 , 370 กม ^.2 (2 , 070 ตร .ไมล์) ณ ปี 2552 พื้นที่เมืองที่มีประโยชน์เป็นบ้านที่มีประชากรประมาณ 5.2 ล้านคนในบริเวณที่มีความกว้างประมาณ 15,000 กม^. (5,792 ตร.ไมล์) เมืองหลวงเบอร์ลิน-บรันเดินบวร์คทั้งหมดมีประชากรมากกว่า 6 ล้านคนในพื้นที่ที่มีขนาด 30,546 กม.² (11,794 ตร.ไมล์)

ในปี 2014 เมืองเบอร์ลินมีบุคคลที่เกิดสด 37,368 คน (+6.6%) ซึ่งเป็นเลขสถิติตั้งแต่ปี 1991 จํานวน คน ที่ เสีย ชีวิต คือ 32 , 314 เกือบ 2 . 0 ล้าน ครัวเรือน ถูก นับ ใน เมือง 54 % ของ พวก เขา เป็น บ้าน คนเดียว มี เด็ก อายุ ต่ํา กว่า 337 , 000 ครอบครัว ที่ อายุ ต่ํา กว่า 18 ปี อาศัยอยู่ ใน เบอร์ลิน ใน ปี 2014 เมือง หลวง ของ เยอรมัน ได้ ลง ทะเบียน การ อพยพ ของ คน ประมาณ 40 , 000 คน

สัญชาติ

การอพยพเข้าเมืองของประเทศและระหว่างประเทศ มีประวัติศาสตร์ที่ยาวนาน ในปี 2528 หลังการเพิกถอนคําตัดสินของนายหน่องในฝรั่งเศส เมืองดังกล่าวได้ตอบโต้ด้วยพระราชกฤษฎีกาแห่งพ็อทซ์ดัม ซึ่งรับรองอิสรภาพทางศาสนาและสถานะปลอดภาษีของผู้ลี้ภัยชาวฮูเกโนต์ชาวฝรั่งเศสมาเป็นเวลาสิบปี พระราชบัญญัติเกรทเตอร์เบอร์ลินในปี 1920 ได้รวมเอาเมืองและเมืองรอบๆเบอร์ลินไว้เป็นจํานวนมาก พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นดินแดนที่มีเบอร์ลินสมัยใหม่อยู่ด้วย และเพิ่มจํานวนประชากรจาก 1.9 ล้านถึง 4 ล้านคน

การเมืองอพยพและลี้ภัยที่เคลื่อนไหวอยู่ทางตะวันตกของเบอร์ลิน ทําให้เกิดคลื่นการอพยพเข้าเมืองในช่วงทศวรรษที่ 1960 ถึง 1970 เบอร์ลินเป็นบ้านที่มีชาวตุรกีอย่างน้อย 180,000 คนและชาวตุรกีเยอรมัน ทําให้เป็นชุมชนตุรกีที่ใหญ่ที่สุดนอกตุรกี ใน ทศวรรษ 1990 Aussiedlercesetze ทํา ให้ คน เข้า เมือง เยอรมัน จาก คน ที่ อยู่ ใน สหภาพโซเวียต ใน อดีต ปัจจุบัน ชน ชาติพันธุ์ เยอรมัน จาก ประเทศ ต่าง ๆ ของ สหภาพโซเวียต เดิม ได้ สร้าง ส่วน ที่ ใหญ่ ที่สุด ของ ชุมชน ที่ พูด ภาษารัสเซีย ทศวรรษ ที่ ผ่าน มา ได้ มี อาการ หวัดไหล จาก ประเทศ ตะวัน ตก ต่าง ๆ และ บาง ภูมิภาค ใน แอฟริกา ส่วนหนึ่งของผู้อพยพชาวแอฟริกัน ได้ตั้งรกรากในแอฟริคานิสเชส เวียร์เทล ชาวเยอรมันรุ่นเยาว์ ชาวยุโรปและอิสราเอล ก็ตั้งรกรากอยู่ในเมืองเช่นกัน

ในเดือนธันวาคม 2552 มีประชากรชาวเยอรมัน 777,345 คนลงทะเบียนในสัญชาติต่างประเทศและชาวเยอรมันอีก 542,975 คนที่มี "พื้นหลังการโยกย้ายถิ่นฐาน" (Migrationshinterground, MH) ซึ่งหมายถึงพวกเขาหรือหนึ่งในพ่อแม่ที่อพยพมาเยอรมนีหลังจากปี 2498 ชาวต่างชาติในเบอร์ลินมีต้นกําเนิดมาจาก 190 ประเทศ 48 % ของ ผู้ อยู่ ใต้ อายุ 15 ปี มี พื้นหลัง การ ย้าย ถิ่น คาดว่าในเบอร์ลินในปี 2009 จะมีผู้อยู่อาศัยในทะเบียนไม่ถึง 100,000 คน Boroughs จากเบอร์ลินมีผู้อพยพจํานวนมากหรือมีจํานวนประชากรต่างชาติเกิดเป็น Mitte, Neucoln และ Fredrichshain-Kreuzberg

มีชุมชนชนพื้นเมืองมากกว่า 20 ชุมชนที่มีประชากรอย่างน้อย 10,000 คน ซึ่งรวมถึงตุรกี โปแลนด์ รัสเซีย เลบานอน เซอร์เบีย อิตาเลียน บอสเนีย อเมริกัน โรมาเนีย บัลแกเรีย จีน ออสเตรีย ออสเตรีย ออสเตรีย ฝรั่งเศส สเปน อิสราเอล ไทย อียิปต์ และชุมชนซีเรีย

ภาษา

เยอรมันเป็นภาษาที่เป็นทางการ และภาษาที่พูดชัดเจนในเบอร์ลิน มัน เป็น ภาษา ของ เจอร์ แมนิก ตะวัน ตก ที่ ได้ คําศัพท์ ส่วน ใหญ่ มา จาก สาขา ของ ตระกูล ภาษา อินโด -ยุโรป เยอรมัน เป็น หนึ่ง ใน 24 ภาษา ของ สหภาพยุโรป และ หนึ่ง ใน สาม ภาษา ที่ ใช้ ได้ ของ คณะกรรมาธิการ ยุโรป

Berlinerisch หรือ Berlinisch ไม่ใช่ภาษาถิ่นของภาษาศาสตร์ แต่มีลักษณะทางภาษาของภาษา Lausitzisch-newmarkisch มันถูกพูดในเบอร์ลินและบริเวณ มหานครที่ล้อมรอบ มันมีต้นกําเนิดมาจาก ตัวแปรของมาร์ค แบรนเดนเบิร์ก ภาษา ถิ่น ของ คน เรา ถูก มอง ว่า เป็น สังคม มาก กว่า โดย ส่วน ใหญ่ แล้ว คือ การ อพยพ เข้า มา ใน หมู่ ประชากร ที่ มี การ ศึกษา มา พูด ภาษา เยอรมัน ใน ชีวิต ประจํา วัน ได้ เพิ่ม ขึ้น

ภาษาต่างประเทศที่พูดกันทั่วไปในเบอร์ลินคือภาษาตุรกี โปแลนด์ อังกฤษ อาหรับ อิตาลี บัลแกเรีย รัสเซีย โรมาเนีย เคิร์ด เซอร์โบ-โครเอเชีย ฝรั่งเศส สเปน และเวียดนาม ภาษาตุรกี อาหรับ เคิร์ด และ เซอร์โบ-โครเอเชีย ได้ยิน บ่อย ครั้ง ใน ภาค ตะวัน ตก เพราะ ชุมชน ชาว ตะวันออกกลาง และ ชน ยูโกสลาเวีย เดิม โปแลนด์ อังกฤษ รัสเซีย และเวียดนาม มีคนพูดในเบอร์ลินตะวันออกมากขึ้น

ศาสนา

หมุนตามเข็มนาฬิกาจากด้านซ้ายบน: มหาวิหารเบอร์ลิน, นิวซินาโก, เชริทลิค มัสยิด, และเซนต์เฮดวิก

จาก ข้อมูล ของ สํามะโนประชากร ปี 2554 ประมาณ 37 % ของ ประชากร ที่ ถูก รายงาน ว่า เป็น สมาชิก ของ องค์กร ทาง ศาสนา หรือ ที่ ถูก จด จํา ทาง กฎหมาย ส่วน ที่ เหลือ ไม่ได้ เป็น ของ องค์กร แบบ นั้น หรือ ไม่ มี ข้อมูล เกี่ยวกับ องค์กร เหล่า นั้น

ศาสนาที่ใหญ่ที่สุดที่บันทึกไว้ในปี 2553 คือร่างของคริสตจักรในนิกายโปรเตสแตนต์ในภูมิภาค ซึ่งก็คือ คริสตจักรอีแวนเจลิคัลแห่งเบอร์ลิน-บรันเดนเบิร์ก-ซิเลเซียน อัปเปอร์ลูเซเชีย (EKBO) ซึ่งเป็นคริสตจักรของสหรัฐอเมริกา EKBO เป็นสมาชิกของคริสตจักรอีแวนเจลิคัลในเยอรมนี (EKD) และ Union Evangelischer Kirchen (UEK) ตาม ข้อมูล ของ EKBO สมาชิก สมาชิก ของ พวก เขา นับ ถึง 18 . 7 % ของ ประชากร ท้องถิ่น ใน ขณะ ที่ โบสถ์ โรมัน คาทอลิก มี ประชากร อยู่ 9 . 1 เปอร์เซ็นต์ ที่ ถูก ลง ทะเบียน เป็น สมาชิก ประมาณ 2.7% ของจํานวนประชากรที่ระบุว่าเป็นนิกายคริสเตียน (ส่วนใหญ่เป็นนิกายออร์โธดอกซ์ตะวันออก แต่ก็เป็นชาวโปรเตสแตนต์ต่าง ๆ ด้วย) ตาม การ ลง ทะเบียน ชาว เบอร์ลิน ใน ปี 2018 14 . 9 เปอร์เซ็นต์ เป็น สมาชิก ของ โบสถ์ อีแวนเจลิคัล และ 8 . 5 เปอร์เซ็นต์ เป็น สมาชิก ของ โบสถ์ คาทอลิก รัฐบาลเก็บทะเบียนสมาชิกของโบสถ์เหล่านี้ไว้เพื่อวัตถุประสงค์ด้านภาษี เพราะเก็บภาษีจากคริสตจักรไว้ในนามของโบสถ์ มัน ไม่ได้ เก็บ บันทึก ของ สมาชิก ใน องค์กร ทาง ศาสนา อื่น ๆ ที่ อาจ เก็บ ภาษี ของ ตัวเอง ใน โบสถ์ ด้วย วิธี นี้

ในปี 2552 มีรายงานว่ามีชาวมุสลิมประมาณ 249,000 คนในสํานักงานสถิติเป็นสมาชิกของกลุ่มมัสยิดและองค์กรทางศาสนาอิสลามในเบอร์ลิน ในขณะที่ในปี 2559 หนังสือพิมพ์ เดอร์ ทาเกสปีเกล ประเมินว่าชาวมุสลิมประมาณ 350,000 คนตั้งข้อสังเกตในกรุงเบอร์ลิน ในปี 2552 มีประชากรลงทะเบียนประมาณ 437,000 คน รวมทั้งสิ้น 11.6% รายงานว่ามีการอพยพย้ายถิ่นฐานจากหนึ่งในรัฐสมาชิกขององค์กรความร่วมมืออิสลาม ระหว่าง ปี 1992 ถึง 2011 ประชากร มุสลิม เกือบ จะ ทวี ขึ้น เป็น สอง เท่า

ประมาณ 0.9% ของเบอร์ลิเนอร์ เป็นของศาสนาอื่น จากจํานวนประชากรชาวยิวประมาณ 30,000-45,000 คน ประมาณ 12,000 คน จดทะเบียนในองค์กรทางศาสนา

เบอร์ลิน เป็น ตําแหน่ง ของ มุข นายก ชาว โรมัน คาทอลิก ใน เบอร์ลิน และ ประธานาธิปไตย ที่ เอคบีโอ ได้รับ เลือกตั้ง ใน นาม ว่า บิชอป แห่ง เอคบีโอ ยิ่งไปกว่านั้น เบอร์ลินเป็นที่นั่งของมหาวิหารออร์โธดอกซ์หลายแห่ง เช่น อาสนวิหารนักบุญบอริสแบปติสต์ หนึ่งในสองที่นั่งในเขตออร์โธดอกซ์ของบัลแกเรียและยุโรปกลาง และการคืนพระชนม์ของมหาวิหารไดโอซีสแห่งเบอร์ลิน (อัคราชแห่งมอสโก)

ศาสนาที่สัตย์ซื่อของศาสนาต่างๆ และนิกายต่างๆ ยังคงนมัสการในเบอร์ลิน โบสถ์ อีแวนเจลิคัล ลูเธอรัน มี 8 สายในเบอร์ลิน มีสมณะชุมนุมแบบศีลจุ่ม 36 แห่ง (ภายในสหภาพแห่งชุมนุมคริสตจักรเสรีอีแวนเจลิกัลในเยอรมนี), โบสถ์พระนิยมใหม่ 29 แห่ง, โบสถ์นิกายเมโธดิส 15 แห่ง, โบสถ์คริสต์แห่งคริสต์อิสระแปดแห่ง, นักวิทยาศาสตร์แห่งพระคริสต์ (ที่ 1, ที่ 2, ที่ 3 และที่ 11), เป็นคริสตจักรของพระเยซูคริสต์แห่งพระอาทิตย์ล่วงหน้า โบสถ์คาทอลิก และโบสถ์แองกลิคันในเบอร์ลิน มัสยิดเบอร์ลินมีมัสยิดมากกว่า 80 แห่ง ธรรมศาลาสิบแห่ง และวัดของชาวพุทธสองแห่ง

รัฐ/อําเภอ/เขต

โรทส์ ราธาอุส (ศาลากลางเมืองแดง) ที่นั่งของวุฒิสภาและนายกเทศมนตรีเบอร์ลิน

นับตั้งแต่การรวมประเทศกันเมื่อวันที่ 3 ตุลาคม ค.ศ. 1990 เบอร์ลินเป็นหนึ่งในสามรัฐในเยอรมนีใน 16 รัฐปัจจุบันของเยอรมนี สภาผู้แทนราษฎร (Abgeordentenhaus) ทําหน้าที่ในฐานะรัฐและสภาเมือง ซึ่งมีที่นั่ง 141 ที่นั่ง สภาผู้บริหารของเบอร์ลินคือวุฒิสภาแห่งเบอร์ลิน (เซนาท วอน เบอร์ลิน) วุฒิสภาประกอบด้วยนายกเทศมนตรีผู้ว่าการ (ผู้ว่าการเมืองเบือร์เกอร์ไมสเตอร์) และวุฒิสมาชิกจํานวนมากถึงสิบคนที่ดํารงตําแหน่งรัฐมนตรี สองคนถือตําแหน่งผู้ว่าการฯ "นายกเทศมนตรี" (เบือร์เกอร์ไมสเตอร์) ในฐานะรองนายกเทศมนตรีผู้ว่าการ งบประมาณประจําปีของรัฐรวมต่อปีของเบอร์ลินในปี 2558 เกิน 24.5 ($30.0) พันล้านยูโรรวมทั้งงบประมาณที่เกิน 205 (240) ล้านยูโร รัฐเป็นเจ้าของทรัพย์สินอย่างกว้างขวาง รวมทั้งอาคารรัฐบาล บริษัทอสังหาริมทรัพย์ รวมทั้งเงินเดิมพันในสนามกีฬาโอลิมปิก สระว่ายน้ํา บริษัทที่อยู่อาศัย และบริษัทสาธารณะจํานวนมากและบริษัทสาขา

พรรคสังคมประชาธิปไตย (SPD) และพรรคฝ่ายซ้าย (Die Linke) เข้าควบคุมรัฐบาลเมืองหลังจากการเลือกตั้งในปี 2544 และได้รับชัยชนะในการเลือกตั้งของรัฐเมื่อปี 2549 ตั้งแต่ การเลือกตั้ง รัฐ ปี 2016 ไป มี การ ร่วมมือ กัน ระหว่าง พรรค สังคมประชาธิปไตย พรรค กรีนส์ และ พรรค ฝ่าย ซ้าย

นายกเทศมนตรีผู้ว่าการเมืองคือนายกเทศมนตรีเมืองเบอร์ลิน (โอเบอร์บือร์เกอร์ไมสเตอร์ เดอร์ สตัดท์) พร้อม ๆ กัน และประธานาธิบดีแห่งรัฐบาลกลางเบอร์ลิน (ท่านรัฐมนตรีบึนเดส) สํานักงานนายกเทศมนตรี อยู่ที่โรทส์ ราธาอุส (หอเกียรติยศแดง) ตั้งแต่ ปี 2014 สํานักงาน นี้ ถูก จับ โดย ไมเคิล มึลเลอร์ แห่ง พรรค ประชาธิปไตย สังคม

โบโรกัส

เขต 12 เขตของเบอร์ลินและย่านชุมชน 96 แห่ง

เบอร์ลินถูกแบ่งออกเป็น 12 เขต หรือเขต (เบเซิร์ก) แต่ละเมืองจะมีย่านย่อยหรือละแวกใกล้เคียงเป็นจํานวนมาก (ออร์ทสไตล์) ซึ่งมีรากในเทศบาลเมืองเก่าแก่หลายแห่งที่ตั้งอยู่ก่อนการก่อตั้งเมืองเบอร์ลินในวันที่ 1 ตุลาคม 2553 เขต ย่อย เหล่า นี้ กลายเป็น เมือง ที่ ถูก เนรเทศ และ ถูก รวม ตัว เข้า กับ เมือง ใน ภาย หลัง ผู้ อยู่อาศัย จํานวน มาก ระบุ ตัว ได้ อย่าง ชัดเจน ใน ละแวก บ้าน ของ พวก เขา ซึ่ง เรียก ว่า คีซ ค่ะ ในปัจจุบัน เบอร์ลินประกอบด้วยเขตย่อย 96 เขต ซึ่งโดยทั่วไปแล้วประกอบด้วยพื้นที่หรือสถานที่พักอาศัยที่เล็กกว่าหลายแห่ง

แต่ละเมืองจะถูกปกครองโดยสภาเมืองโบโระ (เบเซอร์กซัมท์) ประกอบด้วยสมาชิกสภาห้าคน (เบเซอร์คชตัดเทรท) รวมทั้งนายกเทศมนตรีของโบโร (เบเซอร์คสบือร์เกอร์เมสเตอร์ เพส) สภา ได้รับ เลือก โดย สมาชิก โบโรห์ (เบเซิร์กเซอร์กส์เวอร์ดอร์เนน เวอร์ซัม ลุง) อย่างไรก็ตาม ชายแดนแต่ละแห่งไม่ได้เป็นเทศบาลอิสระ แต่เป็นรองวุฒิสภาเบอร์ลิน นายกเทศมนตรีของเมืองโบโรห์ได้จัดตั้งสภานายกเทศมนตรี (แรท เดอร์ เบือร์เกอร์ไมสเตอร์) ซึ่งนําโดยนายกเทศมนตรีผู้ว่าการของเมือง และให้คําปรึกษาแก่วุฒิสภา ย่านนี้ไม่มีหน่วยงานรัฐบาลท้องถิ่น

เมืองแฝด

เบอร์ลินยังคงเป็นหุ้นส่วนอย่างเป็นทางการกับ 17 เมือง เมือง ที่ ถูก กวาด ระหว่าง เบอร์ลิน และ เมือง อื่น ๆ เริ่ม ขึ้น ด้วย เมือง น้อง สาว ของ เมือง ลอสแองเจลิส ใน ปี 1967 ความร่วมมือของเบอร์ลินตะวันออกถูกยกเลิกในช่วงการรวมประเทศของเยอรมนีแต่ก็สร้างขึ้นใหม่บางส่วน หุ้นส่วนของเบอร์ลินตะวันตกก่อนหน้านี้ เคยถูกจํากัดอยู่ที่ระดับโบโร ในช่วงยุคสงครามเย็น ความร่วมมือดังกล่าวสะท้อนให้เห็นถึงอํานาจที่แตกต่างออกไป โดยเบอร์ลินตะวันตกเป็นหุ้นส่วนกับเมืองหลวงของโลกตะวันตก และเบอร์ลินตะวันออกส่วนใหญ่เป็นพันธมิตรกับเมืองของกติกาสัญญาวอร์ซอและพันธมิตร

มีโครงการร่วมอีกหลายโครงการที่มีเมืองอื่น ๆ เช่น เบรุต เบลเกรด เซาเปาโล โคเปนเฮเกน เฮลซิงกิ โยฮันเนสเบิร์ก ออสโล เซี่ยงไฮ้ โซล โซเฟีย ซิดนีย์ นครนิวยอร์กและเวียนนา เบอร์ลินเข้าร่วมในสมาคมเมืองระหว่างประเทศ เช่น สหภาพเมืองหลวงของสหภาพยุโรป เมืองยุโรป เครือข่ายเมืองแห่งวัฒนธรรม เมโทรโปลิส การประชุมสุดยอดของเมืองใหญ่ของโลก และการประชุมของเมืองหลวงของโลก เมืองของน้องสาวอย่างเป็นทางการของเบอร์ลินคือ:

นอกเหนือจากเมืองพี่สาวแล้ว ยังมีห้างหุ้นส่วนหลายเมืองและเขตที่เมืองเบอร์ลินจัดตั้งขึ้น ตัวอย่างเช่น เขต ของ ฟรีดริช ชาน - เคริซเบิร์ก มี ความร่วมมือ กับ เมือง อิสราเอล แห่ง คิริ ยาท ยัม

เมืองหลวง

เบอร์ลินเป็นเมืองหลวงของสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี ประธานาธิบดีเยอรมนี ซึ่งมีหน้าที่หลักเป็นพิธีภายใต้รัฐธรรมนูญของเยอรมันมีถิ่นที่ตั้งอย่างเป็นทางการอยู่ในพระราชวังเบลเลอวู เบอร์ลินเป็นตําแหน่งนายกรัฐมนตรีเยอรมัน (นายกรัฐมนตรี) ซึ่งตั้งอยู่ในทําเนียบนายกรัฐมนตรี คือเมืองบุนเดสกันเซลรามท์ การเผชิญหน้ากับรัฐบาลคือรัฐสภาเยอรมัน ซึ่งตั้งอยู่ในอาคารปรับปรุงใหม่ของราชสถาค นับตั้งแต่รัฐบาลได้ย้ายถิ่นฐานเข้ากรุงเบอร์ลินในปี 2541 Bundesrat ("สภากลาง" ที่ทําหน้าที่ของสภาสูง) คือตัวแทนของรัฐบาลกลาง (Bundelder) ของเยอรมนี และมีที่นั่งอยู่ที่อดีตสภาประธานาธิบดีของปรัสเซีย งบประมาณรวมประจําปีของรัฐบาลกลางที่จัดการโดยรัฐบาลเยอรมันมีมูลค่าเกิน 310 ยูโร (375 เหรียญ) พันล้านเหรียญในปี 2556

• ตึกรัฐบาลกลางและตําแหน่งนายกรัฐมนตรีเยอรมนี

• ตํานานไรชส์ทาค ที่นั่งของบุนเดสทาก

• สโลส เบลเลวู ที่นั่งของประธานาธิบดีเยอรมนี

• สภาขุนนางปรัสเซีย ที่นั่งของสภาผู้แทนราษฎรเยอรมัน

การย้ายสํานักงานรัฐบาลกลางและเขตบังแดกไปยังกรุงเบอร์ลินนั้นส่วนใหญ่เสร็จสิ้นแล้วในปี 2532 อย่างไรก็ตาม ในบางกระทรวง และหน่วยงานย่อยบางแห่งก็อาศัยอยู่ในเมืองของรัฐบาลกลาง บอนน์ อดีตเมืองหลวงของเยอรมนีตะวันตก การอภิปรายเกี่ยวกับการย้ายกระทรวงและแผนกที่เหลือไปยังเบอร์ลินดําเนินการต่อ สํานักงานต่างประเทศและกระทรวงกลาโหม กระทรวงยุติธรรมและกระทรวงคุ้มครองผู้บริโภค การคลัง กระทรวงมหาดไทย กิจการเศรษฐกิจและพลังงานสังคม กิจการเกี่ยวกับแรงงานและสังคม ครอบครัว สตรีและเยาวชน สิ่งแวดล้อมธรรมชาติ การอนุรักษ์ธรรมชาติและความปลอดภัยทางนิวเคลียร์ การเกษตร ความร่วมมือและการพัฒนาเศรษฐกิจ การขนส่งและโครงสร้างพื้นฐานด้านดิจิตอลและการศึกษาและการวิจัยจะตั้งอยู่ในเมืองหลวง

เบอร์ลินมีสถานทูตต่างชาติรวมทั้งสถานทูตจากต่างประเทศทั้งหมด 158 แห่งรวมทั้งสํานักงานใหญ่ของกลุ่มที่คิดว่ามีรถถัง สหภาพการค้า องค์กรไม่แสวงหาผลกําไร กลุ่มล็อบบี้ และสมาคมวิชาชีพ เนื่องจากอิทธิพลและความร่วมมือระหว่างประเทศของสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี เมืองหลวงจึงกลายเป็นศูนย์กลางที่สําคัญของกิจการภาษาเยอรมันและยุโรป การมาเยือนของเจ้าหน้าที่ตลอดเวลารวมทั้งการปรึกษาทางการทูตระหว่างตัวแทนรัฐบาลและผู้นําระดับชาติมักพบได้ที่เบอร์ลินในปัจจุบัน

เบอร์ลินเป็นเมืองแห่งการออกแบบยูเนสโกและเป็นที่ยอมรับกันสําหรับอุตสาหกรรมสร้างสรรค์และระบบนิเวศน์ที่เริ่มต้นขึ้น

ในปี 2018 GDP ของเบอร์ลิน รวมทั้งสิ้น 147 พันล้านยูโร และเพิ่มขึ้น 3.1% ในปีก่อนหน้า เศรษฐกิจของเบอร์ลินถูกครอบงําโดยภาคการบริการ โดยมีประมาณ 84% ของบริษัททั้งหมดที่ทําธุรกิจในบริการ ใน ปี 2015 กอง กําลัง แรงงาน ทั้งหมด ใน เบอร์ลิน มี จํานวน 1 . 85 ล้าน คน อัตราการว่างงานลดลงถึง 24 ปีในเดือนพฤศจิกายน 2558 และอยู่ที่ 10.0% ตั้งแต่ปี 2555 ถึง 2558 เบอร์ลิน ในฐานะรัฐเยอรมัน มีอัตราการเติบโตของการจ้างงานในปีสูงสุด ประมาณ 130 , 000 งาน ถูก เพิ่ม เข้าไป ใน ช่วง เวลา นี้

ภาคเศรษฐกิจที่สําคัญในเบอร์ลินประกอบไปด้วยวิทยาศาสตร์สิ่งมีชีวิต การขนส่งข้อมูลและเทคโนโลยีการสื่อสาร สื่อและดนตรี การโฆษณาและการออกแบบ เทคโนโลยีชีวภาพ บริการสิ่งแวดล้อม การก่อสร้าง การพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ ธุรกิจค้าปลีก ธุรกิจโรงแรมและวิศวกรรมการแพทย์

การ วิจัย และ การพัฒนา มี ความ สําคัญ ทาง เศรษฐกิจ ต่อ เมือง บริษัทใหญ่ ๆ หลายแห่ง เช่น โฟล์คสวาเกน ไฟเซอร์ และ SAP ทํางานในโรงงานผลิตนวัตกรรมในเมือง สวน สาธารณะ วิทยาศาสตร์ และ ธุรกิจ ใน เมือง อัดเลอร์ชอฟ เป็น อุทยาน เทคโนโลยี ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน เยอรมัน ที่ วัด ได้ จาก ราย ได้ ภายในเขตยุโรป เบอร์ลินได้กลายเป็นศูนย์กลางแห่งการย้ายถิ่นธุรกิจและการลงทุนระหว่างประเทศ

บริษัท

ด็อยท์เช่ บาน บริษัท ขนส่ง ที่ ใหญ่ เป็น อันดับ สอง ของ โลก มี ผู้ นํา อยู่ ใน เบอร์ลิน

บริษัทเยอรมันและนานาชาติหลายแห่งมีศูนย์ธุรกิจหรือศูนย์บริการอยู่ในเมือง หลายปีมาแล้วที่เบอร์ลินถูกรับรู้ว่าเป็นศูนย์กลางสําคัญของผู้ก่อตั้งธุรกิจ ใน ปี 2015 เบอร์ลิน ได้ สร้าง ทุน ลง ทุน ที่ เสี่ยง ต่อ การ ลง ทุน ที่สุด สําหรับ บริษัท สร้าง ใหม่ รุ่น เยาว์ ใน ยุโรป

ในบรรดานายจ้างรายใหญ่ที่สุด 10 คนในเบอร์ลินคือเมืองเบอร์ลิน ดอยช์ บาห์น ผู้ให้บริการโรงพยาบาลชาริเต้และวิเวียน รัฐบาลกลางเยอรมนี ผู้ให้บริการขนส่งสาธารณะท้องถิ่นของบีวีจี ซีเมนส์ และดอยช์ เทเลคอม

ซีเมนส์ บริษัท Global 500 และ DAX ในรายการมีสํานักงานใหญ่อยู่ที่เบอร์ลิน บริษัท DAX อื่น ๆ ที่มีสํานักงานใหญ่อยู่ที่เบอร์ลินคือบริษัทค้าอสังหาริมทรัพย์ดอยช์ โวเฮน และฮีโร่ในการส่งมอบบริการจัดส่งอาหารออนไลน์ ผู้ดําเนินการรถไฟแห่งชาติ ดอยท์เช่ บาน สํานักพิมพ์ดิจิตอลที่ใหญ่ที่สุดของยุโรป แอ็กเซล สปริงเกอร์ และบริษัทที่มีรายชื่ออยู่ใน MDAX คือ ซาลานโด และเฮลโลเฟรช และยังมีสํานักงานใหญ่อยู่ในเมืองด้วย ในบรรดาบริษัทระหว่างประเทศที่ใหญ่ที่สุดที่มีบริษัทใหญ่ที่สุดที่มีสํานักงานใหญ่อยู่เยอรมนีหรือยุโรปในเบอร์ลินมีระบบขนส่งทางอากาศแบบบอมบาร์ดิเออร์ กาสพรอมเจอร์เมเนีย โคคา-โคลา ไฟเซอร์ โซนี่ และบริษัทรวมทั้งสิ้น

ณ ปี 2551 ธนาคารขนาดใหญ่ที่สุดสามแห่งที่มีสํานักงานใหญ่ในเมืองหลวงคือ ดอยช์ เครดิทแบงก์ ลันเดสแบงก์ เบอร์ลินและเบอร์ลิน ฮิป

เดมเลอร์ ผลิต รถยนต์ และ BMW สร้าง รถจักรยานยนต์ ใน เบอร์ลิน ผู้ ผลิต รถ ไฟฟ้า ชาวอเมริกัน เทส ล่า กําลัง สร้าง หอ ควบคุม ยักษ์ยุโรป แห่ง แรก นอก เมือง ก รึนไฮด์ (มาร์ค) บริษัทเภสัชภัณฑ์เบเยอร์และเบอร์ลิน เคมี เป็นบริษัทเภสัชกรรมรายใหญ่ในเมือง

การท่องเที่ยวและกฎเกณฑ์

สัปดาห์แฟชั่นเบอร์ลิน

IFA เป็น การค้า ชุด นํา ของ โลก สําหรับ อุปกรณ์ อิเล็กทรอนิกส์ สําหรับ ผู้ บริโภค

เบอร์ลินมีโรงแรม 788 แห่ง มี 134,399 เตียงในปี 2014 เมือง ได้ บันทึก โรงแรม 28 . 7 ล้าน แห่ง ใน ข้าม คืน ไว้ และ มี แขก 11 . 9 ล้าน คน ใน ปี 2557 ตัวเลขการท่องเที่ยวได้เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าภายในสิบปีที่ผ่านมาและเบอร์ลินก็กลายเป็นจุดหมายของเมืองที่มีการเดินทางเยือนมากที่สุดแห่งที่สามของทวีปยุโรป สถานที่ที่มีผู้เข้าชมมากที่สุดบางแห่งในเบอร์ลินประกอบไปด้วย: พ็อทส์ดาเมอร์ แพลทซ์, บรันเดนเบอร์เกอร์ทอร์, กําแพงเบอร์ลิน, อเล็กซานเดอร์พลาทซ์, มูซึมซิงเซิล, เฟอร์นเซเทิร์ม, อีสต์-ซิดแกลเลอรี, ชลอทเทนเบิร์ก, โซโลจิสเชอร์การ์เทิน, ซีเกสเซิล, เกเดนคชเติร์, เมอร์, มาเวอร์ ฮอโลคอสต์-มานอล กลุ่ม ผู้ เยี่ยม ชม ที่ ใหญ่ ที่สุด คือ เยอรมนี สหราชอาณาจักร เนเธอร์แลนด์ อิตาลี สเปน และ สหรัฐอเมริกา

ตามตัวเลขจากสภาคองเกรสและสมาคมการประชุมระหว่างประเทศในปี 2558 เบอร์ลินเป็นผู้จัดการประชุมชั้นนําของโลกที่เป็นเจ้าภาพการประชุมระหว่างประเทศปี 2558 เหตุการณ์บางอย่างในสภาคองเกรสได้เกิดขึ้นในสถานที่ต่างๆ เช่น CityCube เบอร์ลิน หรือศูนย์การประชุมเบอร์ลิน (BCC)

เมสส์ เบอร์ลิน (หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า เมืองเบอร์ลินเอ็กซ์โปเซ็นเตอร์) เป็นการจัดตั้งบริษัทใหญ่ในเมืองดังกล่าว พื้นที่แสดงหลักของมันครอบคลุมพื้นที่มากกว่า 160,000 ตารางเมตร (1,722,226 ตารางฟุต) การค้าขนาดใหญ่หลายอย่างเช่น IFA ที่เป็นสินค้าอิเล็กทรอนิกส์สําหรับผู้บริโภค งานแสดงสินค้าทางเครื่องใช้ไฟฟ้า รายการทางอากาศเบอร์ลิน สัปดาห์แฟชั่นเบอร์ลิน (รวมถึงพรีเมียมเบอร์ลินและพาโนรามา) สัปดาห์สีเขียวและโลจิสติกา สินค้าอินโนทรานส์ที่เป็นธรรมในการขนส่ง สินค้าท่องเที่ยวที่เป็นธรรมและอีโรมิกวีนัสสําหรับการท่องเที่ยวในเมืองนี้จัดขึ้นเป็นประจําทุกปี ถือเป็นสัปดาห์แห่งการแสดงสินค้าที่เต็มไปด้วยสินค้า .........................................................................................................................................................................................................................................................

เศรษฐกิจบนพื้นฐานความคิดสร้างสรรค์

ยูโรเปียน ฟิล์ม อะคาเดมี (รูปโลโก้) ก่อตั้งขึ้นที่เบอร์ลิน

ศิลปะและการบันเทิงสร้างสรรค์เป็นส่วนสําคัญของเศรษฐกิจเบอร์ลิน ภาค ส่วน นี้ ประกอบ ไป ด้วย ดนตรี ภาพยนตร์ โฆษณา สถาปัตยกรรม ศิลปะ การออก แบบ แฟชั่น ศิลปะ การตีพิมพ์ R&D ซอฟต์แวร์ ทีวี วิทยุ และ วิดีโอ เกม

ใน ปี 2014 บริษัท สร้างสรรค์ ประมาณ 30 , 500 แห่ง ที่ ดําเนิน การ ใน เขต เมือง เบอร์ลิน - บรันเดนเบิร์ก ซึ่ง มี SME อยู่ มาก การสร้างรายได้จากยอดขายเศรษฐกิจส่วนตัวทั้งหมด 15.6 พันล้านยูโร และ 6% ของยอดขายภาคเอกชนทั้งหมด อุตสาหกรรมวัฒนธรรมเติบโตจากปี 2009 ถึง 2014 โดยเฉลี่ยแล้วอยู่ที่ 5.5% ต่อปี

เบอร์ลินเป็นศูนย์กลางที่สําคัญในอุตสาหกรรมภาพยนตร์ยุโรปและเยอรมัน เป็น บ้าน ของ บริษัท ภาพยนตร์ และ โทรทัศน์ กว่า 1 , 000 แห่ง โรง ภาพยนตร์ 270 แห่ง และ มี การ ผลิต ร่วม กัน ระดับ ชาติ และ ระหว่าง ประเทศ ประมาณ 300 แห่ง ใน ทุก ๆ ปี บาเบลสเบิร์ก สตูดิโอ แห่ง ประวัติศาสตร์ และ บริษัท ผลิต ยูเอฟเอ อยู่ ติด กับ เบอร์ลิน ใน พ็อทสดัม นอกจากนี้เมืองยังเป็นบ้านของโรงเรียนภาพยนตร์เยอรมัน (ดอยช์ ฟิล์มคาเดมี) ซึ่งก่อตั้งขึ้นในปี 2003 และ European Film Academy ก่อตั้งขึ้นในปี 1988

สื่อ

อาคารใหม่ของแอ็กเซล สปริงเจอร์ SE ซึ่งได้รับการทดสอบในเบอร์ลิน

เบอร์ลินเป็นบ้านของนิตยสาร หนังสือพิมพ์ หนังสือ และสํานักพิมพ์ด้านวิทยาศาสตร์/วิชาการ รวมทั้งอุตสาหกรรมบริการที่เกี่ยวข้อง นอกจากสํานักข่าว 20 แห่งแล้ว หนังสือพิมพ์ประจําวันประจําภูมิภาคและเว็บไซต์จํานวนกว่า 90 ฉบับ รวมทั้งสํานักงานใหญ่ในเบอร์ลินของสํานักพิมพ์แห่งชาติกว่า 22 แห่ง เช่น เดอร์ สปีเกล และนายดาย ซีท ได้กลับมาบังคับใช้ตําแหน่งของเมืองหลวงในฐานะศูนย์กลางในการอภิปรายเรื่องอิทธิพลของเยอรมนี ดังนั้น นักข่าวระหว่างประเทศจํานวนมาก นักเขียนบล็อกและนักเขียนจึงมีชีวิตอยู่และทํางานในเมือง

เบอร์ลินเป็นจุดศูนย์กลางของสถานีโทรทัศน์ระหว่างประเทศและภูมิภาคและสถานีวิทยุหลายแห่ง สถานีโทรทัศน์อาร์บีบีบีสาธารณะมีสํานักงานใหญ่อยู่ที่เบอร์ลินและศูนย์กระจายเสียงเชิงพาณิชย์ของเอ็มทีวียุโรปและเวลส์ ดอยช์ เวลเล โฆษกสาธารณะต่างประเทศของเยอรมนี มีหน่วยผลิตโทรทัศน์ในเบอร์ลินและโฆษกเยอรมันส่วนใหญ่มีสตูดิโอในเมืองรวมทั้ง ZDF และ RTL

เบอร์ลินมีหนังสือพิมพ์รายวันที่ใหญ่ที่สุดในเบอร์ลินและมีหนังสือพิมพ์จํานวนมากที่สุดหลายฉบับที่ออกอากาศภายในประเทศ (เบอร์ลิเนอร์ มอร์เกนโพสต์, เบอร์ลิเนอร์ ไซตุง, เดอร์ ทาเกสปีเกล สเกล) และหนังสือพิมพ์สามฉบับที่สําคัญ ตลอดจนนิตยสารขนาดที่หลากหลาย แต่ละฉบับมีสายสัมพันธ์ทางการเมืองที่แตกต่างกัน เช่น ดาย เวลต์แลนด์ และตายแทกเซซิตุง หนังสือพิมพ์ เอ็กเซอร์ไบเลอร์ นิตยสารรายเดือน เป็นวารสารภาษาอังกฤษของเบอร์ลินและลากาเซตต์ของเบอร์ลินในหนังสือพิมพ์ภาษาฝรั่งเศส

นอกจากนี้เบอร์ลินยังเป็นสํานักงานใหญ่ของสํานักพิมพ์หลักภาษาเยอรมันอย่างวอลเตอร์ เดอ กรูยเตอร์ สปริงเกอร์ อุลชไตน์ เวอร์ลักสกรัพเป (กลุ่มตีพิมพ์) นายซูห์คัมพ์ และคอร์เนลเซนมีฐานปฏิบัติการอยู่ในเบอร์ลิน แต่ละหนังสือ พิมพ์เป็นระยะๆ และผลิตภัณฑ์มัลติมีเดีย

เบอร์ลินเป็นเมืองที่น่าอยู่ที่สุดในโลก

ตามข้อมูลจากเมอร์เซอร์ เบอร์ลินอยู่ในอันดับที่ 13 ของคุณภาพเมืองที่มีชีวิตในปี 2552

ตามข้อมูลของโมโนเคิล เบอร์ลินอยู่ในตําแหน่งของเมืองที่มีชีวิตมากที่สุดในโลก อันดับที่ 6 หน่วยข่าวกรองเศรษฐกิจอยู่ในเบอร์ลินหมายเลข 21 ของเมืองทั่วโลก เบอร์ลินเป็นหมายเลข 8 ที่ดัชนีพลังงานทั่วโลก

ในปี 2552 เบอร์ลินมีอนาคตที่ดีที่สุดในทุกเมืองในประเทศเยอรมนี ตามข้อมูลจากธนาคารเอชดับเบิลยูไอและเบเรนเบิร์ก ตามข้อมูลจากการศึกษาปี 2552 โดย Forshungsunstath Prognos เบอร์ลินอยู่ในอันดับที่ 92 ของทั้งหมด 401 ในเยอรมนี นอกจากนี้ ยังเป็นภูมิภาคที่ได้รับการจัดอันดับคะแนนสูงสุดในอดีตเยอรมนีตะวันออก หลังจากที่จีน่า เดรสเดน และพ็อทซ์ดัม

การขนส่ง

ถนน

โครงสร้างพื้นฐานด้านการขนส่งของเบอร์ลินมีความซับซ้อนสูง ทําให้สามารถเดินทางในเมืองได้หลากหลายรูปแบบ รวม 979 สะพาน ข้าม 197 กม (122 มิ ) ของ ทาง น้ํา ใน เมือง ถนนขนาด 5,422 กม. (3,369 ไมล์) ที่ไหลผ่านเบอร์ลิน ซึ่งมีระยะทาง 77 กม. (48 ไมล์) คือทางหลวง (ออโตบาห์น) ใน ปี 2013 รถยนต์ 1 . 344 ล้าน คัน ถูก ลง ทะเบียน ใน เมือง ด้วยรถ 377 คันต่อประชากร 1000 คนในปี 2556 (570/1000 ในเยอรมนี) เบอร์ลินในฐานะเมืองของโลกตะวันตกที่มีรถยนต์จํานวนต่ําที่สุดหนึ่งคันต่อหัว ใน ปี 2012 ส่วน ใหญ่ จะ มี ช่อง ท้อง สี เบจ 7 , 600 ช่อง ส่วน ใหญ่ เป็น สี ทาง เกษตร ตั้งแต่ ปี 2011 เป็นต้น มา บริการ การแบ่งปัน อี คาร์ และ อี สกูตเตอร์ ที่ ใช้ แอพ จํานวน หนึ่ง ได้ พัฒนา ขึ้น

รถไฟ

สถานีรถไฟเบอร์ลิน เป็นสถานีรถไฟที่แยกจากกันระดับใหญ่ที่สุดในยุโรป

ทางรถไฟระยะไกลเชื่อมกับเบอร์ลินและเมืองใหญ่ทั้งหมดของเยอรมนีและกับเมืองหลายเมืองในประเทศแถบยุโรปเพื่อนบ้าน เส้นทางรถไฟในเขตของเวอร์คีร์สเวอร์บันด์ เบอร์ลิน-บรันเดนเบิร์ก เพื่อเข้าถึงบริเวณรอบๆ บรันเดนเบิร์กและในทะเลบอลติก สถานีรถไฟเบอร์ลิน เป็นสถานีรถไฟที่ใหญ่ที่สุดในยุโรป ด็อยท์เช่ บาห์น มีรถไฟความเร็วสูงระหว่างเมืองในสายด่วนสูง ไปจนถึงจุดหมายภายในประเทศ เช่น ฮัมบูร์ก มิวนิก โคโลญ สตัทการ์ท สแตงเฟิร์ต เอ็ม เมนและคนอื่นๆ นอกจากนี้ ยังมีบริการรถไฟด่วนสนามบิน SXF อีกด้วย รวมทั้งรถไฟไปยังจุดหมายต่าง ๆ ระหว่างประเทศ เช่น เวียนนา ปราก ซือริช วอร์ซอ บูดาเปสต์และอัมสเตอร์ดัม

บัสระหว่างเมือง

เช่น เดียว กัน กับ เมือง อื่น ๆ ใน เยอรมัน มี ปริมาณ บริการ รถ ประจํา ทาง รถ ประจํา ทาง เพิ่ม ขึ้น เมืองนี้มีสถานีกว่า 10 สถานีที่ใช้รถบัสไปยังจุดหมายปลายทางของเยอรมนีและยุโรป ซึ่งเป็นศูนย์กลางออมนิบูสบาห์สถานแห่งเบอร์ลิน สถานีที่ใหญ่ที่สุด

ระบบขนส่งสาธารณะ

รถไฟใต้ดินเบอร์ลิน (เมโทร) ที่สถานีไฮเดิลเบอร์เกอร์พลาทซ์

เบอร์ไลเนอร์ เวอร์เคห์สเบทริเบ (BVG) และดอยท์เช บาน (DB) จัดการระบบขนส่งสาธารณะในเมืองที่มีความหลากหลายมากหลายระบบ

นักเดินทางสามารถเข้าถึง โหมดการขนส่งทั้งหมด ด้วยตั๋วใบเดียว

การขนส่งสาธารณะในเบอร์ลินมีประวัติศาสตร์อันยาวนานและสลับซับซ้อน เนื่องจากการแบ่งเขตศตวรรษที่ 20 ของเมือง ซึ่งการเคลื่อนไหวระหว่างสองส่วนไม่ได้เสิร์ฟ นับตั้งแต่ปี 1989 เป็นต้นมา เครือข่ายการขนส่งได้รับการพัฒนาขึ้นอย่างกว้างขวาง อย่างไร ก็ตาม มัน ยังคง มี คุณลักษณะ ใน ศตวรรษ ที่ 20 เช่น U1

ท่าอากาศยาน

เที่ยวบินที่ออกจากเบอร์ลิน บริการ 163 จุดหมายทั่วโลก

ท่าอากาศยานในเบอร์ลินและท่าอากาศยานที่ไม่ได้ใช้อีกต่อไป (ณ เดือนพฤศจิกายน 2008)

เบอร์ลินถูกรับใช้โดยท่าอากาศยานนานาชาติเชิงพาณิชย์หนึ่งท่า: ท่าอากาศยานเบอร์ลินบรันเดินบวร์ค (BER) มันเริ่มก่อสร้างขึ้นในปี 2549 โดยมีเจตนาในการเปลี่ยนท่าอากาศยานเทเกล (TXL) และท่าอากาศยานเชอเนเฟลด์ (SXF) ให้เป็นท่าอากาศยานพาณิชย์แห่งเดียวในเบอร์ลิน ก่อนหน้านี้ได้ตั้งให้เปิดในปี 2555 หลังจากที่เกิดความล่าช้าและค่าใช้จ่ายมากเกินไป และได้เปิดให้บริการในเชิงพาณิชย์ในเดือนตุลาคม 2563 ความจุเริ่มต้นของผู้โดยสารประมาณ 27 ล้านคนต่อปีคือต้องพัฒนาขึ้นเพื่อให้มีความจุสูงถึงประมาณ 55 ล้านคนต่อปีภายในปี 2573

ก่อนเปิดสนามบินเบรเดนเบิร์ก เบอร์ลินถูกรับใช้โดยสนามบินเทเกิลและสนามบินเชอเนอเฟลด์ ท่าอากาศยานเทเกลอยู่ในเขตเมือง และสนามบินเชอเนอเฟลด์ อยู่นอกพรมแดนทางตอนใต้ของเบอร์ลินและทางตะวันออกของเมืองบรันเดนเบิร์ก ทั้งสองท่าอากาศยาน ได้รับการจัดการ 29.5 ล้านผู้โดยสารในปี 2015 ใน ปี 2014 สาย การ บิน 67 สาย บิน ได้ 163 จุดหมาย ใน 50 ประเทศ จาก เบอร์ลิน ท่าอากาศยานเทเกลเป็นเมืองที่มุ่งความสนใจไปยังเมืองลูฟทานซาและยูโรวิงส์ ขณะที่เชอเนอเฟ็ลท์ทําหน้าที่เป็นจุดหมายปลายทางสําคัญสําหรับสายการบินอย่างเจอร์เมเนีย เครื่องบินเจ็ทและไรอันแอร์ จนถึงปี 2551 เบอร์ลินยังได้รับบริการโดยสนามบินเทมเปิลฮอฟขนาดเล็กซึ่งทําหน้าที่เป็นท่าอากาศยานในเมืองที่มีที่ตั้งอันสะดวกใกล้กับศูนย์กลางเมือง ซึ่งทําให้สามารถเดินทางได้สะดวกรวดเร็วระหว่างเขตธุรกิจกลางและสนามบิน

การปั่นจักรยาน

เบอร์ลินเป็นที่รู้จักกันดี สําหรับระบบเลนจักรยานที่พัฒนาขึ้นสูง ประมาณว่าเบอร์ลินมีจักรยาน 710 คันต่อคน 1000 คน 500,000 คน ขี่จักรยานทุกวัน นับรวม 13% ของการจราจรทั้งหมดในปี 2010 นักจักรยานสามารถเดินทางด้วยจักรยานขนาด 620 กม. (385 ไมล์) ได้ โดยมีทางจักรยานขนาด 150 กม. (93 มิลิเมตร) ทางเดินทางจักรยานแบบบังคับ 190 กม. (118 มิลิเมตร) ทางจักรยานนอกถนน, 60 กม. (37 มิลิ) บนถนน, เส้นทางรถบัสที่ใช้ร่วมกันก็เปิดเช่นกัน รายการเส้นทางจักรยานเดินถนน/ถนนสาย 100 กม. (62 มิลิ) รวมกันและเลนจักรยานยนต์ขนาด 50 กม. (31 มิลิ) บนทางเดินข้างถนน (หรือทางเท้า) ผู้ขับขี่ได้รับอนุญาตให้บรรทุกจักรยานของพวกเขาบนรีโกนัลบาห์น รถไฟ S-Bahn และรถไฟ U-Bahn บนรถรางและบนรถเมล์ยามค่ําคืนหากมีการซื้อตั๋วจักรยาน

โรห์โพสต์ (เครือข่ายไปรษณีย์จากปอด)

ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1865 จนถึงปี 1976 เบอร์ลินมีเครือข่ายไปรษณีย์ที่เป็นปอมหนาแน่น ซึ่งสูงสุดในปี 1940 มีความยาวรวม 400 กิโลเมตร หลังจากปี 1949 ระบบถูกแยกเป็นสองเครือข่ายที่แยกกัน ระบบ เบอร์ลิน ตะวัน ตก ใน การ ทํา งาน และ เปิด สําหรับ การ ใช้ งาน สาธารณะ จนถึง ปี 1963 และ สําหรับ รัฐบาล ใช้ จนถึง ปี 1972 ระบบเบอร์ลินตะวันออกซึ่งสืบทอดโฮปเทเลกราไฟแนมท์ ซึ่งเป็นศูนย์กลางกลางของระบบนั้น อยู่ในระหว่างปฏิบัติการจนถึงปี 1976

พลังงาน

โรงไฟฟ้าไฮซ์คราฟท์เวิร์ค มิทเท

บริษัท Vattenfall แห่งสวีเดนและบริษัทที่มีฐานปฏิบัติการอยู่ในเบอร์ลินเป็นเจ้าของพลังงานที่ใหญ่ที่สุดสองครัวเรือนเอกชนคือบริษัท Vattenfall แห่งสวีเดนและบริษัทเจ้าหน้าที่ GasAG บริษัทที่มีฐานปฏิบัติการอยู่ในเบอร์ลิน ทั้งสอง สอง ส่ง พลังงาน ไฟฟ้า และ ก๊าซ ธรรมชาติ พลังงาน ไฟฟ้า บาง ชนิด ของ เมือง ถูก นํา เข้า มา จาก โรง ไฟฟ้า ใกล้ ๆ ใน บรันเดนเบิร์ก ทาง ใต้

ในปี 2558 โรงไฟฟ้าพลังงานที่ใหญ่ที่สุดห้าแห่งที่วัดได้คือ เฮซคราฟท์เวิร์ค เรเทอร์ค เวสต์ บริษัทเฮซคราฟท์ ลิคเทอร์เฟลด บริษัทเฮิซคราฟท์เวิร์ค มิทเทอร์ค แห่งฮิซคราฟท์เวิร์ค วิลเมอร์สดอร์ฟ และไฮซ์คราฟท์เวิร์ค ชาร์ลทเทินบวร์ค โรงไฟฟ้าทั้งหมดเหล่านี้สามารถผลิตไฟฟ้าและความร้อนที่เป็นประโยชน์ได้ในเวลาเดียวกัน เพื่ออํานวยความสะดวกในการบัฟเฟอร์ในระหว่างการจ่ายไฟ

ในปี 1993 ระบบไฟฟ้าในเบอร์ลิน-บรันเดนเบิร์กได้รับการต่ออายุใหม่ ส่วนใหญ่ของสายไฟในเบอร์ลินคือสายไฟใต้ดิน มี สาย 380 kV และ 110 kV ที่ วิ่ง จาก สถานี ย่อย ของ รี เตอร์ ไป ยัง ออโตบาห์น ใน เมือง ใช้ เส้น ค่า ประกอบ การ สาย ไฟฟ้า เบอร์ลิน 380-kV เป็น กระดูก ด้าน หลัง ของ ระบบ ไฟฟ้า ของ เมือง

สุขภาพ

โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยชาริเต

เบอร์ลินมีประวัติการค้นพบที่ยาวนานในด้านการแพทย์และนวัตกรรมเทคโนโลยีการแพทย์ ประวัติศาสตร์ สมัย ใหม่ ของ การ แพทย์ ได้รับ อิทธิพล จาก นัก วิทยาศาสตร์ จาก เบอร์ลิน อย่าง มาก รูดอล์ฟ วิร์โชว์ เป็น ผู้ ก่อตั้ง โรค พยาธิ ทาง เซลล์ ใน ขณะ ที่ โรเบิร์ต คอช พัฒนา วัคซีน สําหรับ แอนแทรกซ์ อหิวาตกโรค และ วัณโรค

ชาริเต้ คอมเพล็กซ์ (ยูนิเวอร์ซิทสคลินิก ชาริเต) เป็นโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยที่ใหญ่ที่สุดในยุโรป สืบร่องรอยแหล่งกําเนิดของโรงพยาบาลแห่งนี้จนถึงปี ค.ศ. 1710 ผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ชาวเยอรมันมากกว่าครึ่ง รวมถึง เอมิล ฟอน เบริง โรเบิร์ต คอช และ พอล เอร์ลิช ได้ทํางานที่งานการกุศลนั้น ชาริเต้ ได้ กระจาย ไป ทั่ว ทั้ง แคมป์ 4 แห่ง และ มี เตียง 3 , 000 เตียง พนักงาน 15 , 500 คน นัก เรียน 8 , 000 คน และ โรง ละคร กว่า 60 แห่ง และ มี การ หัก 2 พัน ล้าน ยูโร ต่อ ปี คณะการกุศลนี้เป็นสถาบันร่วมของมหาวิทยาลัยฟรีเอ เบอร์ลิน และมหาวิทยาลัยฮุมบ็อลท์แห่งเบอร์ลิน รวมทั้งสถาบันต่าง ๆ และศูนย์การแพทย์พิเศษเฉพาะทาง

ใน บรรดา ศูนย์ หัวใจ เยอรมัน ศูนย์ ปลูกถ่าย ที่ มี ชื่อเสียง ที่สุด แห่ง หนึ่ง คือ ศูนย์ การ ปลูกถ่าย แมกซ์ เดลบ รึค สําหรับ การ แพทย์ โมเลกุล และ สถาบัน แมกซ์ พลังค์ สําหรับ พันธุศาสตร์ โมเลกุล การ วิจัย ทาง วิทยาศาสตร์ ใน สถาบัน เหล่า นี้ ได้รับ ความ สมบูรณ์ จาก คณะ วิจัย หลาย ๆ แห่ง ของ บริษัท เช่น ซีเมนส์ และ เบเยอร์ การประชุมสุดยอดด้านสุขภาพโลก และข้อตกลงด้านสุขภาพระหว่างประเทศหลายแห่งจัดขึ้นที่เบอร์ลินทุกปี

โทรคมนาคม

ลูกค้า Cafe ในเบอร์ลิน ใช้อุปกรณ์ Wi-Fi

ตั้งแต่ ปี 2017 เป็นต้นมา ตรฐาน โทรทัศน์ ดิจิตอล ใน เบอร์ลิน และ เยอรมนี ก็ คือ DVB - T2 ระบบนี้จะส่งข้อมูลเสียงดิจิทัล วิดีโอดิจิทัล และข้อมูลอื่นๆ ที่บีบอัดในสตรีมการส่งผ่าน MPEG

เบอร์ลินได้ติดตั้งเว็บไซต์ LAN สาธารณะแบบฟรีหลายร้อยแห่งทั่วเมืองหลวงมาตั้งแต่ปี 2559 เครือข่ายไร้สายถูกรวมเป็นส่วนใหญ่ในเขตกลาง 650 ฮอตสปอต (325 ในอาคารและจุดเชื่อมต่อภายนอกอาคาร 325 จุด) ได้รับการติดตั้งแล้ว ดอยช์ บาห์น กําลังวางแผนที่จะแนะนําบริการ Wi-Fi ในระยะไกลและรถไฟประจําภูมิภาคในปี 2560

เครือข่าย UMTS (3G) และ LTE (4G) ของสามผู้ให้บริการเครือข่ายโทรศัพท์ Vodafone, T-Mobile และ O2 ช่วยให้สามารถใช้งานแอพพลิเคชั่นบรอดแบนด์ผ่านโทรศัพท์มือถือได้ทั่วทั้งเมือง

สถาบัน Frounhofer Heinrich Hitz พัฒนาเครือข่ายการสื่อสารบรอดแบนด์และระบบมัลติมีเดียแบบโมบายล์และแบบเคลื่อนย้ายได้อย่างราบรื่น จุดโฟกัสคือส่วนประกอบและระบบโฟโตนิค ระบบเซ็นเซอร์ไฟเบอร์ออปติก และการประมวลผลสัญญาณภาพและการส่งสัญญาณ แอพพลิเคชั่นในอนาคตสําหรับเครือข่ายบรอดแบนด์ก็ได้รับการพัฒนาเช่นกัน

มหาวิทยาลัยฮุมโบลท์แห่งเบอร์ลิน เกี่ยวข้องกับผู้ได้รับรางวัลโนเบล 57 คน

ณ ปี 2557 เบอร์ลินมีโรงเรียน 878 แห่ง โดยสอนเด็ก 340,658 คนในชั้นเรียน 13,727 ชั้นและผู้ฝึกสอน 56,787 คนในธุรกิจและที่อื่น เมือง นี้ มี โครงการ การศึกษา ระดับ ประถม 6 ปี หลังจากจบโรงเรียนประถมแล้ว นักเรียนยังคงเรียนต่อที่ Sekundarschule (โรงเรียนแบบครอบคลุม) หรือ Jimnasium (โรงเรียนเตรียมการของวิทยาลัย) เบอร์ลินมีโครงการโรงเรียนสองภาษาพิเศษในยูโรปาชูเล ซึ่งเด็ก ๆ จะสอนหลักสูตรในภาษาเยอรมันและภาษาต่างชาติ เริ่มจากโรงเรียนประถมและเรียนต่อในโรงเรียนมัธยม

Franzezissis jimnasium Birlin ซึ่งก่อตั้งขึ้นเมื่อปี 2522 เพื่อสอนเด็กของผู้ลี้ภัยชาวฮูเกโนต์ ให้คําสอน (เยอรมัน/ฝรั่งเศส) เดอะ จอห์น เอฟ โรง เรียน เคนเนดี ที่ เป็น โรง เรียน สาธารณะ ระหว่าง เยอรมัน และ อเมริกัน ใน เซห์ลานดอร์ฟ เป็น ที่ นิยม มาก ใน บรรดา นัก การ ทูต และ ชุมชน ที่ พูด ภาษาอังกฤษ 82 โรงยิมสอนภาษาละติน และ 8 สอนภาษากรีกโบราณ

อุดมศึกษา

มหาวิทยาลัย เสรี เป็น หนึ่ง ใน 11 ของ เยอรมนี "มหาวิทยาลัย แห่ง ความ เป็น เลิศ "

เขตเมืองเบอร์ลิน-บรันเดินบวร์คเมืองหลวงนี้เป็นศูนย์กลางการศึกษาและวิจัยที่มีผลมากที่สุดในเยอรมนีและยุโรป ในอดีต ผู้ได้รับรางวัลโนเบล 67 คน ได้เข้าร่วมในมหาวิทยาลัยเบอร์ลิน

เมืองดังกล่าวมีมหาวิทยาลัยสาธารณะอยู่สี่แห่งและมีวิทยาลัยเอกชน มืออาชีพ และวิทยาลัยเทคนิค (Hochschulen) เป็นจํานวนกว่า 30 แห่ง โดยนําเสนอสาขาวิชาที่หลากหลาย จํานวน นัก เรียน 175 , 651 คน ได้รับ การ ลง ทะเบียน ใน ช่วง ฤดู หนาว ปี 2015 / 16 18% มีความเป็นมาระหว่างประเทศ

มหาวิทยาลัย ที่ ใหญ่ ที่สุด สาม แห่ง รวม กัน มี นัก เรียน ลง ทะเบียน ประมาณ 103 , 000 คน มีมหาวิทยาลัยเฟรย์แห่งเบอร์ลิน (มหาวิทยาลัยเสรีแห่งเบอร์ลิน ฟู เบอร์ลิน) พร้อมด้วยนักเรียนประมาณ 33,000 คน มหาวิทยาลัยฮุมโบลท์ซึ เบอร์ลิน (ฮู) พร้อมด้วยนักเรียน 35,000 คนและมหาวิทยาลัยเทคนิคเบอร์ลินแอท (เบอร์ลิน) กับนักเรียน 35,000 คน โรง เรียน แพทย์ ชาติ มี นัก เรียน ประมาณ 8 , 000 คน FU, HU, HU, TU, และ Charite เป็นส่วนหนึ่งของ สถาบัน เยอรมัน มหาวิทยาลัยกึนสท์ (UdK) มีนักเรียนประมาณ 4,000 คนและ ESMT เบอร์ลินเป็นเพียงหนึ่งในโรงเรียนธุรกิจสี่แห่งในเยอรมนีที่มีการรับรองสามเท่า วิทยาลัยเศรษฐศาสตร์และกฎหมายแห่งเบอร์ลินมีนักศึกษาประมาณ 11,000 คน มหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์แห่งกรุงเบอูทแห่งเบอร์ลินและนักศึกษาประยุกต์จํานวนประมาณ 12,000 คน และฮอชชูลจากเทคนิคอุนด์ เวิร์ทชาฟท์ (มหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์ประยุกต์สําหรับวิศวกรรมและเศรษฐศาสตร์) ของนักเรียนประมาณ 14,000 คน

การวิจัย

สวน สาธารณะ วิทยาศาสตร์ และ เทคโนโลยี WISTA ใน เมือง อัดเลอร์ ชอฟ เป็น บ้าน ของ ธุรกิจ และ สถาบัน วิจัย หลาย แห่ง

เมืองนี้มีสถาบันวิจัยที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติอยู่มากมาย เช่น สมาคมฟรอนนิซ สมาคมเฮลม์โฮลซ์ สมาคมเฮล์มโฮลซ์ และสมาคมแมกซ์พลังค์ ซึ่งเป็นองค์กรอิสระหรือเชื่อมโยงกับมหาวิทยาลัยเท่านั้น ใน ปี 2012 นัก วิทยาศาสตร์ มือ อาชีพ ประมาณ 65 , 000 คน ได้ ทํา งาน วิจัย และ พัฒนาการ ใน เมือง

เบอร์ลินเป็นหนึ่งในคณะที่ให้ความรู้และนวัตกรรมของสถาบันนวัตกรรมและเทคโนโลยีแห่งยุโรป (EIT) KIC ตั้งอยู่ที่ศูนย์สําหรับผู้ประกอบการที่ TU เบอร์ลินและมุ่งความสนใจไปที่การพัฒนาอุตสาหกรรม IT บริษัทนี้ร่วมมือกับบริษัทข้ามชาติรายใหญ่ เช่น Siemens, Doutshe Telecom และ SAP

กลุ่มธุรกิจและเทคโนโลยีที่ประสบความสําเร็จกลุ่มหนึ่งของยุโรปมีฐานอยู่ที่ WISTA ในเบอร์ลิน แอดเลอร์ชอฟ โดยมีบริษัทที่เกี่ยวข้อง แผนกงานมหาวิทยาลัย และสถาบันทางวิทยาศาสตร์มากกว่า 1,000 แห่ง

นอกเหนือจากห้องสมุดที่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยแล้ว สตาทซ์บิบิลิโอเทค ซู เบอร์ลินเป็นห้องสมุดวิจัยที่สําคัญ สองตําแหน่งหลักของมันอยู่บนช่องแคบพอตส์เดเมอร์ ß และบนอันเตอร์ เดน ลินเดน มี หอสมุด สาธารณะ 86 แห่ง ใน เมือง ResearchGate เว็บไซต์เครือข่ายสังคมทั่วโลกสําหรับนักวิทยาศาสตร์ ตั้งอยู่ในเบอร์ลิน

ชาติ ชาติ อัลเท เป็น ส่วน หนึ่ง ของ เกาะ พิพิธภัณฑ์ เป็น แหล่ง มรดก โลก ยูเนสโก

เบอร์ลินเป็นที่รู้จักในสถาบันวัฒนธรรมหลายแห่งของเบอร์ลินและหลายแห่งก็ยินดีรับกับชื่อเสียงระดับโลก ความหลากหลายและความเป็นอยู่ของมหานคร ได้นําไปสู่ บรรยากาศที่กําลังตก ดนตรี เต้นรํา และ ภาพ ศิลป์ ที่ ได้ พัฒนา ขึ้น ใน ศตวรรษ ที่ 21

เยาวชน ศิลปินระหว่างประเทศ และผู้ประกอบการต่างๆ ยังคงปักหลักในเมืองและทําให้เบอร์ลินเป็นศูนย์กลางการบันเทิงยอดนิยมทั่วโลก

การแสดงทางวัฒนธรรมที่ขยายตัวของเมืองนี้ถูกตอกย้ําน้อยเกินไปจากการโยกย้ายถิ่นฐานของยูนิเวอร์แซล มิวสิค กรุ๊ป ซึ่งตัดสินใจย้ายสํานักงานใหญ่ไปที่ธนาคารในแม่น้ําสายนี้ ใน ปี 2005 เบอร์ลิน ถูก ตั้ง ชื่อ ว่า "เมือง แห่ง การออก แบบ " โดย ยูเนสโก และ ได้ เป็น ส่วน หนึ่ง ของ เครือข่าย เครือข่าย เมือง สร้างสรรค์ ตั้งแต่ นั้น มา

แกลเลอรีและพิพิธภัณฑ์

พิพิธภัณฑ์ ชาวยิว ได้ นํา เสนอ ประวัติศาสตร์ ยิว ระหว่าง เยอรมัน และ ยิว ถึง สอง พัน ปี

ณ ปี 2554 เบอร์ลินเป็นที่พํานักของพิพิธภัณฑ์ 138 พิพิธภัณฑ์ และห้องแสดงศิลปะกว่า 400 แห่ง กลุ่ม นัก ดนตรี บน เกาะ พิพิธภัณฑ์ เป็น มรดก โลก ของ ยูเนสโก และ อยู่ ทาง ตอน เหนือ ของ เกาะ สปรีร์ ระหว่าง สปรี และ เกาะ คัพเฟอร์กรา เบน ใน ช่วง ต้น ปี 1841 เขต นี้ ได้ ถูก กําหนด ให้ เป็น "เขต ที่ อุทิศ ให้ กับ ศิลปะ และ โบราณ " โดย พระราชกฤษฎีกา ดัง นั้น พิพิธภัณฑ์อัลท์ จึง ถูก สร้าง ขึ้น ใน ลัส การ์เทน พิพิธภัณฑ์ นิวส์ ที่ แสดง หน้า อก ของ สมเด็จพระราชินี เนเฟอร์ติติ อัลเท เนชันแนลเลรี พิพิธภัณฑ์ เปอร์กามอน และ พิพิธภัณฑ์โบเด ก็ ถูก สร้าง ขึ้น ที่ นั่น

นอกจากเกาะพิพิธภัณฑ์แล้ว ยังมีพิพิธภัณฑ์อีกมากมายในเมือง เกเมลเดกาเลอรี (ภาพจิตรกรรมหอศิลป์) มุ่งเน้นที่ภาพเขียนของ "ปรมาจารย์เก่า" ตั้งแต่ศตวรรษที่ 13 ถึงศตวรรษที่ 18 ในขณะที่พิพิธภัณฑ์แห่งชาตินีอู (นิว เนชั่นแนลแกลเลอรี่ (นิว เนชั่นแนล แกลเลอรี่ ที่สร้างโดยลูทวิช มีส์ แวน โรห์) มีความเชี่ยวชาญในภาพเขียนของยุโรปในศตวรรษที่ 20 ในเมืองโมบิต แฮมเบอร์เกอร์บาห์นโฮฟ จัดแสดงศิลปะสมัยใหม่และแบบร่วมสมัย พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ด็อยท์เชิสแบบขยายออกในเซอเกาอัส โดยภาพรวมเกี่ยวกับประวัติศาสตร์เยอรมันที่ขยายตัวมากกว่าหนึ่งสหัสวรรษ สํานักงาน Bauhaus Archive เป็น พิพิธภัณฑ์ แห่ง ศตวรรษ ที่ 20 ออก แบบ จาก โรง เรียน Bauhaus ที่ มี ชื่อเสียง ของ โบเฮาส์ พิพิธภัณฑ์แบร์กรูอันเป็นแหล่งสะสมของนายไฮนซ์ แบร์กกรูอัน นักสะสมสะสมในศตวรรษที่ 20 ที่ระบุไว้ รวมทั้งมีผลงานหลากหลายประเภทของนายพิคาสโซ มาติส เซซาน และจาโกเมตติ

ประตูอิชตาร์แห่งบาบิโลน ที่พิพิธภัณฑ์เปอร์กามอน

พิพิธภัณฑ์ ชาวยิว มี นิทรรศการ แสดง อยู่ ใน ประวัติศาสตร์ เยอรมัน -ยิว 2 พัน ปี พิพิธภัณฑ์ เทคโนโลยี ของ เยอรมัน ใน ครึซเบิร์ก มี ชุด รวบรวม วัตถุ ทาง เทคนิค ที่ มี ประวัติศาสตร์ มากมาย พิพิธภัณฑ์นาตูร์กุนเด (พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติของเบอร์ลิน) แสดงให้เห็นประวัติศาสตร์ธรรมชาติใกล้สถานีรถไฟเบอร์ลิน มี ไดโนเสาร์ ที่ ยึด ตัว ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน โลก (โครง กระดูกยีราฟา ที่ ใหญ่ ที่สุด ) ตัวอย่างที่รักษาไว้อย่างดีของ ไทแรนโนซอรัส เร็กซ์ และนกอาร์เชโอเพเทอริกซ์ ตัวแรกก็แสดงออกมาด้วย

ใน ดาห์เลม มี พิพิธภัณฑ์ ทาง ศิลปะ และ วัฒนธรรม หลาย ๆ แห่ง เช่น พิพิธภัณฑ์ ศิลปะ เอเชีย พิพิธภัณฑ์ เอทโนโลจิคัล พิพิธภัณฑ์ ของ ยุโรป และ พิพิธภัณฑ์ สัมพันธมิตร พิพิธภัณฑ์ บ รึคเก้ ได้ สร้าง งาน ชิ้น ใหญ่ ที่สุด ชิ้น หนึ่ง โดย ศิลปิน ของ ขบวนการ แสดง ออก ใน ศตวรรษ ที่ 20 ใน ลิชเทนเบิร์ก จาก พื้นที่ ของ อดีต กระทรวง ความมั่นคง แห่ง รัฐ แห่ง ประเทศ เยอรมัน ตะวันออก คือ พิพิธภัณฑ์ สตาซี จุด ตรวจ จุด หมาย เลข ชาร์ลี จุด ข้าม กําแพง เบอร์ลิน ที่ มี ชื่อเสียง ที่สุด จุด หนึ่ง ยังคง ถูก รักษา ไว้ กิจการของพิพิธภัณฑ์เอกชนได้แสดงเอกสารฉบับสมบูรณ์ เกี่ยวกับแผนและกลยุทธ์ที่คนพยายามหนีออกจากทิศตะวันออก พิพิธภัณฑ์ อีโรติก ของ บีต เหล่า นี้ อ้าง ว่า เป็น พิพิธภัณฑ์ กามิก ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน โลก

ทิวทัศน์เมืองในเบอร์ลินแสดงศิลปะถนนในเมืองปริมาณมาก สิ่งนี้ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของมรดกทางวัฒนธรรมของเมือง และกลายเป็นรากฐานของเมืองในภาพกราฟฟิติของครูซเบิร์กแห่งทศวรรษ 1980 กําแพงเบอร์ลิน ได้กลายมาเป็น ผู้สอบสวนที่ใหญ่ที่สุดในโลก เศษอาหารที่เหลือทอดยาวไปตามแม่น้ําสปรีย์ในฟรีดริชเชน ยังคงเหมือนอีสท์ไซด์แกลลอรี่ เบอร์ลินวันนี้ได้รับคะแนนอย่างต่อเนื่องเป็นเมืองสําคัญของโลกสําหรับวัฒนธรรมศิลปะข้างถนน เบอร์ลินมีห้องแสดงศิลปะร่วมสมัยอยู่มากมาย ตั้งอยู่ที่มิตเต, KW Institute เพื่อศิลปะร่วมสมัย, KOW, Sprüth Magers เครซเบิร์ก ก็ มี หอศิลป์ อยู่ ไม่ กี่ แห่ง เช่น เบลน เซาเทิร์น เอสเทอร์ ชิปเปอร์ แกลเลอรี่ ใน อนาคต เคอนิก แกลเลอรี

เทศกาล

Berlinale เป็นเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติที่ใหญ่ที่สุด

ชีวิตกลางคืนของเบอร์ลินได้รับการฉลองเป็นหนึ่งใน ความหลากหลายและมีชีวิตชีวาที่สุดของชนิดของมัน ใน ทศวรรษ 1970 และ 80 SO36 ใน ครูซเบิร์ก เป็น ศูนย์กลาง ของ ดนตรี พังค์ และ วัฒนธรรม SOUND และ Dschungel ได้รับชื่อเสียง ตลอดทศวรรษ 1990 ผู้คนจากทั่วโลกในช่วงอายุ 20 ปี โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนในยุโรปตะวันตกและยุโรปกลางได้เข้าฉากในสโมสรของเบอร์ลินเป็นสถานที่แข่งขันช่วงกลางคืนที่เด่นกว่า หลังการล่มสลายของกําแพงเบอร์ลินในปี 2522 อาคารประวัติศาสตร์หลายหลังในเมืองมิตเต ศูนย์กลางเมืองแห่งเบอร์ลินตะวันออกที่เคยครอบครองและสร้างใหม่โดยกองกําลังขนาดเล็กอย่างผิดกฎหมายและกลายเป็นพื้นที่ที่อุดมสมบูรณ์สําหรับการรวมตัวกันของวัฒนธรรมใต้ดินและต่อต้านวัฒนธรรม เขต กลาง ของ บรอก คือ บ้าน ของ ไนท์คลับ หลาย แห่ง รวม ไป ถึง วอเตอร์เกท เทร ซอร์ และ เบอร์ เฆน KitCatClub และสถานที่อื่นๆ อีกหลายแห่ง เป็นที่รู้กันว่า สําหรับปาร์ตี้ที่ไม่แสดงอารมณ์ทางเพศของพวกเขา

สโมสร ไม่ จําเป็น ต้อง ปิด ลง ใน ช่วง เวลา ที่ คง ที่ ใน ช่วง สุด สัปดาห์ และ หลาย ๆ คู่ ก็ สุดท้าย ใน ตอน เช้า หรือ แม้ แต่ ทุก วัน หยุด คลับสุดสัปดาห์ใกล้ๆกับอเล็กซานเดอร์พลาทซ์ มีระเบียงหลังคาที่ทําให้ปาร์ตี้ได้ตอนกลางคืน สนามหลายแห่งกลายเป็นเวทียอดนิยม สําหรับฉากนีโอเบอร์เลสกี

มหาวิหารฝรั่งเศสในระหว่างเทศกาลไฟ

เทศกาลฮานักกาห์ที่ประตูบรันเดนบวร์ก

เบอร์ลินมีประวัติศาสตร์วัฒนธรรมเกย์มายาวนานและเป็นสถานที่เกิดสําคัญของการเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิของกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศ บาร์ เซ็กส์ และ หอ เต้นรํา แบบ เดียว กัน ทํา งาน ได้ อย่าง เสรี ใน ช่วง ต้น ทศวรรษ 1880 และ นิตยสาร เกย์ เดอร์ ไอจีน ฉบับ แรก เริ่ม ใน ปี 1896 ใน ช่วง ทศวรรษ 1920 ชาว เกย์ และ ชาว เลสเบีย มี ทัศนวิสัย ที่ ไม่เคย มี มาก่อน วัน นี้ นอกจาก บรรยากาศ ที่ เป็น ไป ใน แง่ บวก ใน ที่ กว้าง กว่า ของ คลับ แล้ว เมือง นี้ ก็ ยัง มี คลับ และ เทศกาล อีก มากมาย ที่ โด่งดัง และ ใหญ่ ที่สุด คือ เบอร์ลิน ไพรด์ วัน ถนน คริสโตเฟอร์ เทศกาลเลสเบียน และ เกย์ ซิตี้ ใน เบอร์ลิน - เชอเนเบิร์ก ครึซเบิร์ก ไพรด์ และ ฮัสท์ลาบอล

เทศกาลภาพยนตร์นานาชาติที่เบอร์ลิน (เบอร์ลินาเล) ซึ่งมีการรับเลือกตั้งประมาณ 500,000 ครั้ง ถือเป็นเทศกาลภาพยนตร์ที่มีผู้เข้าชมมากที่สุดในโลก ขบวนพาเหรดแห่งถนนหลายชาติพันธุ์ ได้รับการสรรเสริญในทุกวันสุดสัปดาห์ของเทศกาลเพ็นเทคอสต์ เทศกาลเบอร์ลินเนอร์เฟสติวัลเป็นที่รู้จักกันดีในเทศกาลดนตรีแจ๊ส ซึ่งรวมทั้งเทศกาลแจ๊สแจ๊สเฟสเทิร์ลเบอร์ลิน เทศกาลและการประชุมด้านเทคโนโลยีและสื่อมวลชนหลายแห่งจัดขึ้นในเมืองดังกล่าว รวมทั้งสภาการสื่อสารของทรานสมีเดียลและคอส เทศกาลเบอร์ลินประจําปีนี้มุ่งเน้นดนตรีอินดี้ร็อก ดนตรีอิเล็กทรอนิกส์และซินธ์ป็อปและเป็นส่วนหนึ่งของสัปดาห์ดนตรีเบอร์ลินระหว่างประเทศ ทุก ๆ ปี เบอร์ลินเป็นเจ้าภาพจัดงานเฉลิมฉลองวันสิ้นปีใหม่ที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของโลก ซึ่งมีผู้คนกว่าล้านคนเข้าร่วมงานฉลองดังกล่าว จุด โฟกัส คือ ประตู บรันเดนเบิร์ก ที่ ซึ่ง จุด พลุ ตอน เที่ยงคืน อยู่ ตรง กลาง แต่ การ แสดง พลุ ส่วน ตัว ก็ เกิดขึ้น ทั่ว ทั้ง เมือง คน ใน เยอรมัน มัก จะ ดื่ม ไวน์ ที่ ส่ง ประกาย ให้ กับ ปี ใหม่

ศิลปะการแสดง

เซอร์ไซมอน แรตเทิล กําลังนําวงเบอร์ลินฟิลฮาร์โมนิกที่มีชื่อเสียง

เบอร์ลินอยู่บ้านถึง 44 โรงละคร และระยะ โรง ละคร ด็อยท์เชส ใน มิทเต ถูก สร้าง ขึ้น ใน ปี 1849 - 50 และ ได้ ดําเนิน การ อย่างต่อเนื่อง มา ตั้งแต่ นั้น มา โฟล์คสบือน แห่ง โรซา-ลุกเซมบวร์ค-แพลทซ์ ถูก สร้าง ขึ้น ใน ปี 1913-14 แม้ว่าบริษัทจะก่อตั้งขึ้นในปี 1890 เบอร์ไลเนอร์ เอน เซมเบิล ซึ่ง มี ชื่อเสียง มาก ใน การ แสดง ผล งาน ของ เบอร์ท เบรชท์ ถูก ก่อตั้ง ขึ้น ใน ปี 1949 ชอบือน ถูก ก่อตั้ง ขึ้น ใน ปี 1962 และ ย้าย ไป อยู่ ใน อาคาร ของ อดีต มหาวิทยาลัย ซินีมา ใน เคอร์ฟือ สเทนดาม ใน ปี 1981 ด้วยที่นั่งที่มีความจุ 1,895 และพื้นที่ 2,854 ตารางเมตร (30,720 ตารางฟุต) ฟรีดริชชตัดท์-พาลาสต์ ในเบอร์ลิน มิทเต เป็นฐานแสดงที่ใหญ่ที่สุดในยุโรป

เบอร์ลินมีโรงละครโอเปร่าใหญ่สามหลัง ดอยช์ ออเปอร์ โอเปร่า แห่ง รัฐ เบอร์ลิน และ ก็ กอมิส เช ออเปอร์ โอเปร่า แห่ง เบอร์ลิน สเตท ใน อันเตอร์ เดน ลินเดน เปิด ใน ปี 1742 และ เป็น คน ที่ เก่า ที่สุด ใน สาม คน ผู้กํากับดนตรีชื่อ แดเนียล แบเรนโบอิม โคมิส โอเปอร์ มี ความ เชี่ยวชาญ เฉพาะ ทาง ใน อุปรากร และ ยัง มี ใน อุนเตอร์ เดน ลินเดน ดอยท์เช่ ออเปอร์ เปิด ขึ้น ใน ปี 1912 ใน ชาร์ลอทเทนเบิร์ก

สถานที่สําคัญของเมืองสําหรับการแสดงละครเวทีคือโรงละครเธียเตอร์ แอม พอตสดาเมอร์ แพลทซ์ และโรงละครเวสเทนส์ (สร้างขึ้นในปี 1895) การเต้นร่วมสมัยสามารถเห็นได้ที่ Radalysystem V... เทมโพดรอมเป็นเจ้าภาพสําหรับคอนเสิร์ตและละครสัตว์ ได้รับแรงบันดาลใจจากความบันเทิง มัน ยัง มี บ้าน สําหรับ ประสบการณ์ สปา ที่ มี หลาย ระบบ รับ รู้ แอดมิรัลสปาลาสต์ในมิทเต มีโปรแกรมที่มีชีวิตชีวาเกี่ยวกับเหตุการณ์ต่างๆ และดนตรี

มี ซิมโฟนี ออเคสตร้า 7 คน ใน เบอร์ลิน วงออร์เคสตร้าเบอร์ลินฟิลฮาร์โมนิกเป็นหนึ่งในวงออร์เคสตร้าที่โดดเด่นที่สุดในโลก ในเมืองแบร์ไลเนอร์ ฟิลฮาร์โมนีใกล้พอตซาเมอร์ แพลทซ์ บนถนนสายหนึ่งซึ่งมีชื่อเรียกว่า เฮอร์เบิร์ต วอน คารายาน หัวหน้าวงดนตรีของวงออร์เคสตร้าที่ดํารงตําแหน่งยาวนานที่สุด ไซมอน แรตเทิล เป็นวาทยากรหลัก คอนเซอร์เทาเซอร์เชสเตอร์ เบอร์ลินก่อตั้งขึ้นในปี 1952 ในฐานะวงออเคสตร้าสําหรับเบอร์ลินตะวันออก อีวานฟิสเชอร์เป็นหัวหน้าวง เฮาส์ เดอร์ คัลทูเรน เดล เวลท์ แสดง นิทรรศการ ที่ จัด การ กับ ประเด็น ทาง วัฒนธรรม และ การ ประชุม ดนตรี ระหว่าง โลก Kookaburra และ Commedy Club เป็นที่รู้จักกันดีในการแสดงตลกเดี่ยวๆ ใน ปี 2551 นิวยอร์ก ไทมส์ ได้ อธิบาย ว่า เบอร์ลิน เป็น "เมือง หลวง ของ ดนตรี อิเล็กทรอนิกส์ ใต้ ดิน ใน เชิง คาดคิด "

อาหาร

พิพิธภัณฑสถานเคอริเวิร์ส

แผ่นเคอร์ริวส์

ที่ ถูก ค้นพบ ใน เบอร์ลิน เคอร์ริสต์ เป็น สัญลักษณ์ ของ วัฒนธรรม และ อาหาร ที่ นิยม ของ เยอรมัน

อาหารและเครื่องปรุงอาหารของเบอร์ลินนั้นแตกต่างกันไปอย่างมาก มีภัตตาคารสิบสองแห่งในเบอร์ลินอยู่ในคู่มือมิชลินฉบับปี 2558 ซึ่งจัดอยู่อันดับร้านอาหารชั้นนําของเมืองนี้เป็นอันดับต้นๆ สําหรับจํานวนภัตตาคารที่มีความแตกต่างเช่นนี้ในเยอรมนี เบอร์ลินเป็นที่รู้จักกันดีสําหรับการเสนออาหารมังสวิรัติและผักให้แก่ประเทศนี้ และเป็นบ้านของการประกอบกิจการเพื่อเป็นนวัตกรรมใหม่ การส่งเสริมรสของผู้ประกอบการทางรัฐ ส่วนประกอบท้องถิ่นและที่ยั่งยืน ตลาดอาหารอาหารแบบป๊อปอัพ สโมสรอาหารมื้อเย็น และเทศกาลอาหารอย่างเบอร์ลิน สัปดาห์อาหารเบอร์ลิน

อาหารท้องถิ่นจํานวนมากมีต้นกําเนิดจากขนบธรรมเนียมอาหารของเยอรมนีตอนเหนือ รวมทั้งอาหารที่มีรสเผ็ดร้อนและอาหารสดใสด้วยหมู ห่าน ปลา ถั่ว ถั่ว แตงกวา หรือมันฝรั่ง ค่าโดยสารแบบปกติของเบอร์ลิเนอร์นั้นรวมถึงอาหารข้างถนนที่เป็นที่นิยมเช่นเคอร์ริเวิร์ส (ซึ่งได้รับความนิยมมากในบรรดาคนงานก่อสร้างหลังสงครามที่สร้างเมืองขึ้นมาใหม่) บูลเทิน และเบอร์ลินเนอร์ สเปนนัท หรือที่รู้จักกันในเบอร์ลินว่าการเพาะปลูกแฟนคูเชิน อาหารเยอรมันที่เสนอขนมปังและขนมปังหลากหลาย มีอยู่ทั่วไป ตลาด สุด หรู แห่ง หนึ่ง ใน ยุโรป ถูก ค้นพบ ที่ คาเดอวี และ ใน หมู่ ร้าน ช็อกโกแลต ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน โลก คือ ฟาสเบนเดอร์ & ราช

เบอร์ลินยังเป็นบ้านของสถานที่แสดงศิลปะการเกษตรที่หลากหลายซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงประวัติศาสตร์ของผู้อพยพในเมืองดังกล่าว ชาวตุรกีและผู้อพยพอาหรับได้นําประเพณีทางวัฒนธรรมของตนมาสู่เมือง เช่น ตระกูลลามูนและฟาลาเฟล ซึ่งกลายเป็นอาหารจานด่วนธรรมดา โดเนอร์ เคบับ แซนวิช เวอร์ชัน อาหาร ด่วน ใน ยุค ใหม่ ที่ วิวัฒนาการ มา ใน เบอร์ลิน ใน ทศวรรษ 1970 ได้ กลายเป็น จาน โปรด ใน เยอรมัน และ ที่ อื่น ๆ ใน โลก อาหารเอเชีย เช่น อาหารจีน เวียดนาม ไทย อินเดีย เกาหลี และภัตตาคารญี่ปุ่น รวมทั้งแทปปาสสเปน อาหารอิตาลี และอาหารกรีก สามารถพบได้ในหลายพื้นที่ของเมืองนี้

นันทนาการ

ประตูช้างที่สวนสัตว์เบอร์ลิน

นัก โซโลจิส เชอร์ การ์เทน เบอร์ลิน ผู้ อาวุโส ของ สวน สัตว์ สอง แห่ง ใน เมือง ถูก ก่อตั้ง ขึ้น ใน ปี 1844 มัน เป็น สวน สัตว์ ที่ ไป เยี่ยม มาก ที่สุด ใน ยุโรป และ เป็น สปีซีส์ ที่ หลากหลาย ที่สุด ใน โลก มัน เป็น บ้าน ของ หมี ขั้วโลก ที่ มี ชื่อเสียง เกิด มา ใน วง กลม สวนสัตว์อื่นของเมือง เทียร์พาร์ค ฟรีดริชส์เฟลด์ ถูกก่อตั้งขึ้นในปี 1955

การ์เทน โบทานิชเชอร์ของเบอร์ลิน รวมถึงพิพิธภัณฑ์บอทานิค เบอร์ลิน ด้วยพื้นที่ 43 เฮกตาร์ (110 เอเคอร์) และพืชชนิดต่างๆ ที่แตกต่างกันประมาณ 22,000 ชนิด จึงเป็นหนึ่งในพืชที่ใหญ่ที่สุดและมีความหลากหลายมากที่สุดในโลก สวน อื่น ๆ ใน เมือง นี้ รวม ไป ถึง สวน บริท เซอร์ การ์เทน และ สวน เกร์เทน เดอ เวลท์ (สวน แห่ง โลก) ใน เมือง มาร์ซาห์น

เสาชัยในเทียร์การ์เทิน

สวน ไทเออร์การ์ เทน ใน มิตเต ซึ่ง มี ปีเตอร์ โจเซฟ เลนเน เป็น สวน สาธารณะ ที่ ใหญ่ ที่สุด และ เป็น ที่ นิยม มาก ที่สุด ใน เบอร์ลิน ที่ครึซเบิร์ก, วิคทอเรียพาร์ค มีจุดชมทางตอนใต้ของเบอร์ลิน สวนเทรปทาวเวอร์ ข้างๆ สปรี ใน เทรปทาว มีอนุสรณ์สถานสงครามโซเวียต โฟล์คสปาร์ก ใน ฟรีดริชเชน ซึ่ง เปิด ขึ้น ใน ปี 1848 เป็น สวน ที่ เก่าแก่ ที่สุด ใน เมือง มี อนุสรณ์สถาน ภาพยนตร์ ภาย นอก ประตู ฤดู ร้อน และ กีฬา หลาย แห่ง เทมเพิลโฮเฟอร์ เฟลด์ สถานที่ ทํา งาน ของ สนามบิน อดีต เมือง เป็น พื้นที่ เปิด ใน เมือง ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน โลก

พอทสดัมอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ ของเบอร์ลิน เมืองนี้เป็นที่อยู่อาศัยของกษัตริย์ปรัสเซีย และไกเซอร์เยอรมันจนกระทั่งปี 1918 บริเวณรอบๆพ็อทซ์ดัม โดยเฉพาะในภาษาซานซูซี เป็นที่รู้จักกันดีในหลายๆ ทะเลสาบที่เชื่อมต่อกันและเครื่องหมายทางวัฒนธรรม พระราชวังและอุทยานแห่งพ็อทซ์ดัมและเบอร์ลิน เป็นแหล่งมรดกโลกที่ใหญ่ที่สุดในเยอรมนี

เบอร์ลินเป็นที่รู้จักกันดีในวงการนักดนตรีข้างถนน นักดนตรีข้างถนน แถบชายหาดตามแนวแม่น้ําสปรีย์ ตลาดขนส่งสินค้า ร้านขายช่อและร้านจําหน่ายสินค้าป็อปอัพ ซึ่งเป็นแหล่งสําหรับความบันเทิงและพักผ่อนหย่อนใจ

โอลิมปิกครั้งนี้เป็นเจ้าภาพโอลิมปิกฤดูร้อน 1936 และฟีฟ่าเวิลด์คัพ 2006 นัดชิงชนะเลิศ

เส้นทางเบอร์ลินมาราธอนเป็นสถิติโลก

เบอร์ลินได้สร้างเมืองที่สําคัญที่เป็นเมืองที่เป็นเจ้าภาพสําหรับการแข่งขันกีฬาระดับนานาชาติ เมืองนี้เป็นเจ้าภาพในโอลิมปิกฤดูร้อน 1936 และเป็นเมืองเจ้าภาพสําหรับการแข่งขันฟุตบอลโลก 2006 การแข่งขันกรีฑาชิงแชมป์โลก IAF จัดขึ้นในโอลิมปิกในปี 2552 เมืองนี้เป็นเจ้าภาพบาสเกตบอลยูโรลีก นัดชิงชนะเลิศ 4 ครั้งในปี 2009 และ 2016 และ เป็น เจ้าภาพ ของ ตะกร้า ยุโรป แห่ง หนึ่ง ใน ปี 2015 ในปี 2015 เบอร์ลินกลายเป็นที่นัดชิงชนะเลิศยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก

เบอร์ลินจะเป็นเจ้าภาพกีฬาพิเศษในโอลิมปิกฤดูร้อน 2023 นี่ จะ เป็น ครั้ง แรก ที่ เยอรมนี ได้ เป็น เจ้าภาพ โอลิมปิก พิเศษ เวิลด์ เกมส์

เส้นทางการแข่งขันกีฬาเบอร์ลินมาราธอนประจําปีซึ่งมีสถิติโลกสูงสุดถึง 10 อันดับแรกของการแข่งขัน และ ISTAF ก็มีการแข่งขันกีฬาในเมืองที่ดีอยู่แล้ว เมลโล พาร์ค ใน เคอ เพนิค เป็น สเกต ที่ ใหญ่ ที่สุด แห่ง หนึ่ง ใน สวน BMX ใน ยุโรป หอประชุมแฟนคลับที่ประตูบรันเดนเบิร์กซึ่งดึงดูดผู้เข้าชมหลายแสนคน ได้กลายเป็นที่นิยมในระหว่างการแข่งขันฟุตบอลระหว่างประเทศ เช่น การแข่งขันฟุตบอลชิงแชมป์แห่งยุโรป

ใน ปี 2013 ประมาณ 600 , 000 คน เบอร์ลิเนอร์ ถูก ลง ทะเบียน ใน สโมสร กีฬา และ ฟิตเนส ที่ มี ความ แข็งแรง กว่า 2 , 300 แห่ง เมือง เบอร์ลิน ทํา งาน ใน ร่ม และ สระว่ายน้ํา กลาง แจ้ง กว่า 60 แห่ง เบอร์ลินเป็นศูนย์ฝึกโอลิมปิกที่ใหญ่ที่สุดในเยอรมนี นักกีฬาระดับสุดยอดชาวเยอรมันประมาณ 500 คน (15%) ประจําอยู่ที่นั่น นัก กีฬา ชั้นนํา 47 คน ได้ เข้า ร่วม ใน โอลิมปิกฤดูร้อน 2012 เบอร์ไลเนอร์จะได้เหรียญทองเจ็ดเหรียญ สิบสองเหรียญเงินและเหรียญทองแดงสามเหรียญ

สโมสรมืออาชีพหลายแห่งที่เป็นตัวแทน ของทีมกีฬาที่ได้ชมที่สําคัญที่สุดในเยอรมนี มีฐานปฏิบัติการอยู่ที่เบอร์ลิน ทีมที่เก่าแก่และโด่งดังที่สุด ในเบอร์ลิน คือสโมสรฟุตบอลเฮิร์ทา เบสซี ทีมงานนี้เป็นตัวแทนของเบอร์ลินในฐานะสมาชิกผู้ก่อตั้ง Bundesliga ทีมฟุตบอลทีมสูงสุดของเยอรมนีในปี 1963 สโมสรกีฬาในทีมอาชีพอื่นๆ ประกอบด้วย: