Berlin można postrzegać jako klaster centrów. Berlin ma wiele gmin (Bezirke), a każdy gmina składa się z kilku miejscowości (Kiez lub Viertel) - każdy z tych gmin i miejscowości ma swój wyjątkowy styl. Niektóre rejony Berlina zasługują na uwagę odwiedzających. Berlin był kiedyś podzielony na 23 dzielnic, a te dzielnice są wykorzystywane w Wikivoyage, ponieważ pozostają one w większości w popularnych koncepcjach miasta i są przydatne dla odwiedzających. W styczniu 2001 r. liczba dzielnic została zredukowana z 23 do 12 do celów administracyjnych - głównie poprzez połączenie starych dzielnic - niekiedy przez granicę między Berlinem a jego granicami. W przybliżeniu dzielnice można podzielić na osiem okręgów:

Historia

Początki

Najprawdopodobniej obszar ten został najpierw osadzony przez Słowian, zanim niemieckojęzyczni imigranci przybyli w 11 i 12 wieku. Najwcześniejszym dowodem na osiedla w okolicach Berlina jest drewniana pałka pochodząca z ok. 1192 r. i pozostałości drewnianych domów z 1174 r., znalezionych w wykopie w Berlinie Mitte w 2012 r. Pierwsze wpisy na temat miast w obszarze Berlina teraźniejszego pochodzą z końca 12 wieku. Spandau jest po raz pierwszy wymieniany w 1197 r. i Köpenick w 1209 r., chociaż do 1920 r. obszary te nie stały się częścią Berlina (zob. poniżej). Jądro Berlina to dwa miasta: Berlin (obecnie znany jako Nikolaiviertel w pobliżu Alexanderplatz), który rozpoczął się jako miasto słowiańskie, i Cölln, który był pochodzenia germańskiego, który obejmował to, co obecnie stało się wyspą Muzeum. Choć etymologia "Berlina" nie jest w pełni jasna (niedźwiedź w herb jest spowodowany złym, zrozumiałym założeniem, jakie przyjęli średniowieczni niemieccy mówcy), prawdopodobnie wiąże się z słowiańskim słowem na bagna. Tak, stolica Niemiec została zbudowana dosłownie w bagnie. Rok 1237 (pierwsza wzmianka o Cölln w oficjalnych rejestrach) był podstawą 750-letnich obchodów w 1987 r. i prawdopodobnie zostanie wykorzystany jako punkt odniesienia na przyszłe rocznice.

Obszar ten stał się znany jako Berlin-Cölln i był rezydencją dla wyborców Brandenburgii, ale pozostał stosunkowo mały. Około połowa mieszkańców Berlina zginęła w wyniku wojny trzydziestoletniej (1618-1648). Wojna - która również zniszczyła inne domeny Hohenzollernów - doprowadziła do podpisanej hohenzollernowej polityki zezwalania, a nawet zachęcania uchodźców religijnych do imigracji na ten obszar. Polityka ta została po raz pierwszy ogłoszona przez "wielkiego elektora" Frederika Wilhelma (Friedricha Wilhelma, panującego w latach 1640-1688), który również utrwalił tendencję rządzącą Prusami, nazywaną Friedrichem, Wilhelmem lub oboma, co trwało aż do ostatniego niemieckiego Kaisera Wilhelma II, który został zmuszony do rezygnacji w 1918 roku.

Berlin stał się stolicą Prusów w 1701 roku, ale Poczdam pozostał symbolem rządów Hohenzollerna w czasach Weimara. W 1710 r. do Berlina połączyło się kilka niezależnych miast, dzięki czemu powstał policentryczny układ, który do dziś funkcjonuje. Pruscy przywódcy 18. wieku byli znani ze swojego "oświeconego despotyzmu" i poziomu tolerancji religijnej znacznie wykraczającego poza to, co miało miejsce w innych częściach Europy. Wszystkie te polityki przyniosły korzyści Brandenburgii/Prus, ale najsilniej wpłynęły na Berlin.

Republika Kaiserreich i Weimar

Niemieckie Imperium (Deutsches Reich) powstało w 1871 r. pod panowaniem Prusów, a Berlin stał się stolicą tych nowo zjednoczonych Niemiec, szybko rozwijając się zarówno ze względu na ich status administracyjny, jak i rolę ośrodka przemysłowego. Do 1877 roku Berlin liczył ponad milion mieszkańców, a do 1900 roku miasto liczyło 1,9 miliona mieszkańców.

Mimo że rewolucja, która zburzyła Kaisera, wybuchła wśród niezadowolonych żeglarzy w Kilonii, którzy nie chcieli umrzeć w ostatniej daremnej (ale chwalebnej w umysłach admirałów) próbie odwrócenia fali zagubionej wojny w bitwie morskiej, to w Berlinie miało miejsce wiele z najważniejszych wydarzeń niemieckiej rewolucji listopadowej. Philipp Scheidemann - socjaldemokrata - ogłosił republikę z okna Reichstagu 9 listopada 1918 r. Zaledwie kilka godzin później komunistyczny Karl Liebknecht ogłosił "wolną republikę socjalistyczną", wiodącą socjaldemokratką i komunistami, która już w 1914 roku nie zgadzała się co do tego, czy poprzeć I wojnę światową, czy zasadniczo się podzielić. Berlin stał się jednym z centrów walk i chaosu. Socjaldemokraci zjednoczyli się z zdemobilizowanymi żołnierzami tworzącymi prawicowe Freikorpy i stare elity, aby rozbić bunt. Freikorps zamordował Liebknechta i jego kolegę Rosę Luxemburg, a ich ciała wrzucono do Landwehrkanal. Poczucie zdrady wielu komunistów uważało, że pozostanie plamą na Partii Socjaldemokratycznej przez cały okres Republiki Weimarskiej. Do dziś jest to przykład dla socjaldemokratów łączących się z centroprawicą i prawicą w oczach niektórych radykalnych lewicy.

Być może najbardziej znany nowy budynek mieszkalny Weimar-era, Hufeisensiedlung w Berlinie-Britz

W 1920 roku ostatnie aneksje miast otaczających Berlin stworzyły granice administracyjne, które obecnie posiada, zwane dalej "Groß-Berlin", czyli "Greater Berlin". Era Weimara była prawdopodobnie najważniejszym punktem zarówno znaczenia Berlina, jak i jego reputacji na świecie. Miasto zwiększyło się - częściowo dzięki wyżej wymienionym aneksom - do 4 milionów osób (liczba ta sięga ok. 3,8 miliona w 2019 r.) i było jednym z najbardziej zaludnionych i wpływowych na świecie, a liczba ta została przekroczona w populacji Nowego Jorku i Londynu. W okolicy Groß-Berlin był drugim co do wielkości miastem na świecie, stojącym za Los Angeles, a obszar obejmujący miasto jest w przybliżeniu równy obszarowi Rügen. Niemal wszyscy politycy, intelektualiści, artyści, naukowcy i inne osoby publiczne znane w Republice Weimar mieszkali i pracowali w Berlinie. Potsdamer Platz (miejsce jednego z pierwszych świateł drogowych na świecie) uważano za jedno z miejsc w Europie o największym natężeniu ruchu. Szybko rozwijające się S-Bahn (zelektryfikowane w tamtej epoce) i U-Bahn systemy masowego tranzytu były postrzegane jako modele dla świata, przy niewielkiej liczbie równych. Lotnisko Tempelhof (bez jego wybudowanego przez Nazistów budynku terminalu) było postrzegane jako jedno z najlepszych lotnisk w Europie, a jego połączenie z U-Bahn pokazało drogę dla wszystkich głównych lotnisk. Berlin był również tętniącym życiem wielokulturowym miejscem, gdzie ludzie z całego świata przyczyniali się do jego osiągnięć kulturalnych i gospodarczych. Nierówność oznaczała jednak, że nie wszyscy brali udział w boomie. Kryzys gospodarczy z 1929 r. i późniejsze środki oszczędnościowe nieproporcjonalnie mocno dotknęły najbiedniejszych. W mieście było niewiele mieszkań, a budynki mieszkalne, które miały to naprawić, zostały zbudowane. Sześć grup tych budynków ogłoszono Światowym Dziedzictwem UNESCO pod nazwą "Berlin Modernizm Mieszkalnictwo".

Panorama berlińska z Siegessäule: Budynek Reichstag z polą (po lewej), wieża telewizyjna i kopuła (po lewej środkowej), Brama Brandenburska (centrum)

II wojna światowa

Naziści chcieli przeprojektować Berlin w "Niemcy stolicy świata", ale na szczęście wojna położyła kres tym planom. Budynki nazistowskie, które pozostały, zostały wybudowane przed wojną i nie zawsze są z nimi związane, takie jak Stadion Olimpijski (zbudowany na mecze 1936) i budynek terminalu lotniska Tempelhof. Berlin został ciężko i wielokrotnie uderzony bombardowaniem z powietrza podczas II wojny światowej. W odróżnieniu od Hamburga czy Drezno nie było ani jednego wielkiego bombardowania, ani większego ognia, ale raczej serii bombardowań, które zniszczyły wiele miast. W ostatnich miesiącach wojny Berlin był w centrum jednej z najkrwawszych bitew wojennych, gdy kilku generałów radzieckich ścigało się wzajemnie, aby dostać się do Berlina, ponieważ Stalin wierzył, że Amerykanie i Brytyjczycy również chcą podbić Berlin. Naziści również nie myśleli o życiu ludzkim, a w ostatnich tygodniach bardzo starzy i bardzo młodzi ludzie zostali wepchnięci do służby w całkowicie daremnej próbie zatrzymania radzieckiego postępu. "Szepczący dowcip", który w tamtym czasie obchodził Niemcy, powiedział, że wojna się skończy, gdy Volkssturm (starzy ludzie i nastolatki - ostatni "żołnierze" Hitlera) zabierze S-Bahn na front. Ikoniczne zdjęcie radzieckiego żołnierza podnoszącego czerwoną flagę na Reichstagu datuje się na tę epokę, a graffiti zrobione przez radzieckich żołnierzy w 1945 roku można znaleźć w budynku Reichstagu. Niektórzy zagraniczni turyści lubią pytać, gdzie jest Führerbunker, ale jak inne potencjalne "świątynie nazizmu", został zrównany przez aliantów i jest obecnie miejscem parkingu. Topograph des Terrors ("Topografia terroru") w Berlinie Centralnym jest wystawą otwartą, która przedstawia tła różnych biur nazistowskich w Berlinie i gdzie wymierzono okrucieństwa.

Zimna wojna

Berlin został podzielony na cztery sektory zgodnie z porozumieniami Jałty i Poczdamu (te ostatnie zostały wybrane głównie dlatego, że było to miejsce najbliższe Berlinowi z pokojami na tyle nieuszkodzonymi, by można było je wykorzystać na konferencję). O ile początkowym planem było wspólne zarządzanie Berlinem i Niemcami, fasada rozbiła się w Berlinie najpierw z radziecką blokadą zachodnich sektorów, a następnie z berlińskim lotniskiem, w którym zachodni Berlin zaopatrywali się przez zachodnich sojuszników, korzystając z lotniska Tempelhof, RAF Gatow, a później z lotniska Tegel.

Pomnik dedykowany windzie na lotnisku Tempelhof

Winda powietrzna, w tym zrzucenie małych paczek cukierków na prowizoryczne spadochrony, uwieczniła ludzi w Berlinie Zachodnim do zachodnich sojuszników i ostatecznie zmusiła Sowietów do zakończenia blokady. Pomimo nazwy "raisin bomber", największym dobrem o tonażu netto był węgiel. Ze względu na odcięcie od radzieckich linii elektroenergetycznych samoloty latały także w całej elektrowni, a następnie paliwem, ale większość węgla była wykorzystywana do ogrzewania prywatnych domów. Berlin Zachodni stał się później częścią Niemiec Zachodnich, jeśli nie pod nazwą: wysłała delegatów bez prawa głosu do Bundestagu, którzy zostali nominowani przez parlament berliński, a nie wybrani przez obywateli; podobnie wszystkie ustawy federalne musiały zostać zatwierdzone przez parlament berliński, co zwykle odbywało się bez realnego głosowania i dyskusji. Berlin był "zdemilitaryzowany", a więc ludzie w Berlinie Zachodnim nie mogli legalnie służyć w Bundeswehrze, bez względu na to, czy urodzili się w Berlinie czy gdzie indziej, i dlatego też przeprowadzka do Berlina stała się bardzo popularnym sposobem uniknięcia projektu. Berlin pozostał ostatnim otwartym przejściem na coraz bardziej zmilitaryzowanej i szczelnej granicy "wewnętrznymi-niemieckimi". W dniu 13 sierpnia 1961 r. przywódcy NRD zamknęli granicę zaledwie kilka tygodni po tym, jak przywódca NRD Walter Ulbricht powiedział na konferencji prasowej "Niemand hat die Absicht eine Mauer zu errichten" (nikt nie ma zamiaru zbudować muru). Granica była coraz bardziej wzmacniana w kolejnych latach kilkoma murami. Najbardziej ikoniczny mur wykonany z betonu został wkrótce pokryty graffiti po zachodniej stronie, która technicznie nadal znajdowała się w Berlinie Wschodnim, ale ani Niemcy Wschodnie, ani Niemcy Zachodnie nie nie były skłonne lub w stanie go kontrolować.

Podczas gdy na zachodzie podejmowano wysiłki na rzecz zachowania zabytkowych budynków, które przetrwały bombardowanie alianckie, NRD celowo rozbiła budynki, które mogły być uratowane. Strata była postrzegana jako resztka feudalizmu i zastąpiona republiką Palastu der, która była gospodarzem parlamentu NRD i była wykorzystywana jako popularne miejsce spotkań. Został on rozerwany po 1990 r. ze względu na swoje stowarzyszenia polityczne i zawartość azbestu. Budowa nowego Stadtschloss odbywa się w tym samym miejscu, prawie zakończonym od 2019 roku. Całkowite otwarcie przebudowanej Stadtschloss planowane jest na rok 2020.

Podczas gdy Berlin dokonał dwóch uderzeń w wojnę i podział, era podziału berlińskiego doprowadziła również do wyjątkowego rozwoju, zwłaszcza w zachodniej połowie. Berlin Zachodni posiadał specjalny status, ponieważ nigdy nie należał do Republiki Federalnej Niemiec, choć "dobrowolnie" stosował większość ustaw niemieckich zachodnich. Zakaz wstąpienia do wojska uczynił z niego miejsce dla wielu studentów, radykałów i ludzi, którzy chcieli uniknąć projektu. Powstania studenckie 1967/68 miały miejsce tutaj. To tutaj młodego Benna Ohnesorga zastrzelono podczas protestu przeciwko Shah of Iran w 1967 roku. Wywołało to ruch przeciwko ciągłej obecności elit nazistowskich, wojnie wietnamskiej i kilku - postrzeganych lub rzeczywistych - wadach wrodzonych młodej Niemieckiej Republiki Federalnej. Ruch ten, zwany z mocą wsteczną die 68er (68ers), miał kilka gorących punktów w Niemczech, ale był najbardziej widoczny w Berlinie. Jej przywódca, Rudi Dutschke, emigrant z NRD z Brandenburgii, został zastrzelony w Berlinie w 1968 roku. Przeżył strzelaninę, ale zmarł na atak spowodowany ranami w 1979. W tej epoce Kreuzberg, którego część (znana pod nazwą "Kreuzberg 36" z powodu swojego kodu pocztowego) otoczona została ścianą z trzech stron, stał się gorącym łożem lewicowego aktywizmu. Często dochodziło do starć z policją, które od czasu do czasu powtarzały się od zjednoczenia. Podczas podziału artyści tacy jak David Bowie przybyli do Berlina dla inspiracji. Przystanek w miejscach symbolicznych dla podziału stał się głównym punktem zagranicznych wizyt państwowych w mieście. Ronald Reagan stał sławnie przed Bramą Brandenburską, niedostępnym przez Mur, gdy powiedział: "Pan Gorbaczow otworzył tę bramę; Pan Gorbaczow zburzył ten mur.

W 1989 r. coraz liczniej wyszli na ulice ludzie, którzy mieli dosyć sytuacji w Niemczech Wschodnich i popierani polityką Gorbaczowa glasnostu i perestrojki. W październiku 1989 r. w Alexanderplatz odbyła się duża demonstracja. W dniu 9 listopada 1989 r. Günter Schabowski przeczytał na głos nowy dekret dotyczący otwarcia granicy podczas pierwszej w historii konferencji prasowej NRD. W odpowiedzi na pytanie, kiedy wejdzie w życie, odpowiedział "sofort, unverzüglich" (tj. natychmiast). Podczas gdy osoby, które opracowały nowy dekret, nie zamierzały wejść w życie natychmiast, Schabowski był jedynie sekretarzem prasowym, który nie miał dostępu do tej kluczowej informacji. Ten poślizg doprowadził do tego, że ludzie docierali do posterunku granicznego w przekonaniu, że Mur upadł. Przytłaczani strażnicy nie mieli innego wyboru, jak tylko otworzyć granicę, a ten dzień stał się znany jako "upadek muru berlińskiego". Ściana została rozerwana w następnych dniach i tygodniach. Wydarzenia zaczęły się szybko, a po wyborach zdecydowana większość prounifikacyjna, NRD przystąpiła do RFN 3 października 1990 r., zaledwie kilka dni przed 41. rocznicą NRD. Berlin stał się stolicą zjednoczonych Niemiec i większość instytucji rządowych przeprowadziła się tam w 1998 roku. Zbiegło się to z końcem kanclerz Helmuta Kohla, który sprawował urząd w '89 i rządził Niemcami dłużej niż jakikolwiek inny wspólnik.

Stary i nowy Berlin - Marienkirche & TV Tower

Historia od zjednoczenia

Pomimo niemal całkowitego braku przemysłu (co przetrwało wojnę albo opuściło Berlin Zachodni, albo zostało upaństwowione w Berlinie Wschodnim i w większości zbankrutowało w latach 1989-90), Berlin jest głównym losowaniem dla imigrantów, zwłaszcza młodych i dobrze wykształconych. W odróżnieniu od praktycznie wszystkich wielkich stolic, Berlin jest nieco mniej zamożny niż średnia krajowa, a zatem miał stosunkowo przystępne cenowo czynsze i koszty życia w okresie powojennym, choć ze stromą tendencją wzrostową, która do lat 2020. dogoniła swoich rówieśników. Dzięki temu Berlin stał się jednym z centrów zjawiska startu.

Trudne finanse miejskie nękały Berlin od zakończenia wojny, choć coraz częściej od zjednoczenia. W odróżnieniu od Paryża czy Londynu, status Berlina jako kapitału nie oznacza, że automatycznie korzysta on z dużych napięć funduszy państwowych na realizację projektów. W czasie podziału obie strony postrzegały swoje części Berlina jako narzędzie propagandowe, aby pokazać się wrogowi, więc obie były dotowane w zakresie, w jakim ich reżimy na to pozwalały, z pieniędzmi przeznaczanymi na mieszkalnictwo, dobra konsumpcyjne i poprawę infrastruktury. Jednak po zjednoczeniu dotacje, które oczywiście zostały przyznane, były coraz częściej kwestionowane. Następnie w 2001 roku poważny skandal bankowy wstrząsnął Berlinem, a miliardy euro strat zostały wchłonięte przez pusty skarb państwa. Kolejnym problemem jest to, że wielu mieszkańców regionu Brandenburgii korzysta z infrastruktury berlińskiej, ale nie płaci podatku państwowego w Berlinie i nie zalicza się ich do populacji Berlina w celu przyznania finansowania.

Podczas gdy Mur upadł dłużej niż kiedykolwiek, a kilka blizn podziałowych zajęło tylko tygodnie lub miesiące, wciąż widać ślady, gdzie kiedyś była granica. Niektóre są pozornie nieszkodliwe, jak brak tramwajów na zachodzie czy kolor świateł ulicznych (lepiej widocznych z kosmosu), ale niektóre z nich są utrzymywane na miejscu, aby przypominać mieszkańcom i odwiedzającym tę fazę historii. Niestety, po zjednoczeniu doszło do pewnego ikonoklasmu wszystkich NRD. Podczas gdy utrzymywano wiele rzeczy (zwłaszcza pomniki dla żołnierzy radzieckich), najbardziej godną uwagi ofiarą dążenia do rozerwania wszystkich relikwii rządu komunistycznego była republika Palast der. Został on częściowo rozerwany z powodu zanieczyszczenia azbestem, ale także w celu przywrócenia dawnej poprusyjnej straty w postaci gwiazd, która została sama rozerwana przez ikonoklastów z NRD, aby utorować drogę do reorganizacji miasta.

Klimat

Berlin znajduje się w punkcie przejściowym między klimatami oceanicznymi umiarkowanymi a kontynentalnymi, co oznacza ciepłe lata i zimne zimy. Zimą temperatury nocne zwykle spadają poniżej poziomu zamarznięcia, a opady śniegu są zjawiskiem regularnym, chociaż śnieg rzadko gromadzi się przez ponad kilka dni. Lata są zwykle przyjemne, a temperatury dzienne zwykle wynoszą 20, a temperatury nocne utrzymują się powyżej 10 °C. Berlin jest miastem raczej wietrznym, choć w żadnym razie nie tak wietrznym jak miasta przybrzeżne, takie jak Hamburg czy Lübeck. Kurtkę do zatrzymywania wiatru zaleca się bardzo, zwłaszcza jesienią i wiosną.

Osoby

Jako miasto, które wyrosło z grona mniejszych miast w podwodnej Europie do trzeciego co do wielkości miasta na świecie zaledwie od dwóch stuleci, Berlin zawsze był miejscem, gdzie "z innego miejsca" było raczej regułą niż wyjątkiem. W czasach NRD Berlin Wschodni przyciągnął wiele osób z terenów wiejskich i innych miast, ponieważ budowano tam nowe mieszkania w szybszym tempie, aby zmniejszyć niedobór mieszkań. Ponadto Berliners często korzystał z nieco pełniejszych półek i krótszych linii w supermarketach niż inni Niemcy Wschodni. Na Zachodzie niektórzy wyjechali z Berlina z powodu jego izolacji, a inni z powodu zwolnienia z projektu. Od zjednoczenia Berlińska społeczność żydowska rośnie z powodu imigracji z byłego Związku Radzieckiego, a niektórzy młodzi Izraelczycy uważają Berlin za lepsze miejsce do życia (i przyjęcia) niż Tel Awiw, Hajfa czy Jerozolima. Dziś Berlin przyciąga ludzi z Niemiec i z całej Europy, zwłaszcza z południa kontynentu. Znajdziecie diasporę bardzo bliską każdemu pochodzeniu etnicznemu, religijnemu i narodowemu w Berlinie. Oznacza to, że Berlin jest w stanie nieustannie się wymyślać, ale urodzony i wychowany Berliner jest czymś w rodzaju rzadkiego widzenia poza jakimś obcym sąsiedztwem.

Obecnie konflikty między wschodnimi i zachodnimi są często zastępowane żartami o Swabianach, którzy cieszą się renomą kwitnienia, upszczelności i słyszalnego dialektu. Wielu Szwabów przybyło do takich dzielnic jak Prenzlauer Berg, a powitanie nie zawsze było ciepłe. Nie popełniaj jednak błędu, często ci, którzy narzekają najgłośniej na "Swabian" lub na gentryfikację są stosunkowo niedawnymi przybyszami.

Berliners są znani z pewnego rodzaju "humoru", który może się pojawić jako zwykła niegrzeczność wobec tych, którzy do niego nie przywykli. Stereotypowy Berliner cieszy się renomą nieuprzejmości nawet wśród Niemców, którzy generalnie widzą niewiele pożytku w przyjemnościach i w małych rozmowach.

Berlin jest również niezwykle niereligijnym miastem, w którym tylko jedna czwarta ludności należąca do Kościoła Protestanckiego lub Katolickiego jest śledzona ze względów podatkowych. Media - zwłaszcza te o konserwatywnym wygięciu lub z siedzibą w przeważnie katolickich południowych Niemczech - zaczęły nazywać Berlin "stolicą ateistów".

Gospodarka

Widok na Potsdamer Platz, centrala Deutsche Bahn i Daimler

Przed II wojną światową Berlin był ośrodkiem dla największych niemieckich przedsiębiorstw przemysłowych oraz centralą administracyjną wielu firm we wszystkich dziedzinach. Jednak wkrótce po zakończeniu wojny wiele z tych przedsiębiorstw przeniosło się na południe lub na zachód, zbankrutowało lub upaństwowiło się w NRD. Berlin stał się zatem centrum badań, a nie produkcji. Choć od zjednoczenia część siedziby firmy przeniosła się do Berlina, dominacja kapitału jest znacznie mniej widoczna w niemieckiej gospodarce niż w większości krajów europejskich. Pomimo wzrostu gospodarczego spowodowanego powrotem do miasta stolicy kraju, stopa bezrobocia w Berlinie wzrosła o ponad 10%. Berlin jest również znany w Niemczech jako ośrodek twórczych gałęzi, takich jak design i sztuki wszelkiego rodzaju; w niektórych kawiarniach pojawi się wiele osób pracujących (lub nie, w zależności od definicji terminu) z produktami firmy Apple. Od czasu zjednoczenia niektóre firmy utworzyły siedziby zarządu w Berlinie, ale w wielu przypadkach mają one przede wszystkim "reprezentatywny" adres na liście i dużą administrację, a co dopiero rozwój i produkcja są nadal realizowane poza Berlinem. W tym, co wielu Berlinerów ma nadzieję być oznaką zmiany trendu, Berlin założył konglomerat przemysłowy Siemens, po raz kolejny przechodzi do 1920-tego "Siemensstadt" w latach 2020-tych, aby mieć miejsce w stolicy dla badań, administracji i produkcji.

Orientacja

Ponieważ Berlin rozwijał się w kilku różnych miastach i wsiach, nie istnieje samo jedno centrum, lecz kilka ośrodków, które mogą utrudnić orientację.

Apokryficzny przekaz o układzie ulic Waszyngtonu, który ma mylić armie najeźdźcze, mógłby dotyczyć również Berlina, gdyby został zaprojektowany przez kogoś do zrobienia czegokolwiek. Ulice Berlina są mylące i nie kierują się logiką, o której można mówić, ze względu na rozwój miasta i dziesięciolecia podziału. Kierunki kardynalne są mało użyteczne: prawie nic nie jest zrównywane bezpośrednio na wschód-zachód, ani na północ-południe, nawet na dawnej granicy. Znaki uliczne noszą więc zwykle nazwy gmin, a czasami miejscowe.

Mogą istnieć różne ulice o tej samej nazwie rozrzucone po całym mieście. Na przykład istnieją co najmniej trzy ulice o nazwie "Potsdamer Straße": w Lichtensteinie, w Zehlendorfie i w Giesendorfie. Nie jest to rzadkie zjawisko w Berlinie, częściowo dlatego, że było to kilka odrębnych miast i wsi. Niektóre z bardziej powszechnych nazw zostały od tego czasu zmienione, ale zdecydowanie nie wszystkie. Warto pamiętać, do którego okręgu się udajesz. Niemieckie kody pocztowe są dość precyzyjne i zazwyczaj ta sama nazwa ulicy nie powinna być wyświetlana dwukrotnie w tym samym kodzie, dlatego spróbuj użyć pełnego adresu z kodem pocztowym i/lub okręgiem. Kierowcy taksówek muszą (i zazwyczaj tak) znać większość tych dziwnych i powtarzających się nazw ulic. Jak powiedział urodzony w Stambule komik Serdar Somuncu w odniesieniu do wielu tureckich kierowców taksówek, "Niemiecki nie pojechałby do Stambułu, by zostać taksówkarzem, ale niezliczone tureckie taksówkarki codziennie dostają ludzi do jednego z trzech tuzinów Goethe Straßen w Berlinie".

nazwa ulicy z zakresem numerów domów; zwróćcie uwagę na zielonego mężczyznę z Berlina Wschodniego

Numery domów nie muszą być wszędzie w tym samym kierunku (w górę lub w dół). Na wielu ulicach, liczby rosły po jednej stronie i spadały po drugiej. Aby uniknąć zgubienia, należy najpierw sprawdzić schemat numeracji: nazwę ulicy można znaleźć na prawie każdym rogu ulicy. Ten sam znak zazwyczaj określa zakres numerów domów w tym segmencie.

Berlińskie U-Bahn i S-Bahn mają blizny dziesiątków lat podziału i braku środków finansowych po zjednoczeniu. Pochodziły one z kolei z linii o różnych bramach załadunkowych zbudowanych przez prywatne firmy i miasta niezależne od siebie. Trasy są oznaczane liczbą i nazwą ich punktu końcowego, więc zapamiętaj je, aby nie przemierzać wielu kilometrów w złym kierunku. Przydaje się dobra mapa transportu publicznego, a kilka instytucji podaje mapy miast z umieszczonymi na nich przystankami kolejowymi. U-Bahn, S-Bahn i, na dawnym wschodzie, Straßenbahn (tramwaj) nadal są dobrym sposobem na obejście się. Autobusy są również czyste, niezawodne i stosunkowo szybkie.

Czytaj i oglądaj

Berlin osiągnął prawdopodobnie szczyt kulturowy w latach 1920., choć od tamtego czasu wielu artystów czerpało wiele inspiracji z podzielonych lat. Wraz z rosnącym i zjednoczonym kapitałem, który po raz kolejny znalazł swoje miejsce na arenie światowej, zmierza w kierunku nowego szczytu. W tym mieście jest więcej dzieł fikcyjnych niż można by było wymienić w przewodniku podróży, więc lista nie próbuje być wyczerpująca.

• Berlin Alexanderplatz, napisany przez Alfreda Döblina w 1929 r., uwiecznia Berlin i został trzy razy przekształcony w film. Najsłynniejszą wersją jest 15,5-godzinny magnum opus Rainera Wernera Fassbindera, który został podzielony na 14 odcinków telewizyjnych. Remake z 21 wieku, tylko luźno oparty na powieści, został wydany w 2020 roku.
• Emil i Detektywi, najsłynniejsza i najbardziej klasyczna książka dla dzieci w Berlinie, opublikowana przez Erich Kästnera w 1929 r. Emil, naiwny chłopak z kraju, po raz pierwszy odwiedza metropolię. Po drodze jest zaćpany i naćpany przez przestępcę, który zabiera pieniądze Emil miał dostarczyć swojej babci. Chłopiec jest nieśmiały, by skontaktować się z policją, ale pomaga mu grupa dzieci z Berlina, które same rozwiązują sprawę. Jest kilka wersji filmowych historii, wykonanych od 1931 do 2001.
• Wir Kinder vom Bahnhof Zoo, autobiografia z 1978 roku napisana przez "Christiane F." o uzależnionej od narkotyków dziecięcej prostytutce w Berlinie Zachodnim. Zobrazowano go w 1981 r. na torze dźwiękowym Davida Bowiego.
• Run Lola Run (niemiecki: Lola rennt), film z 1998 r. o drobnym przestępcy i jego dziewczynie ustawionej i sfilmowanej w Berlinie. Chodzi o to, że Lola próbuje zdobyć 100 000 marek dla swojego chłopaka w ciągu 20 minut. Jest godny uwagi ze względu na swój styl narracji: opowiada o trzech różnych wersjach tej samej historii w zależności od decyzji Loli. Był to jeden z największych sukcesów niemieckiego kina po zjednoczeniu.
• Żegnaj, Lenin!, film z 2003 roku w Berlinie Wschodnim w okresie przejściowym 1989/90. Założeniem jest dążenie bohatera do zapewnienia, że jego matka, która wpadła w śpiączkę krótko przed upadkiem muru i obudziła się wkrótce po upadku, nie zdaje sobie sprawy, że NRD już nie istnieje. Wykorzystując w szerokim zakresie typową scenerię wschodnioberlińską, między innymi mieszkalnictwo Plattenbau i Karl Marx Straße, film przypisuje się kickpoczątkowi trendu "Ostalgie" (nostalgia dla NRD) w latach 2000. i 2010.
• Seria książek Kangaroo Chronicles (2009-14) autorstwa Marca-Uwe Klinga. samozwańczy "drobny artysta", który mieszka i pracuje w Berlinie, opowiada o swoim fikcyjnym życiu z komunistyczną współlokatorką kangura; obaj angażują się w kilka hidżinsów, często politycznych, i spotykają się w typowym berlińskim Eckkneipe (w tym stereotypowym właścicielu Berlinera), którzy myślą o niesprawiedliwości kapitalizmu i o tym, jak nowoczesne społeczeństwo wywołuje lenistwo. Jego nieletni bohaterowie często mówią w stereotypowym berlińskim dialekcie, a jego komedia obserwacyjna jest na miejscu. Kling często organizuje i gości pokazy poezji w Berlinie i w przeszłości czytał tam również teksty z jego prac związanych z Kangurom. Film oparty na książkach został wydany w 2020 roku do mieszanych recenzji.
• Victoria, film z 2015 roku, o jednej nocy w Berlinie, zastrzelony w 140-minutowym wehikule bez cięć. Tytuł, hiszpański student w Berlinie, wchodzi do gangu "prawdziwych Berlinerów", którzy są znacznie mniej wyrafinowani, ale wykazują ciężki urok. Zabierają Victorię do ukrytych miejsc, rozmawiają o wszystkim i słońcu, flirtują i wymieniają się fragmentami różnych historii życia i filozofii. Ostatecznie grupa angażuje się raczej nieumyślnie w działalność przestępczą, dając filmowe elementy dreszczowego filmu i filmu drogowego w różnych częściach miasta.
• Babylon Berlin (obecny w 1920 roku), serialu o hitach, o przestępczości, nocnym życiu, demimondzie, narkotykach i konfliktach politycznych, luźno opartego na powieści kryminalnej skupionej na detektywie Gereon Rath. Reżyseria Toma Tykwera to jak dotąd najdroższy nieanglofoniczny serial telewizyjny.

Muzyka

Do Berlina są niezliczone muzyczne hołdy, z których wiele pochwala niedoskonałości charakterystyczne dla miasta. To tylko mały wybór:

• Piosenka operetta Paula Linckego Berlinera Lufta (1904)
• Hildegard Knef's Berlin, dein Gesicht hat Sommersprossen (1966)
• Rauch-Haus-Song (1972), lewicowy zespół rockowy Ton Steine Scherben, który stał się hymnem sceny slumsów i był pokryty kilkoma zespołami punkowymi
• David Bowie i Iggy Pop mieszkali w Berlinie Zachodnim pod koniec lat 1970. Albumy Bowiego Low, Heroes i Lodger są zatem znane jako "Trylogia Berlina". Piosenki o Berlinie to między innymi The Passenger (1977) Iggy'ego i nostalgiczne Gdzie jesteśmy teraz? 2013)
• Wir stehn auf Berlin (1980) Neue Deutsche Welle zespół Ideal
• Sido's rap Mein Block (2004) o życiu w Märkisches Viertel, pozbawionym majątku plattenbau
• Dickes B (2001), które złożyli reggae/dancehall combo Seeed i Schwarz zu blau (2009), członek Seeed Peter Fox

Berlin jest wszelkiego rodzaju centrum muzyki elektronicznej, a legendarna scena klubowa przyciąga ludzi z całego świata. Film Berlin Calling, z muzyką Paula i Fritza Kalkbrennera (pierwszy również odgrywa główną rolę), jest uroczystością tej części kultury berlińskiej.

Ogłoszenia reklamowe i automatyczne są często dostępne w języku angielskim, a nawet w innych językach poza niemieckim. Wszystkie oznaczenia związane z epoką partycyjną są dostępne we wszystkich trzech językach byłych okupantów (francuskim, rosyjskim i angielskim). Jest jednak zaskakująco wiele osób, które mówią po angielsku w niewielkim stopniu lub wcale, w szczególności wśród osób starszych i osób, które dorastały na Wschodzie, gdzie nauczano rosyjskiego w szkołach. Nie musi to powstrzymywać ich przed próbami mówienia z wami po angielsku, jeśli zauważą akcent lub powstrzymają niemieckiego.

Wiele nazw miejsc może być trochę trudnych nawet dla płynnych niemieckich osób, ponieważ są one pochodzenia słowiańskiego. Powszechne zakończenie ma być wymawiane /o:/ jak długie niemieckie "o". Powiedzenie "Pankoff" lub "Rudoff" oznacza, że jesteś poza miastem i może wywoływać dowcipy na twój koszt.

Obecnie oczekuje się, że osoby pracujące w tranzycie publicznym i w sektorze turystyki będą mówić przynajmniej po angielsku, ale niekoniecznie będą miały dużo cierpliwości, wyjaśniając to samo turystom każdego dnia, nawet jeśli ich zadaniem jest to czynienie, a wspomniana berlińska niedorzeczność / "humor" może się pojawić w kontaktach z turystami.

Imigracja i program Erasmus oznaczają, że istnieje kilka innych języków powszechnie używanych. W Berlinie mieszka w szczególności około 200 000 osób pochodzenia tureckiego, głównie w okręgach zachodnich. Ale nie zakładaj, że ktoś dobrze mówi po turecku (lub wcale) tylko dlatego, że ma tureckie nazwisko. Uczniowie zagraniczni pochodzą z całej Europy, ale szczególnie liczni są prelegenci z Hiszpanii, Grecji i Włoch. Ponieważ wielu studentów w Berlinie to studenci Erasmusa lub przebywali za granicą, można zasadnie oczekiwać, że studenci będą mówić przynajmniej w języku angielskim, a często w innym języku europejskim.

Dialekt berliński (Berlinerisch) jest nadal używany przez wiele osób, zwłaszcza w peryferyjnych dzielnicach i sąsiednim Brandenburgii. Dialekt jest zwykle bardziej wyrazisty na Wschodzie, a niektóre słowa są prawie całkowicie nieznane nawet w Berlinie Zachodnim. W dialekcie berlińskim użyto kilku słów:

• Schrippe: rolka chleba
• Stulla: kanapka
• Brojler: grillowany kurczak (ludzie z zachodnich Niemiec i byłego Berlina Zachodniego prawdopodobnie tego nie zrozumieją; mówią Grillhähnchen)

Ponieważ miasto podzielono na dwie części podczas Zimnej Wojny, wiele głównych części infrastruktury Berlina - takich jak lotniska - zostało zbudowanych po obu stronach. Dziś wyzwaniem jest połączenie tych dwóch systemów w jeden, który służy wszystkim ludziom w obszarze Berlina. Jeśli chodzi o dworce kolejowe, proces ten jest w większości zakończony, nowe "pojedyncze lotnisko" ostatecznie otworzyło prawie dziesięć lat pod koniec jesieni 2020 r., ale centralna dworca autobusowego wciąż jest poddawana niekończącej się remontowi.

Według płaszczyzny

• 1 Port lotniczy Berlin Brandenburg (BER ^IATA). rozpoczął działalność w dniu 31 października 2020 r. na rozszerzonym terenie byłego lotniska Schönefeld (obecnie terminalu 5), głównego portu lotniczego w Niemczech Wschodnich, tuż za południowo-wschodnią granicą miasta. Port lotniczy Berlin nie posiada "przewoźnika macierzystego" i nie jest centrum żadnego przedsiębiorstwa lotniczego, ale posiada dość kompleksową sieć europejskich miejsc docelowych obsługiwanych przez Easyjet, Ryanair, Eurowings i grupę starszych przewoźników, dużą liczbę śródziemnomorskich miejsc "słońca" (wiele z nich sezonowych), ale tylko kilka tras transatlantyckich.      

Berlin odziedziczył lotniska po obu stronach muru berlińskiego. Berlin Zachodni, dla którego transport lotniczy był kluczowy, miał trzy w momencie zjednoczenia: RAF Gatow w brytyjskim sektorze, który był wykorzystywany wyłącznie przez Brytyjczyków i został zamknięty w 1994 r., port lotniczy Tempelhof w amerykańskim sektorze, który został zamknięty w 2008 r. i przekształcony w park publiczny i tereny targowe, oraz port lotniczy Tegel w sektorze francuskim, który zakończył się 8 listopada 2020 r. W sowieckim sektorze istniało niewielkie lotnisko zwane Johannisthal, ale nie było ono wykorzystywane od lat 1950. do oficjalnego zamknięcia w połowie lat 1990. Główny port lotniczy Berlina Wschodniego i Zentralflughafen w Niemczech Wschodnich jako całość znajdowały się w Schönefeld, na południe od granicy miasta. To właśnie w tym miejscu zbudowano i otwarto nowe lotnisko Berlin Brandenburg Airport w 2020 roku - osiem lat później i kilka 100% powyżej budżetu.

Dojazd z lotniska do centrum Berlina

Twoje opcje dojazdu do i z lotniska w formie piktogramu

Port lotniczy zawiera dwa oddzielne budynki terminali, zarówno z własnymi stacjami kolejowymi, jak i z urządzeniami dojazdowymi. Nie ma łatwego sposobu przejścia między Terminalem 1 a Terminalem 5 lotniska Berlin Brandenburg. Lotnisko znajduje się w Fare Zone C systemu opłat za przejazd publiczny w Berlinie, więc będziesz musiał skorzystać z biletu ważnego w BC lub ABC. Bilety ważne wyłącznie w AB lub w DB "City Ticket" nie są ważne do podróży na lotnisko i podlegają grzywnie w wysokości 60 EUR, jeśli zostały złowione przy użyciu niewłaściwego biletu lub nie mają żadnego biletu.

Do terminala 5

Terminal 5 to nowa nazwa terminalu dawnego lotniska Schönefeld. Podczas gdy planowano zamknięcie portu lotniczego po jego otwarciu, prawdopodobnie pozostanie on operacyjny, przynajmniej do momentu otwarcia terminali 3 i 4. Terminal 5 jest najczęściej obsługiwany przez przewoźników niskokosztowych, którzy chcą uniknąć wyższych opłat związanych z korzystaniem z nowocześniejszego terminalu 1. Terminal 5 jest obsługiwany przez S45 i S zatrzymanie się w 2 Flughafen BER - stacja terminala 5.       które mogą pojawić się na starszych mapach jako "Schönefeld". Autobus X7 można również wyprowadzić z południowego punktu końcowego "Rudow" U", który zatrzymuje się zarówno na dworcu kolejowym lotniska, jak i nieco bliżej terminalu 5.

Do terminala 1

Budynek, w którym znajduje się terminal 1, jest również pomieszczony w ukończonym, ale jeszcze nie otwartym (ze względu na Covid-19) terminalu 2 i będzie w przyszłym domu Terminals 3 i 4. Służy 3 Berlin Brandenburg Airport Station.      . Ponieważ Terminal 1 jest obsługiwany zarówno przez większą liczbę linii lotniczych, jak i przez bardziej prestiżowych przewoźników obsługujących pełną obsługę, istnieje większy zakres opcji transportu. Istnieje "Flughafen-Express" (FEX) lub Airport Express z głównego dworca w Berlinie przez Ostkreuz i Gesundbrunnen, który jest najszybszym rozwiązaniem od głównego dworca do lotniska. Istnieje również kilka linii IC, które docierają do takich miejsc jak Dresden czy Rostock - zatrzymują się również na stacji głównej. Po obsłudze stacji terminala 5 zatrzymują się w stacji terminala 1, S i S SSS Magistrala X7 obsługuje również terminal 1.

Jeśli z jakiegoś szalonego powodu chcesz pojechać na lotnisko, użyj A113 i podążaj za szyldem.

W pociągu

Nowa stacja centralna (Hauptbahnhof)

Hauptbahnhof z pociągiem regionalnym i S-Bahn

"Projekt grzybów" został wybrany dla pociągów dalekobieżnych i miejskich po zjednoczeniu i zbudowany głównie w sposób pokazany tutaj

Wikivoyage ma przewodnik po kolei w Niemczech

Centralna stacja 4 Hauptbahnhof (Centralna Stacja) wraz z 5 Südkreuz (Krzyż Południowy, dawniej Papestraße) i 6 Ostbahnhof (Wschodnia Stacja) - plus nieznaczna 7 Gesundbrunnen na północy i 8 Spandau na zachodzie - stanowi podstawę wszystkich połączeń. Wszystkie są połączone z S- lub U-Bahn. Wszystkie pociągi zatrzymują się w Hauptbahnhof i drugim głównym węźle (w zależności od trasy). Pociągi regionalne zatrzymują się na kilku stacjach w Berlinie, prawie wszystkie również w Hauptbahnhof i zatrzymują się na co najmniej jednym głównym węźle długodystansowym. Hauptbahnhof otwarto w 2006 r. i znajduje się między stacjami S-Bahn Friedrichstraße i Bellevue. To imponujący wyczyn architektury z wieloma sklepami, z których większość jest otwarta w niedziele. Biorąc pod uwagę jego rozmiar, odległości między platformami kolejowymi są zaskakująco krótkie. Należy jednak unikać ścisłych połączeń, ponieważ układ wielopoziomowy może być początkowo mylący, a Berlin Hauptbahnhof jest dobrym miejscem na zabicie pół godziny w każdym razie. Nowe "Hauptbahnhof" może pojawić się na starszych mapach jako "Lehrter Bahnhof".

 U 5 zacznie obsługiwać stację główną od zmiany harmonogramu z grudnia 2020 r. Trzy linie S-Bahn (S, SSS Linie tramwajowe obsługują Dworzec Główny ze wschodu z planami ich rozszerzenia na zachód. M10 jest szczególnie znany jako "imprezowa tramwaj" ze względu na swoją trasę służącą kilku nocnych hotspotów i był przedmiotem wielu artykułów prasowych. Oprócz tych opcji transportu zorientowanych głównie na Wschód-Zachód, powstaje nowa linia S-Bahn, zwana wstępnie "S21", służąca jako kolejny kręgosłup północ-południe przez Hauptbahnhof.

Na przejeździe Berlin miał dwa główne dworce kolejowe: Zoologischer Garten (praktycznie powszechnie nazywany w mowie bahnhof Zoo lub tylko Zoo) na Zachodzie i Ostbahnhof na Wschodzie. Ta ostatnia została nazwana "Hauptbahnhof" w latach 1987-1998. Od momentu otwarcia Hauptbahnhof większość linii ICE i linii międzynarodowych nie zatrzymuje się już w Zoologischer Garten, chociaż nadal tam zatrzymują się regionalne usługi DB i usługi S+U-Bahn.

Berlin jest obsługiwany przez wszystkie typy pociągów Deutsche Bahn (DB), które są oferowane, w tym szybką ICE, nieco wolniejszą IC oraz EuroCity (EC) obsługiwane przez DB i inne europejskie przedsiębiorstwa kolejowe. Połączenia z resztą Niemiec są doskonałe, a większość Europy osiągalna z jedną lub dwiema zmianami. Trasy pociągowe do Berlina ucierpiały podczas podziału, były one wysokim priorytetem federalnym po zjednoczeniu, a dziś Berlin ma szybkie połączenia kolejowe z zachodem i południem. Pociągi na północ i wschód są jeszcze trochę wolniejsze. Na przykład, linia do Drezna jest dziś wolniejsza niż w latach 1930., kiedy usprawnione pociągi parowe prowadziły trasę.

Pociągi krajowe do Berlina obejmują usługi ICE z Hamburga, Monachium przez Lipsk/Halle, Erfurt i Norymberga, przy czym najszybsze pociągi przyjeżdżają do Berlina mniej niż cztery godziny po wyjeździe z Monachium, usługi IC/EC z Dreznu oraz kilka pociągów "regionalnych", które mają więcej przystanków pośrednich i dłuższy czas podróży niż ICE. Wśród nich IRE z Hamburga może być interesująca ze względu na swoją tanią stałą cenę (19,90 euro w jedną stronę, 29,90 euro w obie strony). Berlin jest również przystankiem dla kilku usług "ICE Sprinter" - pociągi typu ICE z mniejszą liczbą przystanków pośrednich lub bez nich, przeznaczone do wabiania podróżujących służbowo z samolotów na pociągi o szybszym czasie podróży.

Berlin jest również obsługiwany przez prywatnego konkurenta DB: Flixtrain. Jeźdzą jednym pociągiem dziennie i w kierunku do i z Stuttgartu przez Wolfsburg i inne przystanki, jak również jednym pociąg dziennie z Kolonii przez Bielefeld, Hanower i Wolfsburg. Bilety są sprzedawane przez Flixbus, który jest głównie operatorem autobusowym. Pociągi pociągów liniowych mają cztery przystanki w Berlinie; Lichtenberg, Ostbahnhof, Hauptbahnhof i Bahnhof Zoo. Flixtrain nie akceptuje żadnych biletów DB, i to samo jest prawdą na odwrót

Austriacka spółka kolejowa ÖBB (pod nazwą Nightjet) prowadzi pociągi śpiące do Berlina z Wiednia (11 godz.) i Zurychu (12 godz.).

Z Moskwy przez Mińsk i Brześć co najmniej raz w tygodniu odbywają się również pociągi z długodystansowym kursem nocnym, prowadzone przez RZD, przy czym wiosną i latem znacznie wzrosły wyjazdy. Z drugiej strony pociąg ten wyjeżdża z Paryża w przeddzień nocy, co sprawia, że jest to wygodne połączenie nocne między tymi dwoma miastami - i jedynym śpiącym pociągiem między Niemcami a Francją. Poza letnią służbą z Kaliningradu, od 2017 roku nie ma innych pociągów nocnych z miast Europy Wschodniej i Rosji.

Autobus

9 Zentraler Omnibusbahnhof (ZOB) (Central Bus Terminal) (w Charlottenburgu, Masurenallee.). Przyjeżdżają tu autobusy dalekobieżne. We wszystkich kierunkach jest wiele autobusów, a przystanki U-Bahn (Theodor-Heuss-Platz lub Kaiserdamm; zarówno U2, jak i S-Bahn przystanek (Messe Nord/ICC S411/42 i S46) jest oddalony o 5 minut spacerem. Obserwuj podpisywanie. Niektóre linie autobusowe mają inne przystanki wokół Berlina, często w tym Südkreuz i/lub lotnisko. Dworzec autobusowy nie jest blisko niczego. Usługi detaliczne są ograniczone, a ceny na stacji benzynowej są jak najbardziej wysokie. W latach 2016-2022 stacja jest poddawana renowacji i rozbudowie w celu sprostania rosnącemu i zmieniającemu się zapotrzebowaniu - stacja będzie nadal funkcjonować przez cały okres rozbudowy, ale niektóre usługi mogą stać się tymczasowo niedostępne. Celem robót jest skrócenie przeciętnego czasu przebywania z pół godziny na dobę do 15 minut, co przyniesie korzyści również osobom, które tylko przejeżdżają przez lub łączą się. Strona internetowa dworca autobusowego zawiera listę wszystkich wylotów i przylotów, w tym firmy obsługującej usługę, dzięki czemu jest to dobre miejsce do szukania aktualnych opcji podróży.      

• Flixbus - największy podmiot na rynku
• Blablabus - pierwszy poważny konkurent Flixbus od przejęcia przez Flixbus rynku wszedł do Niemiec z tanimi taryfami, aby przyciągnąć uwagę
• Eurolinie
• Pinkbus
• agencja studencka obsługująca głównie korytarz Hamburg - Berlin - Dresden - Praga
• Polskibus głównie do/z Polski

Samochodem

"Stolica Berlina", A10 Berliner Ring, rozciąga się do 30 km (190 m) poza granicami miasta i faktycznie dotyka tylko Berlina na północnym wschodzie. Zbudowano ją w epoce NRD jako najdłuższą kołową autostradę na świecie, która kieruje ruchem wokół Berlina Zachodniego, ale od tamtej pory została przekroczona przez szóstą obwodnicę Pekinu, a także siódmą obwodnicę Pekinu, kiedy się otwiera. Przy 196 km (122 mi) jest to o 8 km (5,0 mi) więcej niż M25 wokół Londynu, drugiej najdłuższej europejskiej autostrady orbitalnej. Autostrady te (wyliczone w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara) łączą się z pierścieniem:

• A11 od Stettin w Dreieck Schwanebeck
• A12 od Frankfurtu nad Odrą/Warszawa w Dreieck Spreeau
• A13 od Drezna/Pragi w Kreuz Schönefeld
• A9 z Lipska/Monachium w Dreieck Potsdam
• A2 od Hanowera/Dortmunda w Dreieck Werder
• A24 z Hamburga w Dreieck Havelland.

Z pierścienia, to są autostrady kierujące się w kierunku miasta:

• A111 od północnego zachodu na Kreuz Oranienburg
• A114 od północy w Dreieck Pankow
• A113 od południowego wschodu na Kreuz
• A115 od południowego zachodu w Dreieck Nuthetal.

Istnieją również dwie jezdnie:

• B96 od północy i południa
• B2 z północnego wschodu
• B5 od wschodu i zachodu
• B101 od południa.

Wewnątrz Berlina znajduje się silnie zatłoczona autostrada pierścienia wewnętrznego (A100), która otacza północ, zachód i południe z brakującym odcinkiem północno-wschodnim. Berlin prowadzi nie dla słabych, ale łatwych do opanowania, ponieważ istnieją szerokie ulice i dość dobre warunki parkowania - przynajmniej w większości części miasta.

Berlin posiada strefę niskiej emisji (Umweltzone), która obejmuje wszystkie obszary w pierścieniu S-Bahn. Wszystkie pojazdy poruszające się wewnątrz tej strefy (w tym pojazdy zagraniczne) muszą być opatrzone etykietą ekologiczną (Feinstaubplakette). Istnieją wyjątki, np. dla samochodów historycznych, ale nie dla zagranicznych tablic rejestracyjnych. Naklejkę można zamówić on-line.

Według wysyłki

Berlin, który jest około 200 km (120 mi) lądu, nie ma portu morskiego. Najbliższym portem morskim jest Rostock-Warnemünde, który znajduje się 2½-3 godzin jazdy kolejowej, choć nadal jest sprzedawany przez wielu operatorów statków wycieczkowych jako "Berlin", więc nie zdziwijcie się. Odległości od portów morskich Hamburga i Szczecina są podobne. Ten ostatni był "portem berlińskim" do 1945 roku, ale zaniedbanie zimnej wojny i nowo narysowana granica niemiecko-polska nie zerwały tego połączenia. W latach 2010. i 2020. podjęto jedynie powolne próby przywrócenia połączenia.

Niektóre rejsy rzeczne rozpoczynają się lub kończą w Berlinie, wykorzystując Havel, Spree i niektóre kanały dla rejsów wycieczkowych do Pragi lub Morza Bałtyckiego. Podczas gdy rejsy rzeczne w tym regionie nie są tak popularne jak te wzdłuż Renu czy Dunaju, to w pobliżu Berlina jest urocza natura. Większość rejsów wycieczkowych to wycieczka po Berlinie, kiedy rzeka Spree biegnie blisko wielu zabytków.

Według rowerów

Trasa rowerowa Berlin-Kopenhaga o długości 700 km oraz 340-km trasa rowerowa Berlin-Usedom kończą się w Berlinie.

Statek płynie pod Sandkrugbrücke w Moabit

Transport publiczny

Ponieważ Berlin jest wielką metropolią o całkiem przyzwoitym tranzycie publicznym, należy w miarę możliwości korzystać z autobusów, pociągów i tramwajów, ponieważ obejmują one większość miasta i często są najszybszym sposobem dotarcia do miejsc. Berliner Verkehrsbetriebe (BVG) wymieniają wszystkie swoje taryfy na swojej stronie internetowej. Skonsultuj się z ich berlińskim planerem trasy (w języku angielskim), aby uzyskać doskonałe mapy i harmonogramy dla U-Bahn, autobusów, lokalnych pociągów S-Bahn (RB i RE) i tramwajów, lub wydrukować swój osobisty plan podróży. Planista trasy może również obliczyć najszybszą trasę "od drzwi do drzwi" dla danego miejsca docelowego w danym dniu i godzinie. Jednak planer trasy przyjmuje dość powolną prędkość chodzenia. Mogłoby to sugerować przejazd autobusem lub tramwajem na pojedynczy przystanek, gdzie zdrowe osoby dorosłe będą szybciej chodzić. Planer pozwoli ci wybrać między trzema szybkościami pieszo, ale nawet najszybsza prędkość pieszo nie jest zbyt szybka, jeśli nie masz bagażu. Chociaż BVG nie prowadzi kolei S-Bahn ani lokalnych, są one objęte tą witryną i mogą być używane z tymi samymi biletami.

• Obsługa klienta BVG, ☏ 49 30 1949. Jeśli nie wiesz, jak się gdzieś dostać, czy jak wrócić do domu w nocy, numer obsługi klienta BVG. Większość stacji metra U-Bahn i niektórych stacji metra S-Bahn ma punkty połączeń, z których można bezpośrednio skontaktować się z obsługą klienta. Niektóre autobusy BVG i linie tramwajowe jeżdżą 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu. 

Bilety

System transportu publicznego w Berlinie (U-, S-Bahn, autobus, tramwaj, kolej regionalna) wykorzystuje wspólny system biletów oparty na strefach (strefy A, B i C). Jest mało prawdopodobne, aby wyruszył pan poza strefę A i B, z wyjątkiem podróży do Poczdamu lub na lotnisko (BER). Granica między strefami A i B jest pierścieniem S-Bahn (zob. poniżej). Strefa C obejmuje podróże do i wewnątrz Poczdamu.

Następujące bilety mogą być wykorzystywane do podróży pojedynczych:

• Pojedynczy Bilet. Standardowy bilet na jedną podróż. Jest on ważny w przypadku podróży w ciągu dwóch godzin od zatwierdzenia, w jednym kierunku, w ramach odpowiednich stref taryfowych. Nie ma limitu do przeniesienia. Podróże zwrotne są niedozwolone. Cena: Berlin AB 2,80 € (zmniejszona o 1,70 €); Berlin ABC 3,40 € (zredukowane o 2,50 €).
• Bilet na 4 podróży (4 Fahrten Karte). To daje 4 biletów na pojedynczy wyjazd za tańszą cenę. Cena: Berlin AB 9,00 € (zmniejszona o 5,60 €).
• Krótka podróż (Kurzstrecke). W ramach jednej podróży można kupić tani Kurzstrecke za 1,70 euro, ale obowiązuje on tylko w przypadku 3 przystanków na U-Bahn lub S-Bahn (dozwolone transfery) lub 6 przystanków na autobusach lub tramwajach (bez transferu). Stacje wpisane do biletu na krótki przejazd są wskazane na planach wysłanych na przystankach autobusowych i tramwajowych.

Dostępnych jest kilka opcji nieograniczonego podróżowania:

• Bilet dzienny (Tageskarte). Bilet dzienny dla jednej osoby. Warto, jeśli podróżujesz więcej niż dwie wycieczki dziennie. Obowiązuje do 03:00 następnego ranka, nie 24 godzin! Cena: Berlin AB 7 € (zmniejszona o 4,70 €); Berlin ABC 7,70 € (zredukowane o 5,30 €).
• Small Group Day Ticket AB (Kleingruppen-Tageskarte). Bilet dzienny do pięciu osób. Dla grup trzech lub więcej bilety są tańsze niż bilety jednodniowe. Cena: Berlin AB 19,90 €, Berlin ABC 20,80 €.
• 7-dniowy bilet AB (7-Tagekarte). Bilet ważny przez siedem dni. Cena: Berlin AB 30 €, Berlin ABC 37,50 €.
• Berlin CityTourCard. Bilet ważny dla wszystkich usług transportu publicznego w Berlinie, Poczdamie i okolicach (w zależności od stref objętych) oraz karta rabatowa dla wielu atrakcji turystycznych; dostępne w kilku różnych wersjach: 48 godzin AB 17,40 €; 72 godzin AB 24,50 €; 5 dni AB 31,90 €. Dodaj kilka euro, jeśli chcesz jechać do Poczdamu (strefa taryfowa ABC). Uwzględniono złożoną ulotkę z wewnętrzną mapą miasta oraz przegląd sieci kolejowych S-Bahn i U-Bahn w Berlinie. Można kupić w automatach biletowych i różnych punktach sprzedaży (berlińskie lotniska, większe dworce kolejowe, hotele lub online).
• WitajCard. nieograniczonych podróży przy użyciu wszystkich środków transportu publicznego w celu zapewnienia ważności biletu; zaoszczędzić do 50% na ponad 200 atrakcjach turystycznych i kulturalnych; poręczny przewodnik w formacie kieszonkowym z poradami dla osób mających dostęp do informacji poufnych i sugestiami dotyczącymi wycieczek; plan miejski dla Berlina i Poczdamu oraz plan sieciowy dla transportu publicznego. Można kupić w różnych punktach sprzedaży (berlińskie lotniska, większe dworce kolejowe, hotele lub online).

Bilety ważne tylko dla B i C są również dostępne, co może wymagać jednorazowego wyjazdu na lotnisko Schönefeld z miejsca zakwaterowania. Istnieje tylko jeden sposób na uzyskanie biletu tylko ważnego w A: Deutsche Bahn oferuje "bilety miejskie" jako dodatek do biletów na długie trasy, a w Berlinie są one ważne tylko na jedną podróż wewnątrz strefy A.

Taryfy ulgowe obowiązują dla dzieci w wieku od 6 do 14 lat. Dzieci poniżej 6 roku życia jeźdzą na wolności.

Bilety zakupu

Bilety można nabyć na kilka sposobów. Po przyjeździe na różne lotniska w Berlinie niektóre bilety można nabyć w biurze turystycznym. Wszystkie bilety są dostępne w automatach sprzedających na lotniskach, na platformach U- i S-Bahn, a pasażerowie mogą również korzystać z automatów sprzedających obsługiwanych przez DB na dworcach dalekobieżnych i regionalnych do zakupu tych samych biletów. Dostępne są języki angielskie i inne języki europejskie. Płatność dokonywana jest głównie przez lokalne karty bankowe, monety i banknoty. Jeśli potrzebujesz pomocy, większość większych stacji ma liczniki biletów, gdzie możesz zadawać pytania i kupować bilety. Autobusy przyjmą gotówkę i zmienią bilety. Hotele mogą również sprzedawać bilety. Możliwe jest również kupowanie biletów z zagraniczną kartą debetową lub kartą kredytową (np. Visa i Mastercard) za pośrednictwem aplikacji mobilnej BVG i aplikacji DB Navigator (z menu wybierz opcję Powiązania transportowe, a następnie VBB - Berlin & Brandenburg i wybierz odpowiedni bilet), ale upewnij się, że urządzenie, na które jest załadowane, ma czas pracy baterii wystarczający do przetrwania czas trwania podróży.

W niektórych miejscach ludzie będą próbowali sprzedać ci używane bilety. Możesz przejechać tylko w jednym kierunku z biletem na jedną podróż (sprawdź sygnaturę potwierdzającą i uważaj, ponieważ może to być również trik z kieszonkami). Nie płać więcej niż połowy ceny.

Sprawdzanie poprawności biletów

Musisz zweryfikować swój bilet przy użyciu maszyn na platformach U- i S-bahn lub w autobusie. Maszyny są żółte/białe w U-Bahn i autobusie, a czerwone na platformach S-Bahn. Walidacja oznacza po prostu, że maszyna drukuje na bilecie znacznik czasowy wskazujący początek okresu ważności biletu. Alternatywnie, jeśli podróżuje w pociągach regionalnych (zob. następna sekcja), konduktor może zatwierdzić bilet dla Ciebie podczas pobytu na pokładzie, naciskając znacznik czasu. Po sprawdzeniu ważności biletu, który jest nadal ważny, nie ma potrzeby ponownego sprawdzania jego ważności przed każdym pojedynczym rejsem. Kupując bilety za pośrednictwem aplikacji DB Navigator, pasażerowie mogą zdecydować się na sprawdzenie biletu natychmiast po zakupie, więc nie ma potrzeby podejmowania żadnych dalszych działań w celu jego weryfikacji.

Chociaż próba uniknięcia kupowania biletu ze względu na brak barier fizycznych może być kusząca, inspektorzy zajmujący się zwykłą odzieżą patrolują pociągi. Za 60 euro można złapać bez potwierdzonego biletu lub jeśli urządzenie załadowane do biletu kończy się baterią krótko przed lub w trakcie inspekcji. Inspekcje biletów są prawdopodobnie częstsze niż w innych miastach, a inspektorzy bardziej surowi niż w innych miastach. Nawet nie próbuj go przebić. Złapią cię i będą bardziej wkurzeni. W niektórych przypadkach inspektorzy ds. taryf nie odstąpili od użycia siły fizycznej w celu powstrzymania się od płacenia podatków. Fare Unikanie spraw rzadko trafia do sądu, chyba że powtarzają się przestępcy.

W pociągu

geograficzne przedstawienie linii S-Bahn; pierścionek wygląda trochę jak psiej głowa, jeśli zemdlejesz

Jeśli chcesz szybko się dostać do miasta, weź S-Bahn.

S- i Regionalbahn

Ringbahn, który krąży po Berlinie w kółku (lub jak miejscowi politycy mieliby to "głową psa") pozwala dotrzeć do innych części miasta bardzo szybko.

S-Bahn pochodzi z kolei kołowej ("Ringbahn") oraz z pnia na wschód-zachód ("Stadtbahn") zbudowanego w 19 wieku w celu zapewnienia lepszej łączności między stacjami terminalowymi (podobnymi do sposobu, w jaki stacje kolejowe są obecnie położone w Paryżu lub Londynie), które były później czterokrotnie śledzone za pomocą dwóch torów zelektryfikowanych dla usług S-Bahn (a później dwóch torów zelektryfikowanych za pomocą linii głównej a w latach 1930. dodano tunel północ-południe wyłącznie dla S-Bahn. Cztery przystanki, w których te przecięcia noszą nazwę (x-)kreuz (x jest kierunkiem kardynalnym) z wyjątkiem północnego, który jest oficjalnie Bahnhof Gesundbrunnen, ale czasami nazywany jest "Nordkreuz". Więc jest Ostkreuz, Westkreuz, Südkreuz i Gesundbrunnen. S-Bahn został zaniedbany na Zachodzie podczas większości podziału berlińskiego (patrz infobox z powodów dlaczego) i niektóre trasy, które zostały porzucone w tej epoce, nadal nie są odbudowywane i być może nigdy nie zostaną odbudowane. S-Bahn jest jednak rozbudowywany, a sieć jest teraz bezproblemowa: dawna granica nie może być nigdy zauważalna dla zwykłego obserwatora. W centrum większość linii S-Bahn SSS75 biegnie na trasie Ostkreuz-Westkreuz przez przystanki Warschauer Straße, Ostbahnhof, Jannowitzbrücke, Alexanderplatz, Hackescher Markt, Frritscher chstraße, Hauptbahnhof, Bellevue, Tiergarten, Zoologischer Garten, Savignyplatz i Charlottenburg. Inne linie biegną wzdłuż toru okręgowego wokół miasta, głównie S8 i S41, S42, S45, S46, a także połączenie północ-południe S1, S25 z Gesundbrunnen przez Friedrichstraße i Potsstera damer Platz do Südkreuz lub Schöneberg.

Pociągi regionalne (RB, RE) przebiegają wzdłuż tego samego połączenia środkowo-zachodniego, ale zatrzymują się tylko w Lichtenbergu lub Karlshorst, Ostbahnhof, Alexanderplatz, Friedrichstraße, Hauptbahnhof, Zoologischer Garten, Charlottenburg i Spandau lub Wannsee, jak również innych liniach łączących północ-południe z Jungferfersee Nheide lub Gesundbrunnen przez Hauptbahnhof, Potsdamer Platz i Südkreuz do Lichterfelde-Ost. Pomiędzy stacjami w centrum miasta, pociągi RB i RE jeżdżą tylko dwa do trzech razy w godzinę na kierunku, więc podczas gdy można dotrzeć do miejsca przeznaczenia szybciej niż w przypadku S-bahn, może być konieczne dłuższe oczekiwanie na złapanie pociągu RB/RE. Pociągi długodystansowe jeżdżą głównie do Hauptbahnhof, często z jednym lub dwoma dodatkowymi przystankami na innych stacjach, a bilety lokalne nie są zwykle ważne w przypadku podróży na tych odcinkach.

Według U-Bahn

mapa trasy U-Bahn; S-Bahn jest widoczny w kolorze jasnoszarym

Stacja U3 metra: Heidelberger Platz

Berliński U-Bahn (powszechnie rozumiany jako krótki dla Untergrundbahn - "kolej podziemna") to sieć dziesięciu linii w całym mieście. Są one ponumerowane w zakresie od 1 do 9 z prefiksem "U" ( U U1 U3 U5 U7 U U8 U9 ). Sieć U-Bahn może być nieco mniej logiczna i wygodna w użyciu niż w innych stolicach Europy, ponieważ niepokojąca historia Berlina wywarła na niej swój ślad, a wiele kluczowych lokalizacji pozostaje niepołączonych, dlatego wykorzystywanie autobusów, tramwajów i S-Bahn do uzupełnienia U-Bahn jest prawdopodobnie konieczne do efektywnego podróżowania po Berlinie. Ponieważ jednak systemy te są w pełni zintegrowane (zob. powyżej), można to zrobić tylko za pomocą jednego biletu lub rodzaju biletu. Ogólnie rzecz biorąc, w tramwajach wschodnich panuje powszechniejsza popularność, podczas gdy zachód bardziej opiera się na U-Bahn, ale od 1990 r. powoli się to zmienia.

Mimo nazwy "pod ziemią", około 20% sieci składa się z naziemnego pasu biegnącego nad charakterystycznymi wiaduktami w całym mieście, dodając do krajobrazu Berlina pewien smak. Rozwiązanie to jest podobne do wielu starszych systemów metra, które obejmują odcinki o podwyższonym poziomie lub nawet na poziomie klasy, takie jak system Hamburg czy linie M2 / Mw Paryżu. W przeciwieństwie do kolei lekkich czy tramwaju berlińskiego, wszystkie części sieci mają własne prawo jazdy, a metra nie mają przejazdów poziomych.

Szczegółowe mapy można znaleźć na każdej stacji metra i w pociągach. Stacje U-Bahn widać z daleka za ich wielkimi, przyjaznymi niebieskimi znakami U. Wraz z S-Bahn (zarządzanym przez Deutsche Bahn i prowadzonym głównie na lądzie), U-Bahn zapewnia sieć transportową w całym większym Berlinie, która jest niezwykle wydajna i szybka. W weekendy (od piątku do niedzieli) oraz w święta Bożego Narodzenia i Nowego Roku wszystkie linie U-Bahn i S-Bahn (z wyjątkiem linii U4 i U55) biegną przez całą noc, więc powrót z późnych wakacji jest łatwy, zwłaszcza biorąc pod uwagę średni czas rozpoczęcia większości "imprez" w Berlinie (23:00 do 01:00). W ciągu tygodnia nie ma żadnych usług U-Bahn ani S-Bahn z c. 01:00-04:30, ale tramwaje metra/autobusy i specjalne autobusy nocne (równoległe do linii U-Bahn) jeżdżą co pół godziny 12:30-04:30.

Nie ma obrotów ograniczających dostęp do platform stacji U-Bahn; jest więc fizycznie możliwe jazda (ale nielegalna) bez biletu. Jeśli ktoś zostanie złapany przez automat biletowy, zostanie ukarany grzywną w wysokości 60 euro (patrz "Weryfikacja biletów" powyżej), więc nie warto ryzykować, że będzie jeździć bez posiadania ważnego biletu. Jednak przejście przez platformy U-bahn nie jest zazwyczaj problemem, aby dotrzeć jedynie do drugiej strony ulicy.

Prawie wszystkie stacje metra U- i S-Bahn posiadają obecnie elektroniczne znaki wskazujące przewidywany przylot następnego pociągu (i jego kierunek), oparte na czujnikach wzdłuż linii.

Stacje U-Bahn, zgodne z projektem, są tak zróżnicowane, jak można by się spodziewać w przypadku systemu, który zaczął działać, kiedy Kaiser rządził i był rozbudowywany w fazach przepełnienia, jak i pustych kas komunalnych. Sporo stacji zbudowanych przed II wojną światową zostało zaprojektowanych przez szwedzkiego architekta Alfreda Grenandera (zmarł 1931), którego projekty są pochwalane i które zawierały pewne użyteczne cechy, takie jak zdominowanie każdej stacji przez pewien kolor, który - tam, gdzie jest nadal widoczny dla nieprzeszkolonego oka - pomaga w szybkim rozpoznaniu stacji. Od połowy lat 1960. do połowy 1990. większość stacji zbudowanych w Berlinie Zachodnim została zaprojektowana przez Rainera G. Rümmler (1929-2004), który przyglądał się każdej stacji w znacznie większym stopniu niż Grenander, który wolał zmieniać tylko drobne szczegóły, takie jak kolor płytek. Berlin Wschodni opierał się bardziej na tramwajach i S-Bahn, a U5 zbudowany głównie nad ziemią jest jedyną linią rozciągającą się na Berlin Wschodni. Jedyną podziemną stacją U-Bahn zbudowaną przez wschodnie Niemcy jest "Tierpark" wzdłuż U5. Istnieją oczywiście inne stacje, zaprojektowane przez innych architektów; w przypadku nowego rozszerzenia U5 stacja "Museumsinsel" z pewnością zaimponuje odwiedzającym, gdy zostanie otwarta (może 2020 grudnia), dzięki dość obszernemu projektowi zainspirowanemu przez pruskiego "architekta-gwiazdę" Karla Friedrich Schinkela, który zaprojektował wiele budynków w pobliżu.

Tramwaje (tramwaj)

sieć tramwajowa od 2015 r.

Pojazdy tramwajowe (Straßenbahn) znajdują się głównie w Berlinie Wschodnim, ponieważ sieć tramwajowa West Berlin została zamknięta w latach 1960-tych, aby uczynić miasto bardziej przyjaznym dla samochodów. Jeśli nie masz jeszcze biletu, możesz go kupić w tramwaju. Od czasu zjednoczenia nastąpił stopniowy "rekonkwista" obszarów obsługiwanych kiedyś przez tramwaje w Berlinie Zachodnim, a w niektórych częściach Mitte trudno jest stwierdzić z samych tramwajów, gdzie kiedyś była ściana. Jednak w peryferyjnych dzielnicach Berlina Zachodniego tramwaje wciąż nie są dostępne - w ogromnym kontraście do Wschodu, gdzie zapewniają one bardzo potrzebny dostęp do planowanej sypialni z czasów wschodnioniemieckich. Czerwono-zielona koalicja zaprzysiężona w 2016 roku zapowiedziała zdecydowane zaangażowanie na rzecz większej liczby tramwajów, a przed końcem kadencji parlamentarnej w 2021 roku planuje się rozbudowę i ulepszenie sieci.

Są dwa rodzaje tramwajów. Metrotramy zwykle mają schemat 24/7, jak również wyższe częstotliwości w ciągu dnia, chociaż przystanki są bardziej rozłożone. Metrotramy są oznaczone symbolem "M" przed ich numerem linii (np. M10). "Regularne" tramwaje częściej się zatrzymują, a nawet obejmują malownicze jednotorowe przejażdżki przez zalesione obszary na wschód od dystryktu Mitte.

Mimo że sieć jest nazywana "tramwajem", ma ona niemal wszystkie cechy charakterystyczne dla kolei lekkiej, a nowe linie są zawsze budowane z własnym prawem do drogi, co sprawia, że czas podróży jest szybszy niż w przypadku autobusu. Nawet w porównaniu z innymi tramwajami w innych miastach niemieckich, najnowsza generacja tramwajów w Berlinie ma imponujące przyspieszenie, więc uważaj na wejście na pokład i usiłuj usiąść lub przytrzymać coś, zwłaszcza jeśli nie jesteś pewien, że jesteś na nogach.

Autobus

Autobusy berlińskie są bardzo ważną formą transportu publicznego, ponieważ uzupełniają systemy kolei lekkich niezależnie od miejsca ich wyprowadzenia (tramwaje na Zachodzie) lub pozostają niekompletne. Ze względu na duże obciążenia i potrzeby wąskich ulic Berlin jest jednym z niewielu miast w Europie, które intensywnie korzystają z autobusów dwupokładowych - ponad 400 z 1400 autobusów działających w Berlinie to dwupokładowe. Podróż w Berlinie powinna być na liście zadań do wykonania każdego pierwszego gościa w Berlinie. Jest jednak kilka ważnych rzeczy, o których trzeba wiedzieć. Autobusy dwupokładowe mają dwie klatki schodowe - na zamówienie podjeżdża się na przednie schody, a na tylne, a nie na odwrót. Większość kierowców nie będzie czekała na zejście ze schodów, gdy autobus jest na przystanku - chyba że jest kolejka osób zjeżdżających po schodach, należy upewnić się, że jesteś przy drzwiach wyjściowych, kiedy autobus się podjeżdża. W odróżnieniu od innych miast świata, nie należy kierować autobusami na przystankach w Berlinie, nawet jeśli przystanek obsługuje wiele tras. Niektórzy kierowcy mogą uznać to za obrazę dla profesjonalizmu. Częstym problemem są autobusy, szczególnie zatłoczone linie w godzinach szczytu, a zwłaszcza na Zachodzie (gdzie muszą radzić sobie z poziomem patronatu częściej występującym w przypadku linii kolei lekkiej). Ponieważ co pięć minut autobusy przyjeżdżają w czasie zajętych godzin, pierwszy autobus dotrze do większości pasażerów, co oznacza, że drugi autobus dociera jeszcze mniej pasażerów, aż w końcu dwa lub trzy autobusy oddalą się o minutę, a nawet w tym samym czasie, a żaden autobus nie przyjeżdża na 15 minut, pomimo nominalnego 5-minutowego przejazdu. BVG raczej się nad tym krytykuje, ale poza budową nowych linii tramwajowych niewiele można zrobić w tej sprawie. Szybkie wejście na pokład i ucieczka od drzwi to najlepsze, co można zrobić, aby złagodzić problem.

W Berlinie są różne rodzaje autobusów, z których każdy jest oddzielnie wskazany na mapach tranzytu publicznego:

• Autobusy metra mają zastąpić zdemontowane linie tramwajowe, głównie w zachodniej części miasta (choć wiele z nich prowadzi do Berlina Wschodniego, a także do zastąpienia odciętych połączeń tramwajowych). Są one oznaczone literą "M" i dwiema cyframi i uważane są za odrębny środek transportu od innych autobusów, oznaczony pomarańczową na szyldach i mapach, tak jak tramwaje (pomarańczowe logo "M" oznacza "MetroBus" lub MetroTram). MetroBuses zazwyczaj biegną wzdłuż głównych korytarzy transportowych i są na ogół eksploatowane z wykorzystaniem autobusów z podwójnym układem sterowania, co sprawia, że korzystanie z nich jest bardzo atrakcyjne dla turystów. MetroBuses zwykle jeżdżą co 10 minut od każdego przystanku, który obsługują. Wśród linii szczególnie atrakcyjnych dla turystów znajdują się M19 i M29, biegnące wzdłuż Kurfürstendamm i M41, które łączą dzielnice Kreuzberg i Neukölln z dworcem głównym przez Potsdamer Platz.
• Linie autobusowe Express łączą ważne lokalizacje, takie jak lotniska i dworce kolejowe, bardzo szybko, pomijając wiele przystanków. Biegają co 5 minut w centrum miasta, korzystając z autobusów z podwójnym układem, lub autobusów przegubowych. Linie ekspresowe są oznaczone literą "X" i jedną lub dwiema cyframi, z wyjątkiem specjalnej linii lotniskowej TXL łączącej port lotniczy Tegel z centrum miasta. Inne interesujące dla podróżujących linie to X9 z lotniska Tegel do Zoologischer Garten i X z lotniska Schönefeld do U-Bahn U7.
• Regularne linie autobusowe mają trzycyfrowe numery, a ich cyfry oznaczają, że przydzielone opłaty za tranzyt publiczny mogą rozszyfrować, aby dowiedzieć się, jaka jest dokładna trasa autobusu. Autobusy te będą w większości przydatne dla podróżnych tylko wtedy, gdy chcą dotrzeć do określonego miejsca, które nie jest obsługiwane przez inne środki transportu, w tym metro lub autobusy ekspresowe.
  • Dwa wyjątki to specjalne linie zwiedzające 100 i 200, które biegną od jednych z najważniejszych atrakcji turystycznych w centrum miasta i są obsługiwane wyłącznie przez autobusy z podwójnym rozkładem. Stacja biegnie od Zoologischer Garten do Alexanderplatz przez park Tiergarten, Regierungsviertel i Unter den Linden. W 200 r. odsunięto się od tej trasy, aby odwiedzić Kulturforum, Potsdamer Platz, a następnie dalej na wschód od Alexanderplatz do Prenzlauer Berg. Albo przejażdżka jest koniecznością dla każdego odwiedzającego Berlin. Berlin Start-Up "City Pirates" oferuje bezpłatny przewodnik audio dla autobusu 100, który automatycznie odtwarza informacje dźwiękowe o zabytkach wzdłuż trasy przez lokalizacje GPS (niemiecki i angielski, Android und iOS). W autobusie letnim 2018 zabiera cię na przejażdżkę sceniczną przez las Grunewald w Berlinie Zachodnim, zaczynając od stacji metra Theodor-Heuss-Platz (U2) i kończąc w pobliżu słynnego Pfaueninsel w Berlinie Południowo-Zachodnim, gdzie można wziąć mały prom na wyspę i odwiedzić tam park i mały zamek.
• Autobusy nocne działają w nocy, gdy inne środki transportu nie działają.
  • Linie jednocyfrowe zastępują linie metra w nocy, kiedy nie działają, zatrzymując się na przystankach tuż na stacji metra U-Bahn. Numeracja odbywa się po numeracji linii U-Bahn, ale zamiast "U" używa się litery "N", tak aby N była linią autobusową zastępującą linię U-Bahn U.
  • Pozostałe dwucyfrowe linie nocne (N10-N97) obejmują inne trasy, ale bez bezpośredniego odniesienia do numerów tras dziennych

Nie ma różnicy w taryfach między różnymi rodzajami autobusów - nawet MetroBuses, 100 i 200 wymagają takich samych opłat jak zwykłe autobusy. Dlatego jazda autobusami miejskimi jest bardzo opłacalnym sposobem na zwiedzanie miasta w porównaniu z wieloma prywatnymi wycieczkami autobusowymi typu "hop-on/hop-off". Istnieją dwa wyjątki od tej zasady, ale w rzeczywistości nie obsługują one żadnego punktu w granicach Berlina, mianowicie "BER1" i "BER2", autobusy ekspresowe na lotnisku Berlin Brandenburg, które pobierają dopłatę oprócz zwykłej taryfy BVG. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w artykule dotyczącym lotniska.

Według rowerów

Patrz również: Kolarstwo#Niemcy

Berlin nie ma stromych wzgórz i oferuje wiele ścieżek rowerowych (Radwege) w całym mieście (choć nie wszystkie są bardzo gładkie). Obejmują one 860 km całkowicie odrębnych ścieżek rowerowych, 60 km pasów rowerowych na ulicach, 50 km pasów rowerowych na chodnikach lub chodnikach, 100 km mieszanych ścieżek rowerowych dla pieszych oraz 70 km łączonych pasów rowerowych na ulicach. Rowery są bardzo popularną metodą transportu wśród mieszkańców Berlina, a prawie zawsze istnieje pewien poziom ruchu rowerowego. Debata polityczna w latach 2010. zdecydowanie opowiedziała się za jazdą na rowerze, a plebiscyt w całym mieście powoduje, że rządząca/lewicowa koalicja czerwono-czerwono-zielona podpisała pod prawem obszerny program na rzecz większej i lepszej infrastruktury rowerowej, który inicjatorzy plebiscytu zobowiązali się ściśle monitorować w celu zapewnienia jej wdrożenia. W czasie pandemii Covid 19 powstało wiele "wyskakujących pasów rowerowych" w całym mieście, ale szczególnie w Bezirke zdominowanych przez zielonych i lewicowych. Media i publiczne oświadczenia polityków wskazują, że większość "wyskakujących pasów rowerowych" pozostanie nawet po zakończeniu pandemii.

Widzenie Berlina rowerem jest niewątpliwie doskonałym sposobem na zapoznanie się z dużymi obiektami turystycznymi, a także małymi tarasami i bocznymi ulicami. Prawdopodobnie najbardziej znaną ścieżką rowerową jest Mauerradweg, ścieżka rowerowa wzdłuż dawnego muru berlińskiego. Chociaż dobrze jest nosić własną mapę, zawsze możesz sprawdzić swoją lokalizację na każdej stacji metra i wielu dworcach autobusowych. Możesz tworzyć własne mapy rowerowe online, zoptymalizowane przez mniej zajętych tras lub mniej świateł drogowych lub ulubioną nawierzchnię.

Wycieczki i czynsze

Tradycyjne miejsca wynajmu są szeroko rozpowszechnione, zwłaszcza na obszarach uczęszczanych przez turystów. Rozejrzyj się dookoła lub zapytaj o zakwaterowanie. W większości miejsc opłata za wynajem wynosi od 8 do 12 euro za dzień - są one doskonałą wartością i dają swobodę w zwiedzaniu dużego miasta.

Jeśli nie wiesz, jak przeszukiwać drogę przez miasto, lub chcesz więcej informacji na temat podróży, które odwiedzasz, możesz mieć wycieczki rowerowe z przewodnikiem (w tym rower) na rowerach Baja lub Berlin Bike.

Berlin posiada również program wypożyczania rowerów, LIDL-BIKE (dawniej Call a Bike), który udostępnia rowery w całym mieście, aby odebrać i opuścić dowolne miejsce. Rowery są szare/zielone i można je znaleźć w centralnych dzielnicach Berlina. Postępuj zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi na ekranie dotykowym roweru lub użyj aplikacji mobilnej. Koszty czynszu, podstawowa opłata roczna w wysokości 3 EUR, a następnie 1 EUR za każde 30 minut do maksymalnej kwoty 15 EUR dziennie. Możesz jednak zapłacić miesięczną opłatę w wysokości 9 EUR lub roczną opłatę w wysokości 49 EUR i otrzymać pierwsze 30 minut każdego czynszu za darmo, nawet po powrocie poprzedniego roweru.

Rowery w transporcie publicznym

Możesz wziąć rower na wszystkie S- i U-Bahn, pociągi i tramwaje przy użyciu wyznaczonych obszarów. Promy zwykle mają miejsce na rower, ale mogą być zatłoczone w czasie szczytu i dobrej pogody. Autobusy nie jeżdżą rowerem z wyjątkiem nocnych autobusów N1-N9 w nocy między niedzielą a poniedziałkiem, a czwartkiem i piątkiem (to wtedy nie ma nocnej obsługi U-Bahn). Te autobusy mają miejsce na jeden rower. Przestrzeń rowerowa w każdym środku transportu publicznego jest ograniczona i można odmówić wjazdu. Wózki i bagaże mają pierwszeństwo przed rowerami.

Musisz też kupić bilet na rower. Ceny są następujące:

• Pojedyncza podróż. Berlin AB 1,90 €, Berlin ABC 2,50 €.
• Bilet dzienny. Berlin AB 4,80 €, Berlin ABC 5,40 €.
• Krótka podróż (Kurzstrecke). Cena: 1,20 €

Według taksówek

Usługi taksówkowe są łatwe w użyciu i nieco tańsze niż w wielu innych dużych miastach Europy Środkowej. Możesz wywinąć taksówkę (żółte światło na górze pokazuje, że taksówka jest dostępna) lub znaleźć taksówkę (Taxistand). Kierowcy taksówek na ogół potrafią mówić po angielsku. Podobnie jak w innych dużych miastach, wielu taksówkarzy to imigranci lub dzieci imigrantów, więc niektórzy mogą mówić językiem spuścizny obok języka niemieckiego i angielskiego. Jeśli poprosisz o krótką podróż (Kurzstrecke), o ile jest ona poniżej 2 km i zanim taksówkarz zacznie korzystać z licznika, podróż jest zwykle tańsza, 4 EUR. Ma to zastosowanie tylko w przypadku, gdy na ulicy oznaczono taksówkę, a nie w przypadku, gdy wsiadasz do taksówki. Tu jest taksówkowy kalkulator cen dla Berlina.

Promem

Linie promowe w Berlinie

Berlin, mimo że nie jest miastem morskim takim jak Hamburg czy Wenecja, posiada użyteczne drogi wodne, a BVG prowadzi kilka promów, do których można uzyskać dostęp za pomocą regularnych biletów BVG. Większość promów leży wyłącznie w interesie lokalnym, ale linia promowa F10 obejmuje 4,4 km (2,7 mi) wzdłuż Wannsee i łączy się z S-Bahn na jednym końcu. Bardziej atrakcyjną atrakcją turystyczną niż rzeczywisty transport praktyczny jest prom F24, który jest jedynym promem eksploatowanym przez łódź wioślarską w Berlinie i jedynym promem wioślarskim, który jest częścią jakiegokolwiek systemu biletowego tranzytu publicznego w Niemczech. Aby stać się "bardziej ekologicznym" miastem, niektóre promy płyną z energii elektrycznej dostarczanej przez panele słoneczne na dachach lub stacje ładowania na lądzie.

Oprócz tych promów tranzytowych są łodzie wycieczkowe, które widzą wycieczki głównie wzdłuż rzeki Spree i głównie jako wycieczki okrężne. Są dużo droższe niż bilety BVG.

Przez gondola

W trakcie międzynarodowej wystawy ogrodniczej w Berlinie/na Wschodzie w 2017 roku Berlin otrzymał pierwszą gondolę, która pozostała w użyciu po zamknięciu wystawy. Łączy się on ze stacją U-Bahn w Kienbergu (Gärten der Welt) wzdłuż jednego końca U5 i ma wszystkie trzy stacje wzdłuż linii o długości 1580 m (5180 stóp) porównywalnej do U55. To nie jest część biletu BVG, a 6,50 euro za podróż powrotną, bilety są stosunkowo drogie.

Indywidualne aukcje można znaleźć w artykułach powiatowych Berlina

Berlin ma liczne atrakcje, które wynikają z jego burzliwej historii, a częściowo z faktu, że przez 40 lat był "podwójną stolicą". Chociaż utrzymywanie niektórych jest ciągłym bólem głowy skarbnika, to są one zachwytem zarówno dla odwiedzających, jak i dla wielu miejscowych.

Muzea

Bode Museum jest częścią wyspy Museum, światowego dziedzictwa UNESCO

Berlin ma szeroki wachlarz muzeów. Zdecydowanie większość z nich jest objęta przewodnikiem po okręgu Mitte, który obejmuje między innymi 1 Museumsinsel (wyspę na wyspie Spree pokrytą muzeami historycznymi) i 2 Kulturforum (kolekcję współczesnych instytucji kulturalnych). Znajdziecie też wiele muzeów na zachodzie i w rejonie Steglitz-Zehlendorf, ale w niemal każdej dzielnicy są większe lub mniejsze muzea. Istnieją muzea, które wszystko obejmują, od sztuki poprzez historię Berlina i Niemiec po różne gałęzie technologii i nauki.

Większość muzeów pobiera opłaty za wstęp dla osób w wieku 18 lat lub starszych - zwykle od 6 do 14 euro. Zniżki (zwykle 50%) są dostępne dla studentów i osób niepełnosprawnych z identyfikacją. Dzieci i młodzież mogą często przychodzić za darmo, ale sprawdzają ograniczenia wiekowe w poszczególnych muzeach. Dobrą ofertą dla osób uzależnionych od muzeów jest trzydniowa Przełęcz Muzeów za 29 euro (koncesje: 14,50 euro), która zapewnia wejście na wszystkie regularne wystawy około 30 państwowych muzeów i fundacji publicznych.

Większość muzeów jest zamknięta w poniedziałki - godne uwagi wyjątki obejmują Muzeum Pergamona, Muzeum Neues i Muzeum Historyczne Deutsches, które są otwarte codziennie. Museumsportal Berlin, zbiorowa inicjatywa internetowa, zapewnia łatwy dostęp do informacji o wszystkich muzeach, pomnikach, zamkach i kolekcjach oraz o bieżących i nadchodzących wystawach. Niektóre muzea oferują wolny lub gwałtownie zdyskontowany wjazd raz w tygodniu, raz w miesiącu lub w ciągu pewnych godzin dnia. Ta strona internetowa zawiera codzienne aktualizacje dotyczące bezpłatnych ofert w Berlinie.

Rejony muru berlińskiego

Pozostała część muru berlińskiego

Memoriał Bernauera Straße

Podczas gdy Mur Berliński od dawna został zdemontowany, a wiele terenów zajmował całkowicie przebudowany, nadal można znaleźć części muru zachowane wokół Berlina. Nie odnosi się to do bardzo małych części muru sprzedawanego przez rząd wschodnioniemiecki bezpośrednio po jego demontażu, które można znaleźć w różnych kawiarniach, restauracjach i hotelach nie tylko w Berlinie, ale do prawdziwie zachowanych fragmentów muru, które nadal stoją w ich oryginalnych lokalizacjach. W przypadku dużych części odległości, na których ściana biegła w Berlinie środkowej, znaczniki chodnikowe wskazują dawne położenie.

Ikoniczna 3 Brama Brandenburska znajduje się przy głównej ulicy, Unter den Linden. Jednym z najczęściej odwiedzanych jest Charlie Checkpoint 4 na południowej granicy Mitte i Kreuzberg, która jest odtworzonym legendarnym przejściem granicznym w Friedrichstraße. Nie widać tam prawdziwego muru, ale ten ikoniczny (i niezwykle turystyczny) punkt znajduje się na prawie każdej liście gości. Stamtąd na zachód można znaleźć fragment ściany położonej na niederkirchnerstraße obok muzeum Topografii Terror w Kreuzbergu. Innym popularnym miejscem jest East Side Gallery wzdłuż Spree we Friedrichshain, bardzo długi odcinek zachowanego muru z kolorowym graffiti. Wszystkie wyżej wymienione fragmenty zostały zmienione i są teraz atrakcjami turystycznymi, a nie prawdziwymi zabytkami - jeśli chcesz naprawdę zachowany odcinek muru, kieruj się do północnej granicy Mitte i Gesundbrunnen na ulicy Bernauer Straße i odwiedź Memoriał Mur Berlińskich 5, z pełnym odcinkiem muru we wszystkich jego gloom. Z S-Bahn można zobaczyć mniejszą część oryginalnej ściany podczas podróży między stacjami Nordbahnhof i Humbolthain.

160 km (990 mi) szlak rowerowy i pieszy wzdłuż dawnego muru berlińskiego, Berliner Mauerweg (Berlin Wall Trail), jest dobrze napisany i zapewnia naprzemienne odcinki o znaczeniu historycznym i naturalnym.

Galerie sztuki prywatnej

Ponieważ Berlin jest miastem sztuki, łatwo jest znaleźć galerię sztuki w drodze. Zapewniają one dobrą okazję do bezpłatnego spojrzenia na prace współczesnych artystów w niezatłoczonym środowisku. Niektóre ulice galerii z kilkoma galeriami to Auguststraße, Linienstraße, Torstraße, Brunnenstraße (wszystkie Mitte, na północ od stacji S-Bahn Oranienburger Straße), Zimmerstraße (Kreuzberg, U-Bahn station Kochstraße) i Fasanenstraße (Charlottenburg). Można znaleźć listę wszystkich wystaw i otwarć galerii, a także mapę na Berlin Art Grid.

Budynki wysokie z pokładami obserwacyjnymi

Kolumna Zwycięstwa

Berlin ma swój duży udział w wysokich budynkach, a ponieważ miasto jest dość rozległe i nie ma jednego centrum, w którym wszystkie wysokie budynki są zlokalizowane, można cieszyć się miłym widokiem większości z nich, nawet tych, które nie są wysokie według standardów światowych.

Większość punktów widokowych jest rozłożona w dzielnicy Berlin/Mitte. Najwyższa w Niemczech konstrukcja, 6 Fernsehturm (TV Tower), położona na Alexanderplatz, ma 368 m wysokości, a pokład obserwacyjny z barami i restauracjami ma około 200 m. W pobliżu można znaleźć Park Inn Hotel z małym tarasem na 40 piętrze. Stamtąd masz świetne widoki na Fernsehturm. Innym punktem widzenia w nowoczesnym budynku o wysokości 101 m jest wieża Kollhoff w Potsdamer Platz, która ma również najszybszą windę w Europie.

Jednym z trzech najważniejszych zabytków z punktami widokowymi jest Reichstagsgebäude, budynek, w którym mieści się niemiecki parlament w Spreebogen / Regierungsviertel), z spektakularną kopułą szklaną, która oferuje wspaniały widok na Berlin. Wejście do kopuły jest bezpłatne, ale musisz zarezerwować swoje miejsce z wyprzedzeniem. Podczas rezerwacji miejsca w trybie online należy pamiętać, że otrzymasz do trzech wiadomości e-mail: pierwszy zawiera łącze do tworzenia listy członków grupy (aby kontynuować proces, należy kliknąć to łącze); druga zawiera zawiadomienie o otrzymaniu wniosku, ale nie zostało jeszcze potwierdzone; trzecia wiadomość e-mail jest potwierdzeniem, które należy dostarczyć (albo jako wydruk, albo w telefonie) w dniu wizyty wraz z rządowym identyfikatorem zdjęć (tj. paszportami dla cudzoziemców).

Słynny pomnik o wysokości 67 m 7 Siegessäule (Kolumna Zwycięstwa), jeden bezpośrednio przed Reichstagsgebäude, ale obecnie znajduje się w środku Straße des 17. Juni w Tiergarten, ma platformę widokową. Można też wspinać się na Berliner Dom (Katedra Berlińska) w Berlinie/Mitte na Museumsinsel, aby zobaczyć miasto.

Punktem widzenia, który znajduje się w innej dzielnicy, jest Funkturm (Radio Tower) w Westendzie. Jest to wieża sieci o wysokości 150 m z pokładem obserwacyjnym na otwartym powietrzu 124 m nad ziemią.

Jedynym wolnym punktem widzenia jest punkt na Reichstagsgebäude, a pozostałe mieszczą się w przedziale od 3 do 13 euro.

Zoo

Berlin ma dwa zoo i akwarium. 8 Berlin Zoo na zachodzie (Berlin/Mitte) jest historycznym zoo. To oaza w mieście i bardzo popularna wśród rodzin i szkół. Posiada największą liczbę gatunków na świecie i jest sławna ze swojej pandy. Aquarium Berlin jest największym akwarium w Niemczech i częścią berlińskiego zoo (można odwiedzić osobno). Znajduje się w pobliżu Bramy Słoni (Budapester Straße), jednego z wejść do zoo, i tradycyjny przystanek fotograficzny dla większości odwiedzających ze względu na architekturę. Tierpark Berlin we Friedrichsfelde (Berlin/Wschód) jest bardziej przestronny niż historyczne berlińskie zoo i jest otwarty od około 50 lat, z epoki podziału, kiedy władze na Wschodzie chciały zaoferować swoim ludziom własny zoo. W kompleksie znajduje się również niewielki zamek z sąsiednim parkiem.

Indywidualne aukcje można znaleźć w artykułach powiatowych Berlina

Podnieś kopię Exberliner, miesięcznej angielskojęzycznej gazety dla Berlina, aby dowiedzieć się, co się dzieje, kiedy i gdzie. Zapewnia wysokiej jakości dziennikarstwo i aktualne listy. Jeśli rozumiesz niemiecki, planiści dla miasta, zitty i wskazówka, są dostępni w każdym kiosku. Bądź przygotowany do wyboru spośród wielu opcji.

Eksploruj

Magistrala publiczna linii 100 z podwójną szyną

Posąg "Molekułów" w Berlinie Osthafen

Idź na wycieczkę do Berlina. Dystrykty Mitte i okoliczne są wystarczająco zwarte, aby umożliwić wiele doskonałych wycieczek po ulicach wypełnionych historią. Zobaczysz niesamowite rzeczy, które byś przegapił. Szczegóły są zwykle dostępne w recepcji hosteli i hoteli.

• 1 Berlin Tour by public bus line 100 and 200 . Linie autobusowe 100 i 200 to zwykłe linie autobusowe, ale przechodzą przez wiele słynnych berlińskich punktów orientacyjnych. Obydwa biegają co 5-10 minut między S+U-station Zoologischer Garten i S+U-station Alexanderplatz. Wszystkie bilety BVG są akceptowane. 2,70 € (pojedynczo) lub 7,60 € (bilet jednodniowy). (zaktualizowany we wrześniu 2016 r.)
• Tour Bunker (samoobsługowy). Berlin wciąż ma wiele bunkrów z WII rozsianych po całym mieście - niektóre rozpadają się, niektóre są wykorzystywane jako miejsce, a inne mogą być odwiedzane w prywatnej/płatnej wycieczce (np. w pobliżu Gesundbrunnen). Wiele z nich jest nadal w bardzo dobrym stanie, często pokrytych mnóstwem Graffiti. Często wtapiają się w architekturę miasta i są ledwo zauważalne między zwykłymi budynkami, ale tylko gdy patrzą dwa razy. Jeśli chcesz poznać niektóre z tych budynków, przejdź do OpenStreetMap (eksport) lub użyj aplikacji, takiej jak OSMand i wyszukaj bunkier. (zaktualizowano we wrześniu 2002 r.)
• Stern und Kreisschiffahrt Zdecydowanie największa firma w Berlinie. Oferują wycieczki po większości jezior. 
• Segway Tour Berlin. Trzynaście. Oferuje różne wycieczki widokowe w Segway w Berlinie. Rozpocznij w pobliżu Brandenburger Tor, dla małych grup do 10 osób. 75 EUR. 
• Bilet B. Pokazywanie miasta Berlina na ręcznie wybieranych trasach architektonicznych. Prowadzony przez architektów w języku niemieckim, angielskim, francuskim, włoskim lub hiszpańskim. Oferowane są wycieczki z wody, lądu lub helikoptera. Organizują specjalne wycieczki po współczesnej architekturze w Berlinie, z wieloma wyjątkowymi wizytami w wnętrzach budynków. 
• Yachtcharter Werder. Oferuje możliwość długoterminowego pobytu na drogach wodnych Berlina i otaczającego go kraju związkowego Brandenburgia. 

Rekreacja na wolnym powietrzu

Berlin ma wiele wspaniałych parków, bardzo popularnych latem. Green Berlin obsługuje niektóre z nich.

Największym parkiem Berlina jest Großer Tiergarten (w Berlinie/Mitte). W lecie i w weekendy zobaczycie mnóstwo rodzin z ich grillowaniem.

Jest kilka godnych uwagi parków w Berlinie/East Central. Wspaniały widok panoramiczny na południe Berlina można oglądać w Viktoriapark w Kreuzbergu. Znajdziesz na niej także pomnik narodowy Schinkela. Mauerpark jest sławny, że Bearpit Karaoke odbywa się co drugą niedzielę w lecie i dla dużego targu pcheł. To również popularne miejsce do grillowania. Görlitzer Park ma miejsce do grillowania, boisko do piłki nożnej i firmę minigolfową.

W sąsiedztwie Pałacu Charlottenburg w Berlinie/City West znajduje się Schlossgarten Charlottenburg. Zielone obszary parku są wolne, więc można tam pójść na spacer, nawet jeśli nie interesuje cię pałac.

W Berlinie/na wschodzie znajduje się nieco dalej Gärten der Welt (World's Garden). W środku można znaleźć duży, dobrze ugruntowany chiński ogród, koreański ogród, mały ogród/szklarnię na Bali, Ogród Wschodni z miłymi fontannami i klasztorem oraz japoński ogród, który jest projektem partnerstwa miast Berlin i Tokio. Najlepszym czasem na wizytę jest wiosna lub lato. W Berlinie/Steglitz-Zehlendorf, nieco dalej w przeciwnym kierunku, znajduje się Muzeum Botanischer Garten und Botanisches Berlin-Dahlem (Ogród Botaniczny i Muzeum Botaniczne Berlin-Dahlem).

Duży Park Treptower w Berlinie/Treptow-Köpenick obok Spree jest miły i czysty. Słynie z Insel der Jugend (Wyspy Młodzieży), licznych wynajmów łodzi i wycieczek łodziowych.

Berlin posiada również kilka jezior i plaż nadających się do pływania. Często mają one jeden płatny obszar z obiektami i często niezarządzane miejsca z bezpłatnym dostępem. Niektóre z nich wyznaczyły obszary do kąpieli nagich (FKK). Wannsee w Berlinie/Steglitz-Zehlendorf nazywa się berlińską "wanną". Strandbad Wannsee to najsłynniejsza kąpieliska dla miejscowych. Zabierz S-Bahn linii S1 lub S7 do stacji Nikolassee i podążaj za tłumem! W południowo-wschodniej części Berlina w Berlinie/Treptow-Köpenick znajdziesz Müggelsee, popularne miejsce do pływania.

Festiwale i doroczne imprezy

Francuska Kopuła na festiwalu świateł

• Ultraschall Berlin - Festiwal Für neue Musik. W styczniu. W 1999 r. rozpoczął się doroczny festiwal poświęcony nowej muzyce, zarówno światowej premierowi, jak i muzyce ostatnich kompozytorów. Koncerty odbywają się w różnych miejscach w całym mieście i są organizowane przez małe zespoły do wielkich orkiestr. (zaktualizowano w styczniu 2018 r.)
• Berlinale - Festiwal Filmowy w Berlinie. W lutym. Największe wydarzenie kulturalne w mieście i ważne wydarzenie w kalendarzu światowej branży filmowej (tam z Cannes). 250.000 biletów sprzedanych, 400 różnych filmów wyświetlanych na ekranie oraz wiele powiązanych ze sobą imprez i imprez każdego roku. W przeciwieństwie do Cannes, wszystkie pokazy na Berlinale są otwarte dla publiczności. Bilety są niedrogie i stosunkowo łatwe do zdobycia na pokazy "International Forum of Young Film" i "Berlinale Panorama" (filmy, których nie ma w konkursie).      
• MaerzMusik. W marcu. Festiwal muzyki współczesnej i występów na tematy naszych czasów, organizowany przez Berlinera Festspiele'a. (zaktualizowano w marcu 2019 r.)
• 2 Galeria Open Air Gallery Oberbaumbrücke , Oberbaumbrücke między Kreuzbergiem a Friedrichshain (w Berlinie/Środkowym Wschodzie, tuż pod mostem Oberbaum). Czerwiec: 10:00-22:00. Artyści sprzedają swoje dzieła, tancerze amatorzy tango wygłaszają publiczne występy i możesz przyczynić się do wspólnego malowania na bardzo długiej płótnie rozprowadzanej na ulicy wzdłuż festiwalu. Wolny. 
• Fête de la Musique (Światowy Dzień Muzyki). 21 czerwca każdego roku. Wszystkie rodzaje muzyki w mieście tego dnia koordynują się z podobnym dniem w większości francuskich miast. 
• Young Euro Classic . W sierpniu. Festiwal muzyczny ustanowiony w 2000 r., prezentujący orkiestry młodzieżowe z całego świata. Koncerty odbywają się w Konzerthaus Berlin na Gendarmenmarkt. Festiwal trwa zwykle około 2 tygodni. Koncerty często mają premierę światową.     (zaktualizowano w lipcu 2018 r.)
• Lange Nacht der Musee (Long Night of Museums), ☏ 49 30 2474988. Koniec sierpnia. Duże wydarzenie kulturalne z wieloma muzeami (około 80) otwarte jest do 02:00 i dodatkowymi wydarzeniami wokół miasta. Dorośli 18 EUR, koncesje 12 EUR, poniżej 12 EUR. Bilet obejmuje nieograniczone korzystanie z usługi autobusu wahadłowego i transportu publicznego (BVG i S-Bahn). Jeśli kupisz z wyprzedzeniem bilety są tańsze. (zaktualizowano w sierpniu 2018 r.)
• Dzień Otwarcia Drzwi Rządu Federalnego (Tag der Ofensywa Tür der Bundesregierung). Ostatni weekend sierpnia. Przez jeden weekend rząd federalny organizuje otwarte dni, w których można uzyskać dostęp do większości ministerstw federalnych i innych instytucji rządowych. Dostępne są również części kanclerz Niemiec, gdzie obecny kanclerz zazwyczaj pojawia się. Zapewnia się bezpłatny transport między lokalizacjami. Istnieją kontrole bezpieczeństwa i zalecają unikanie wnoszenia większych przedmiotów (takich jak walizki). Przynieś oficjalny dowód. Wolny. (zaktualizowano w sierpniu 2018 r.)
• Berlina. Koniec sierpnia. Duży festiwal muzyki klasycznej, który jest początkiem sezonu. Przez około 2 tygodni koncerty odbywają się w wielu berlińskich salach muzycznych. Występują znane międzynarodowe i niemieckie orkiestry. Organizowany przez Berlinera Festspiele. (zaktualizowano w sierpniu 2018 r.)
• Festiwal Światła , ☏ +49 30 25489244. W październiku. 10-dniowy festiwal, gdzie słynne budynki w Berlinie są oświetlone w szczególny sposób. Wolny.      

Parady

• Karneval. Pod koniec lutego lub na początku marca. Ponieważ wiele osób w Berlinie pochodzi z południowej lub zachodniej części Niemiec, gdzie obchodzony jest Fasching, Fastnacht lub Karneval, w Berlinie powstała również parada karnawałowa. Rosło coraz bardziej (około 500 000 do 1 milionów osób oglądających), ale kostiumy i samochody są raczej nudne, a ludzie nie są tak ubrani jak w "oryginalne" wielkie parady karnawałowe (Kolonia, Moguncja, Düsseldorf). Od 2007 r. wybrano tradycyjną trasę przez Kurfürstendamm. Ludzie z Berlina nie dbają o Karneval. jest to przede wszystkim wydarzenie dla osób pochodzących z regionów Niemiec, które mają Karneval. Większość Berlinerów będzie się z ciebie śmiać, jeśli wspomnisz, że pojechałeś do Karneval — to nie jest tradycja berlińska, ale instytucja po 1990 roku. 
• Karneval der Kulturen (Karnawał Kultury). W maju lub czerwcu (w Whit Sunday). Idea "Karnawału Kultur" to parada różnych grup etnicznych miasta, pokazująca tradycyjną muzykę, kostiumy i tańce. Uczestniczą również inne nowocześniejsze, alternatywne i polityczne grupy. Podobne wydarzenia odbędą się również w Hamburgu i Frankfurcie.      
• Dzień Ulicy Christophera. Późno w lipcu. Berlińska duma gejów. Znana doroczna demonstracja polityczna na rzecz praw do kultury gejowskiej zorganizowana we wszystkich głównych miastach Niemiec. Nawet jeśli jesteś obojętny co do tej sprawy, Dzień Ulicy Christophera jest zwykle cennym widokiem jak wielu uczestników pojawia się w dzikich kostiumach. 
• Pieprzona parada. W sierpniu. Fuckparade (Hateparade we wczesnych dniach) rozpoczął się jako antyparada lub demonstracja przeciwko skomercjalizowanej Paradzie Miłości i był pierwszy tego samego dnia co Parada Miłości, ale później data została przesunięta. Fuckparade jest demonstracją polityczną, z przemówieniami politycznymi na początku i na końcu oraz paradą z muzyką. Ogólnym hasłem "Fuckparade" jest "przeciw zniszczeniu sceny klubowej". Muzyka jest zupełnie inna niż na Paradzie Miłości: głównie niezależna/alternatywna/ekstremalna muzyka elektroniczna.      
• Hanf Parade W sierpniu. Hanfparade jest największą europejską demonstracją polityczną legalizacji konopi do wykorzystania w rolnictwie i jako stymulant. Wiadomo, że dochodzi do konfliktów z policją, a spożywanie jakiejkolwiek formy konopi indyjskich podczas tej demonstracji nie jest dobrym pomysłem, ponieważ policja będzie kontrolować ludzi, jeśli tylko pokaże, że mogą.     (zaktualizowano w maju 2016 r.)

Obiekty kultury

Konzerthaus Berlin o Gendarmenmarkt

Berlin jest zapewne żywym ośrodkiem kultury Niemiec. Ponieważ w czasie podziału miała ona infrastrukturę kulturalną dwóch wielkich stolic, są teatry, opery i uniwersytety galore. Są to opętania pustych kaset gminnych i prowadzą do skarg osób z innych części Niemiec o dotacje, ale pomagają utrzymać jedną z najbardziej tętniących życiem scen kulturowych w Europie.

Berlin Bühnen oferuje kompleksową platformę, która wymienia wydarzenia kulturalne w imieniu około 80 miejsc. W Mitte i City West przeważnie można znaleźć godne uwagi dla Berlina instytucje kulturalne zajmujące się sztuką widowiskową, zarówno klasyczną, jak i nowoczesną. Nawet jeśli nie zobaczycie sztuki czy koncertu, wiele miejsc jest imponujących pod względem architektonicznym i jako takie przyciąga się do siebie.

Po stronie teatru tytuł "grand old" może trafić do teatru Deutsches, klasycznego teatru z imponującą linią aktorów i reżyserów. Ogólnie rzecz biorąc, jednak słynne teatry w Berlinie mają zwykle bardziej nowoczesny charakter. Należą do nich: zespół Berlinera, Teatr im. Maxima Gorkiego, czasami kontrowersyjne Volksbühne am Rosa Luxemburg Platz, Schaubühne am Lehniner Platz oraz teatr am Kurfürstendamm z gwiazdami telewizyjnymi w nowoczesnych sztukach. Miasto ma także teatr angielski w East Central Berlin, jeśli wolisz przedstawienia po angielsku. Niektóre miejsca teatralne są znane ze swoich musicali: Teatr Historyczny Westens, Teatr im. Potsdamera Platza oraz Friedrichstadt-Palast, który prezentuje największy pokaz Berlina z ponad 100 artystami na największej scenie teatralnej na świecie.

Fani opery mają kilka miejsc do wyboru. Głównymi klasycznymi operami są Deutsche Oper i Staatsoper Unter den Linden, których imponujący budynek i historia królewska sprawiają, że warto odwiedzić sam budynek. W bardziej nowoczesnych operach, szef Komische Oper Berlin, Teatr Schiller lub Neuköllner Oper, głosował kilkakrotnie lepiej poza operą i był znany z nowoczesnych i współczesnych utworów. Głównie w języku niemieckim, jak zwykle w przypadku rozwoju w Niemczech, oraz bardzo kreatywnym i innowacyjnym.

Berliner Philharmoniker to duża sala koncertowa zaprojektowana przez Hansa Scharouna i dom Berlińskiej Orkiestry Filharmonicznej. Znani budowniczy i wybitni muzycy. Zalecane są rezerwacje, ale tańsze bilety są zazwyczaj dostępne 2-4 godzin przed koncertem, jeśli nie są wyprzedane. W każdy wtorek (od września do czerwca) 13:00-14:00 koncert darmowego obiadu; przyjdź wcześniej. W zimie koncerty późnonocne (22:30 lub 23:00) są okazją i często mają bardziej awangardowy lub niekonwencjonalny format. Później dodano sąsiedni Kammermusiksaal (Sala Muzyczna Izby Kameralnej), gdzie organizowane są mniejsze koncerty. Do innych miejsc muzyki klasycznej należą Konzerthaus Berlin i Hochschule für Musik Hanns Eisler (HfM). HfM (Berlińska Akademia Muzyczna) oferuje wiele koncertów swoim studentom i innym muzykom zawodowym, z których większość jest darmowa.

Kino

W Berlinie jest około stu kin, choć większość z nich pokazuje tylko filmy nazwane po niemiecku, bez napisów. Poniżej wymieniono niektóre z ważniejszych kin wyświetlających filmy w oryginalnym języku (zobacz OmU - "oryginał z napisami" - notacja). Większość filmów, które nazywane są po niemiecku, ukazuje się nieco później w Niemczech. Bilety to zwykle 5-7 euro. Od poniedziałku do środy są specjalne dni kina z ograniczonym dostępem.

W pobliżu w Kreuzbergu w Berlinie/Środkowo-Wschodnim centrum znajdują się trzy godne uwagi kina. Babylon Kreuzberg, małe kino zbudowane w latach 1950., które pokazuje filmy niepopularne. Kino Moviemento, najstarsze kino w Niemczech (1907). I Eiszeit. W Berlinie/Mitte w pobliżu Hackesche Höfe znajduje się Kino Central, repertuar kina znajdującego się w ex-squat, oraz kinematograficzny Hackesche Höfe prezentujący szeroki wachlarz filmów. Kant Kino w Berlinie/City West jest jednym z niewielu starych kin (założonych w 1912 r.) pozostających w zachodnim mieście Berlina. Przedstawia ona głównie filmy europejskie nienależące do głównego nurtu.

W głównym kinie, CineStar Original, są wyświetlane tylko filmy w wersji oryginalnej (np. w języku angielskim, bez napisów); i CineStar IMAX to kino 3D ze specjalną technologią laserową i dźwiękową. Filmy IMAX są zwykle dostępne w języku angielskim. Oba kina znajdują się w Centrum Sony w Potsdamer Platz w Berlinie/Mitte.

Sport

W Berlinie prawie wszystkie sporty są oferowane; niektórzy spekulują, że ciepłe wsparcie, jakie Hertha cieszy się nawet w czasach sukcesu, wynika z ogromnej oferty innych sportów (podobnie jak Los Angeles nie utrzymał zespołu NFL ze względu na różnorodne oferty kulturalne):

• Oglądaj piłkę nożną, tj. piłkę nożną. Berlin ma dwie drużyny zawodowe, zarówno w Bundeslidze, na najwyższym poziomie w piłce nożnej w Niemczech.

Herta BSC jest najbardziej znana: grają na stadionie Olympia w Charlottenburgu na zachód od centrum. Warto zobaczyć sam stadion - był gospodarzem finału Pucharu Świata w Fifie w 2006 roku i niesławnej Olimpiady w 1936 roku.

Union Berlin: ich stadion jest w Köpenick na południowy wschód od centrum.

W 2. i 3. warstwie Bundesligi nie ma zespołów miejskich, ale kilka na niższych poziomach: Berlin FA wymienia ich wszystkich.

• Berlin Handball miał trudności z konkurowaniem z północno-niemieckimi siłami, ale w dzisiejszych czasach Füchse Berlin z Reinickendorf, który gra w gry domowe w Max Schmeling Halle, jest siłą, z którą należy się liczyć.
• 3 Koszykówka. Alba Berlin, znany jako Albatross, jest zawsze najlepszym zespołem koszykówki w Niemczech i jednym z najlepszych w Europie. Z fanami bardziej szalonymi niż większość w NBA, gry Albatross na arenie światowej o2 są ekscytującym sposobem uprawiania jednego z największych sportów na świecie. 
• Publiczne baseny pływackie. Można znaleźć w mieście. Sprawdź w BBB aukcje na pulach i godziny otwarcia. 
• Żeglarstwo, na jednym z wielu jezior jest również popularne. Można znaleźć kluby żeglarskie i większość uniwersytetów ma statki.
• Golf. Można znaleźć kluby golfowe w całym Berlinie, chociaż dla osób niebędących członkami Motzen jest jednym z najlepszych.
• 4 Hokej na lodzie. Berlin Eisbären (Niedźwiedzie Polarne) uprawia w zimie ten szybki, ekscytujący i bardzo fizyczny sport. Podniecenie wzmaga śpiew i śpiew tłumów, które napędzane są ogromnymi dostępnymi ilościami urst i piwa. 
• Floorball, w niemieckiej stolicy rośnie szybciej niż kiedykolwiek. Suma zespołów definiuje kaskadę lokalnej sceny uniwersum, podczas gdy najbardziej widocznym miejscem jest dekorowany teren Bundesliga BAT Berlin.
• Futbol amerykański. Po zamknięciu NFL Europe i powiązanego z nim końca Berlińskiego Thunder (potrójny zwycięzca World Bowl), Berlin Adler (Eagles) był historycznie drużyną nr 1 Berlina grającą w Niemieckiej Lidze Piłki Nożnej (do 2017 r.), będącą jednym z najstarszych i najbardziej szufladkowanych zespołów w Niemczech, będących członkiem założycielem pierwszego sezonu futbolowego USA w 1979 r., ale weszli w coś w załamie, często wpadając w ich skrzydła Stown rywale. Poza "Berlinem-Derby", najważniejszym punktem sezonu jest mecz z Monarchami Drezdeńskimi, ponieważ obydwie drużyny dzielą intensywną i burzliwą rywalizację. Rebelianci berlińscy (w 2018 r.) nieco wyprzedzili ich sukcesami na boisku, grając w pierwszej lidze rozgrywkowej Niemieckiej Ligi Piłkarskiej. W sezonie 2017 Adler stracił rundę awansu/relegacji przeciwko zespołowi z Poczdamu, więc 2018 zobaczy Rebels i Poczdamę, ale nie ma Adlera w GFL1. Futbol amerykański w Niemczech to bardzo relaksacyjna i przyjazna rodzinie sprawa, a na pewno możesz się pojawić w każdym NFL, niemieckim lub nie w ogóle, i pogadać z fanami z każdej strony.
• 5 Australian Football. W lecie odbywają się regularne mecze w Berlinie. 

Niemiecka stolica ma oczywiście kilka dobrych możliwości nauki języka:

• 1 Goethe-Institut Berlin , Neue Schönhauser Str. 20, ☏ +49 30 259063, ✉ [email protected]. Naucz się języka niemieckiego na różnych kursach o różnym czasie trwania. Certyfikaty wydawane przez ten instytut są uznawane na całym świecie za standard umiejętności językowych w języku niemieckim. 

Obecny klimat gospodarczy jest stabilny, ale znalezienie pracy w Berlinie nie jest łatwe. Dźwięk niemieckiego zwiększa szanse, ponieważ w Berlinie obecnych jest tylko kilka wielonarodowych firm. Każdy rodzaj umiejętności (zwłaszcza język), który oddziela cię od mas, zdecydowanie zwiększy szanse na pracę. Berlin ma niższy PKB per capita niż średnia niemiecka, ale powoli, ale z pewnością nowe starty założone w Berlinie stają się coraz większymi graczami, a niektóre firmy zdecydowały się otworzyć przedstawicielską siedzibę w Berlinie po zjednoczeniu - przede wszystkim Siemens, przedsiębiorstwo założone i ściśle powiązane z Berlinem, które miało większość swojej produkcji, a nawet de facto siedzibę w Erlangen i Monachium podczas podziału, ale ma odzyskać "Siemensstadt" (część Berlina/Spandau) z linią kolejową zbudowaną w latach 1920., służącą do reaktywacji Siemensa.

Jeśli masz wykształcenie akademickie, nauczanie języka angielskiego (hiszpańskiego, francuskiego i łacińskiego również jest dobre) lub nauczanie prywatne (np. matematyka) dla uczniów jest zawsze możliwe, ponieważ Berlin jest młodym miastem, a edukacja jest w dużym zapotrzebowaniu. W przeciwnym razie praca w barze może być opcją, ale będzie trudna, ponieważ płace są niskie, a duże wskazówki są niezbyt częste. Szanse są znacznie większe w przypadku dużych targów handlowych (np. "Grüne Woche", chleb i masło lub ITB) lub konwencje mają zastosowanie do agencji targów i targów. Branża hotelarska i centra telefoniczne stale zatrudniają, ale płace są bardzo niskie, chyba że można zaoferować specjalne umiejętności (np. języki egzotyczne) lub tło.

Berlin rozwija się w branży mediów, modelowania oraz telewizji i filmów. W przypadku codziennych mydeł, telenoweli i filmów większość firm poszukuje osób o czymś szczególnym. Zastosuj się do większych agencji zajmujących się odlewaniem i działaniem.

Jeśli chodzi o pracę w języku angielskim, warto zapoznać się z reklamami niejawnymi tego miesięcznika dla osób posługujących się językiem angielskim, Exberliner.

Indywidualne aukcje można znaleźć w artykułach powiatowych Berlina

Breitscheidplatz (między Ku'damm a Tauentzienstraße) w godzinach zimowych

Słynny Ku'Damm

Galeries Lafayette

Orientacja

Główne obszary handlowe to:

• Ku'Damm i jego przedłużenie Tauentzienstraße w Berlinie/City West pozostają głównymi ulicami handlowymi, nawet teraz, gdy Wall zszedł. KaDeWe (Kaufhaus des Westens) w Wittenbergplatz jest wizytą dla ogromnego działu spożywczego na 6. piętrze. Jest to, jak się zdaje, największy sklep w Europie kontynentalnej i wciąż ma stary urok na świecie, z bardzo pomocnym i przyjaznym personelem.
• Schloßstraße w Steglitz (Berlin/Steglitz-Zehlendorf) z centrum handlowym Schloss-Straßen-Center, Forum Steglitz, Karstadt, Boulevard Berlin, Naturkaufhaus i Das Schloss, między stacjami metra U9 Walther-Schreiber-Platz i U9+S1 Rathaus glitz.
• Friedrichstraße w Berlinie/Mitte to ulica sklepów na rynku upmarket w byłym Berlinie Wschodnim z Galeries Lafayette i innymi Quartiers (204-207), która jest głównym obszarem, na którym mogą zaimponować zamożni kupujący.
• Alexanderplatz w Berlinie/Mitte. Warto odwiedzić odnowiony sklep Galeria Kaufhof. Dla innych pamiątek idź do ausberlin.

Główny obszar handlowy dla alternatywy, ale wciąż bogaty tłum jest na północ od Hackescher Markt w Berlinie/Mitte, zwłaszcza wokół Hackesche Höfe.

Na bardziej przystępne, ale wciąż modne zakupy można kupić w sklepach Prenzlauer Berg, Kreuzberg i Friedrichshain w Berlinie/East Central z wieloma młodymi projektantami otwierającymi sklepy, ale także wieloma sklepami z płytami i scenariuszami. Stałe zmiany utrudniają rekomendowanie miejsca, ale obszar wokół stacji Eberswalder Straße w Prenzlauer Berg, wokół Bergmannstraße i Oranienstraße w Kreuzbergu i wokół Boxhagener Platz we Friedrichshain jest zawsze świetny w przypadku zakupów.

W przypadku pamiątek należy spojrzeć tuż przed Kaiser Wilhelm Gedächtniskirche (Berlin/City West); te sklepy sprzedają niemal te same przedmioty co inne, ale są tańsze. Jednak nie wszyscy pracownicy mówią po angielsku. Można tam również uzyskać tanie pocztówki (od 0,30 euro, a średnia cena zwykłej pocztówki to 0,50-0,80 euro).

Rynki

Istnieją cztery sale handlowe sprzedające świeże produkty i żywność gotową do spożycia. Marheinecke Markthalle i Markthalle Neun znajdują się w Kreuzbergu (Berlin/Środkowy Wschód), Arminiusmarkthalle znajduje się w Moabit (Berlin/City West) i Markthalle Tegel znajduje się w Tegel (Berlin/Reinickendorf i Spandau).

Można znaleźć dziesiątki rynków pcheł o różnych tematach w Berlinie (głównie w weekendy), ale warto sprawdzić to wielkie w Straße des 17. Juni (między Ernst-Reuter-Haus i S-Bahn: Tiergarten). Dwa inne rynki pcheł znajdują się w Mauerpark w Prenzlauer Berg (Berlin/Wschód) i Arkonaplatz (Berlin/Mitte), który jest blisko Mauerpark. Oba są w niedziele, więc możesz je odwiedzić.

Godziny otwarcia

Godziny zakupów są teoretycznie nieograniczone w dni powszednie. Niemniej jednak wiele mniejszych sklepów nadal znajduje się w pobliżu o 20:00. Większość większych sklepów i prawie wszystkie centra handlowe są otwarte do 21:00 lub 22:00 od czwartku do soboty.

Otwarcie w niedzielę jest nadal ograniczone do kilkunastu weekendów rocznie, chociaż niektóre supermarkety na dworcach kolejowych (Hauptbahnhof, Bahnhof Zoologischer Garten (pod mostem S-Bahn), Friedrichstraße, Innsbrucker Platz (U4 pod ziemią) i Ostbahnhof) są otwarte w niedziele.

Wiele piekarni i małych sklepów spożywczych (zwanych Spätkauf lub "Späti") jest otwartych późno w nocy i w niedziele w bardziej urozmaiconych dzielnicach (zwłaszcza Prenzlauer Berg, Kreuzberg i Friedrichshain). Sklepy w Hauptbahnhof (centralnej stacji) mają długie godziny pracy (zwykle do około 22:00-23:00), również w niedziele.

Karty kredytowe

Chociaż akceptacja kart kredytowych i kart debetowych marki VISA/Mastercard staje się coraz powszechniejsza, wiele sklepów nadal pobiera tylko gotówkę. Większość miejsc w strefach turystycznych będzie akceptować karty kredytowe, ale nadal dobrym pomysłem jest pytać z góry, czy zamierza się zapłacić z jednym. Wiele restauracji wymaga minimalnej kwoty kontroli, czasami przekraczającej 30 euro.

Dla Amerykanów Niemcy używają systemu chip-and-pin, więc mogą mieć kłopoty w takich miejscach jak stacje benzynowe bez nadzoru i automaty biletowe. Często kasjer będzie w stanie przesunąć pasek magnetyczny, ale nie zdziw, jeśli ktoś odmówi karty kredytowej, bo nie ma chipa. Jeśli to możliwe, skontaktuj się z wystawcą karty przed opuszczeniem domu, aby sprawdzić, czy można zastąpić istniejącą kartę kartą kartą posiadającą chip.

Indywidualne aukcje można znaleźć w artykułach powiatowych Berlina

Miłośnicy ulicznego jedzenia radują się! Berlin ma niezwykle szeroki wachlarz różnych stylów i smaków po bardzo przystępnych cenach (dla europejskich portfeli, czyli). Znakomite jedzenie można znaleźć w małych straganach, uwięzionych pod torami wyniesionych pasów U-Bahn, o wartości poniżej pięciu euro.

Berlin Currywurst

Zszywka w Berlinie to currywurst. To bratwurst pokryty keczupem i prochem curry. Można je znaleźć w całym Berlinie przez sprzedawców ulicznych. To musi spróbować, kiedy w Berlinie. Dwa znane stoiska currywurst to "Imbiss Konnopke'a" poniżej stacji metra Eberswalder Straße U-Bahn na linii 2 i "Curry 36" naprzeciwko stacji mehringdamm U-Bahn w Kreuzbergu (tylko dwa przystanki na południe od Checkpoint Charlie). Obydwie oferują dużo bardziej przyjazną obsługę niż wiele berlińskich bardziej upmarket.

Inną sławną rzeczą do jedzenia w Berlinie jest döner, płaski chleb wypełniony jagnięcym lub kurzym mięsem i warzywami, dostępny na wielu tureckich stoiskach.

Berlin może wydawać się mięsożernym niebem, ale wegetarianie i weganie mogą jeść całkiem dobrze. Berlinery są ogólnie przyjazne dla środowiska i obejmują swoją żywność; w większości dzielnic wewnętrznych znajduje się garstka dobrych, zdrowych restauracji wegetariańskich lub wegańskich z wykorzystaniem lokalnych składników, chociaż są one zwykle droższe niż wszechobecne stoiska z kebab i kiełbasą. Jeśli jesteś wegetarianinem o ograniczonym budżecie, wiele restauracji kebab ma dobry wybór prażonych warzyw i sałatek, i zazwyczaj można dostać falafels (smażone kule z kurczaka, odpowiednie dla wegan) i halloumi (rodzaj gęstego sera) zamiast mięsa.

Jedzenie w Berlinie jest niewiarygodnie tanie w porównaniu z innymi stolicami Europy Zachodniej lub innymi miastami Niemiec. Miasto jest wielokulturowe, a kuchnie wielu kultur są tu gdzieś reprezentowane, choć często są one modyfikowane, aby pasowały do niemieckich gustów.

Wszystkie ceny muszą zawierać podatek VAT według prawa. Jedynie restauracje na rynku wyższego szczebla mogą zażądać dodatkowej opłaty za usługi. Najlepiej zapytać, czy karty kredytowe są akceptowane przed usiąściem — nie jest tak powszechne akceptowanie kart kredytowych i preferowana jest gotówka. Najczęściej akceptowane są wizy i MasterCard; wszystkie inne karty będą akceptowane tylko w niektórych restauracjach. Europejskie karty debetowe nie zawsze są akceptowane, ponieważ z powodu oszustw związanych z kartami debetowymi niektóre przedsiębiorstwa przetwórcze wstrzymały stosowanie kart wewnątrzeuropejskich z określonych krajów. Nie dotyczy to kart debetowych pochodzących z banków niemieckich. Lepiej weź kasę albo poproś o pomoc.

Orientacja

Restauracje między Nollendorfplatz i Winterfeldplatz w Schönebergu

Jednym z głównych obszarów turystycznych, w których można się wyżywić, jest Hackescher Markt/Oranienburger Straße. Ten obszar uległ dramatycznym zmianom w ciągu lat: kiedyś pełno tam kuponów, nielegalnych barów i restauracji, miało to jakiś prawdziwy charakter. Jest ona szybko rozwijana i korporatyzowana, a nawet najsłynniejsza placówka - dawne centrum proto-shopping należące do żydowskich "Tacheles" - ma pewną faselizację. Na bocznych ulicach wciąż są kamienie, jednak "Assel" (Woodlouse) na Oranienburger Straße, wyposażona w meble DDR-era, jest nadal stosunkowo autentyczna i warta odwiedzenia, zwłaszcza w ciepłą letnią noc. Oranienburger Straße jest również miejscem, gdzie prostytutki ustawiają się w nocy, ale nie odkładaj tego. Obszar ten jest bardzo bezpieczny, ponieważ znajduje się tu kilka budynków administracyjnych i religijnych.

Za tanią i dobrą żywność (zwłaszcza z Turcji i Bliskiego Wschodu) należy wypróbować Kreuzberg i Neukölln z obfitością restauracji indyjskich, pizzy i Döner Kebap. Ceny zaczynają się od 2 euro za kebab lub turecką pizzę (inaczej niż oryginalny włoski przepis i składniki). Jeśli szukasz szybkiego posiłku, możesz spróbować wysiąść do Görlitzer Bahnhof lub Schlesisches Tor na linii U1 - w okolicy są niedrogie, wysokiej jakości restauracje.

Kastanienallee jest również dobrym wyborem - ale nie tym, czym była, odkąd deweloperzy się wprowadzili (jednak znacznie mniej eksploatowani niż Hackescher Markt). To popularny obszar z artystami i studentami, który ma pewien bohemijski urok. Spróbuj Imbissa W, na rogu Zionskirchstraße i Kastanienallee, gdzie serwują wspaniałe indyjskie jedzenie termojądrowe, głównie wegetariańskie, z rąk artysty-szefa kuchni Gordona W. Dalej. Na górze ulicy znajduje się ogród Prater Garten, najstarszy ogród piwny w Berlinie i doskonałe miejsce w lecie.

Wszystkie informacje o restauracji znajdują się w odpowiednich artykułach gminnych

• Kreuzberg & Friedrichshain - Młody i niezależny obszar studencki z dużą wspólnotą turecką w Kreuzbergu, powoli, ale z pewnością upokarzający.
• City West - Serce Berlina Zachodniego z dobrej jakości restauracjami.
• Mitte - Polityczne i nowe centrum Berlina Wschodniego z restauracjami na rynku.
• Schöneberg - Klimatyzatory miejskie i kafejki uliczne.
• Prenzlauer Berg - Buzzing Prenzlberg i jego ożywiona scena studencka.

Kelnerzy i porady

Oprócz restauracji wysokiej klasy, nikt cię nie usiądzie. Jeśli zobaczysz otwarty stół, usiądź. Może być konieczne samodzielne zdobycie menu z innego stołu lub stos w pobliżu kasy. Jeśli siedzisz na zewnątrz, oczekuj nieco wolniejszej obsługi.

Podobnie jak w większości krajów europejskich, należy poinformować kelnera, kiedy chce się zapłacić i wyjść. Kelner zwykle przychodzi do ciebie z kasą, a w Niemczech zwyczajem jest powiedzieć kelnerowi, ile płacisz (włącznie z napiwkiem), kiedy otrzymujesz rachunek - nie zostawiaj pieniędzy na stole. W przypadku pomyłki z napiwkiem, proś o zmianę, Wechselgeld (zwrot pieniędzy).

Jeśli usługa jest zadowalająca, dodaj do rachunku 5-10% wskazówkę (lub zaokrągl do następnej euro). Jeśli otrzymali Państwo nieprzyjemną pracę lub są w inny sposób niezadowoleni, jest to całkowicie dopuszczalne, aby w ogóle nie dać rady - kelnerki i kelnerki mają taką samą płacę minimalną w wysokości 8,85 euro za godzinę, jaką każda inna praca ma, więc nie zależą od napiwków, które stanowią największą część ich pensji, jak w USA.

Śniadanie

Bardzo często wychodzi się na śniadanie lub śniadanie (długie śniadanie i obiad, wszystko co można zjeść w formie bufetu, zwykle w godzinach od 10:00-16:00, za 4-12 euro - czasami łącznie z kawą, herbatą lub sokiem). Zobacz strony powiatowe Berlin/City West#Śniadanie i Berlin/East Central#Eat.

Indywidualne aukcje można znaleźć w artykułach powiatowych Berlina

Słowo ostrzeżenia: Najbardziej widocznym przejawem podejścia do palenia w pomieszczeniach jest sławna, liseferyczna postawa Berlina. Chociaż technicznie zabronione w najmniejszych barach, należy zakładać, że wszędzie, gdzie się wychodzi, jeśli nie jest podawane jedzenie, będzie dość dymne. Dotyczy to również klubów i dużych miejsc koncertowych. W razie jakichkolwiek problemów medycznych, należy przygotować się i zmienić plany lub przynieść dobrze dopasowaną maskę. Jeśli nie wiesz, zadzwoń do biura i spytaj.

Kluby

Scena klubowa w Berlinie jest jedną z największych i najbardziej postępowych w Europie. Nawet jeśli w mieście jest około 200 klubów, czasami trudno jest znaleźć odpowiedni klub dla ciebie, ponieważ najlepsze są trochę poza utartym torem, a większość bramkarzy będzie trzymać większe grupy turystów z dala. Jeśli chcesz iść do klubu, prawie zawsze musisz zapłacić opłatę wstępną. Jednakże wejście jest tanie w porównaniu z innymi dużymi miastami europejskimi, zwykle 5-15 euro (zwykle nie zawiera ono alkoholu).

Główne dzielnice klubowe znajdują się na wschodzie: Mitte (na północ od Hackescher Markt, wokół Alexanderplatz i wokół Köpenicker Straße), Friedrichshain ("pasek techno" wzdłuż rzeki Spree) oraz Kreuzberg (wokół Schlesisches Tor). Kiedyś legendarny Prenzlauer Berg prawie wszystkie kluby zniknęły z powodu gentryfikacji od lat 2000., podczas gdy nadal ma wiele modnych barów i kawiarni. Kilka klubów głównego nurtu znajduje się również w Charlottenburgu i Potsdamer Platz. Techno jest wciąż największym dźwiękiem w Berlinie, z wieloma postępowymi DJ i na żywo. Ale jest też wiele klubów grających w rytm lat 60-tych, alternatywny rock i oczywiście muzyka mainstream. Dni klubów są czwartek, piątek, a zwłaszcza sobota, ale niektóre kluby są otwarte każdego dnia tygodnia. W weekendy impreza w Berlinie zaczyna się około północy i szczyty około 2 rano lub 3 rano w wielu klubach, nieco później w klubach techno. Berlin słynie z długiego i dziesięciolecia po godzinach, do poniedziałku wieczorem. Jeśli chodzi o muzykę elektroniczną, przed wyjazdem można sprawdzić, czy Resident Advisor nie ma najlepszych imprez.

Słupki

Berliners - zwłaszcza młodzi Berliners - kochają koktajle. Ludzie lubią spotykać się ze znajomymi w barze koktajlowym, zanim pójdą do klubu. Prenzlauer Berg (wokół U-Bahnhof Eberswalder Str., Helmholtzplatz, Oderberger Straße i Kastanienallee), Kreuzberg (Bergmannstraße, Oranienstraße i okolice Parku Görlitzer i U-Bahnhof Schlesisches Tor), Schöneberg (Golneberg) Głównymi obszarami są: tzstraße, Nollendorfplatz, Motzstraße dla gejów) i Friedrichshain (Simon-Dach-Straße i okolice Boxhagener Platz).

Niektóre bary pobierają niewielką, podlegającą zwrotowi kaucję za okulary - otrzymujesz żeton z napojem, aby powrócić (ze szklanką) do baru.

W Warschauer Straße (do którego można dotrzeć poprzez S-Bahn i U-Bahn Warschauer Straße), a konkretnie Simon-Dach-Straße i Boxhagener Platz można znaleźć szeroką gamę barów. To powszechne, że miejscowi spotykają się w Warschauer, by tam pójść do baru. Również Ostkreuz ("Eastcross") i Frankfurter Allee są dobrze znanymi punktami spotkań. Zwłaszcza odwiedzić alternatywne miejsca ("podziemne-/lewe-szene") w projektach domowych (tzw. placki), jak np. Supamolly w Jessnerstreet (Traveplatz), Scharni38 (Scharnweberstreet) i tak dalej, lub słynne alternatywne kluby w Revaler Straße, jak R.A.W. albo Lovelite na Simplonstraße.

W całym mieście jest wiele irlandzkich barów, tak jak we wszystkich miastach europejskich. Jeśli lubisz wolne irlandzkie bary lub oglądać piłkę nożną po angielsku, to nie będziesz zawiedziony, ale w mieście z nowymi fajnymi boksami otwierającymi się codziennie i ogromnym zasięgiem do wyboru, przekonasz się, że te boksy są głównie dla irlandzkich robotników budowlanych i Niemców przyciąganych przez irlandzką muzykę, która jest często w nich grana. Irlandzki pub w Europa Center w Tauentzienstraße jest sławny. Znajdziesz się w piwnicy wieżowca, w weekend znajdziesz duży irlandzki pub i tłum. Twierdzi też, że ma najdłuższy bar w Berlinie!

Nie ma tak wielu nielegalnych barów jak w latach 1990., ale kraty otwierają się i zamykają szybciej, niż można nadążyć - sprawdź przewodniki po barach i koktajlach w bitygodniowych czasopismach Tip lub Zitty. W przypadku zalecanych pasków przejrzyj strony powiatowe.

Koncerty

W Berlinie jest ponad 1000 koncertów rockowych rocznie. Można znaleźć koncerty w znanych miejscach, ale jest też wiele ciekawych miejsc. Na stronie koncertowej Ma Baker można znaleźć dobry przegląd bieżących koncertów. Codziennie koncerty są aktualizowane i wyświetlane w tym miejscu.

Brauhäuser

Brauhaus (browar) sprzedaje piwo na terenie zakładu. Zwykle na browarze znajduje się publiczna przestrzeń widokowa. Wypróbuj Gaffel Haus, Brauhaus Georgbraeu, Brauhaus Mitte, Brauhaus Spandau i Brauhaus Lemke.

Kawiarnie

Cafe Einstein jest jednym z przykładów rodzinnego łańcucha kawy, który ma ładny personel, świetną kawę i jest dość cenny. W szczególności Einstein w Unter den Linden jest tak daleko od "śmieciowej kawy", jak to możliwe.

Jeśli chcesz dostać trochę wody z kranu, poproś o "Leitungswasser" (jeśli powiesz "woda" (Wasser), otrzymasz wodę mineralną.) To powszechne, jeśli pijesz kawę. Nie powinni cię za to oskarżać, ale ty też powinieneś zamówić kolejnego drinka.

Ulica

Kioski (bez licencji) można znaleźć w całym mieście i sprzedawać butelkowane piwa i inne napoje. Kiosk będzie miał na ogół otwieracz do butelek na ladzie i można pić alkohol na ulicy. Na butelki z tworzywa sztucznego i szkła pobiera się zwrotny depozyt w wysokości od 8 do 25 centów za każdy pojemnik (Pfand).

Indywidualne aukcje można znaleźć w artykułach powiatowych Berlina

Od zakończenia Zimnej Wojny Berlin nadal jest świadkiem boomu budowlanego w hotelach i biurach. Boom prowadzi do znacznej nadpodaży hoteli, co prowadzi do stosunkowo niskich cen nawet w kategorii 5-gwiazdkowej (ceny pozasezonowe w wysokości 110 euro za noc nie są niezwykłe). Zwłaszcza w przypadku krótkiej wizyty najlepiej będzie zostać w miejscu w Berlinie-Mitte (około Friedrichstraße), ponieważ większość głównych atrakcji znajduje się tam. Ze względu na swoją historię większość hoteli w Berlinie nadal znajduje się w City West (tj. Charlottenburg-Wilmersdorf), szczególnie w pobliżu stacji Zoo. Alexanderplatz i Anhalter Bahnhof mają klastry 2-3-gwiazdkowych hoteli budżetowych (tj. Ibis, Motel One). Znajdziecie tylko niedrogie hotele (Motel One i Meininger) zlokalizowane bezpośrednio na nowej głównej stacji kolejowej, ale trwają duże budowle. W sieci hoteli "Motel-One" ("Motel-One") (pod dziwną nazwą) funkcjonują różne 2-gwiazdkowe hotele w centrum miasta. Istnieje również wiele 3-4-gwiazdkowych "hoteli NH" oferujących dobrą wartość. Wszystkie główne sieci hotelowe są obecne w Berlinie. Dobrym pomysłem jest sprawdzenie, czy hotel jest blisko transportu publicznego (U-Bahn lub S-Bahn), aby uniknąć zbyt długich spacerów.

Najtańsze są schroniska młodzieżowe (nazywane Jugendherbergen, tylko dla członków) i schroniska (podobne do schronisk młodzieżowych, ale dla wszystkich, przeważnie turyści mieszkają tutaj, zazwyczaj w jednym lub 32-osobowym pokoju). Znajdziesz także oferty noclegowe i śniadaniowe (często prywatne) oraz domy z internatem (pensjonat, bardziej znany i mniejszy niż hotele). Większość prywatnych mieszkań na platformach takich jak AirBnB jest nielegalnie oferowana w Berlinie i przyczynia się do trwającego kryzysu mieszkaniowego. Spróbuj wybrać miejsce w sposób odpowiedzialny!

Sprawdź strony powiatowe poszczególnych aukcji zakwaterowania. Popularne dzielnice hotelowe obejmują:

• Mitte - głównie hotele wysokiej klasy w głównych obszarach turystycznych oraz niektóre tanie hotele i schroniska na peryferiach
• Charlottenburg-Wilmersdorf - największa liczba hoteli średniej i dużej skali jest dostępna tutaj, w większości zgrupowanych wokół dworca kolejowego Zoologischer Garten i Ku'damm
• Prenzlauer Berg - znajdziesz tu wiele niezależnych małych hoteli, schronisk i pensjonatów w spokojnej atmosferze tej dzielnicy
• Friedrichshain-Kreuzberg - centrum alternatywnego życia w Berlinie oferuje wiele możliwości zakwaterowania o odpowiednich parametrach, głównie schroniska i pensjonaty

W niemal każdej dzielnicy Berlina można znaleźć zakwaterowanie po rozsądnych cenach, ale należy pamiętać o czasie, jaki może upłynąć, zanim dotrze się z tego miejsca do miejsca, w którym chce się odwiedzić, ponieważ Berlin jest bardzo dużym miastem.

Można znaleźć kawiarnie internetowe i sklepy telefoniczne w całym Berlinie. Prowadzimy badania w sklepach telefonicznych, ponieważ większość z nich skupia się na określonym regionie świata. Wiele barów, restauracji i kawiarni oferuje swoim gościom darmowe wi-fi. Klienci wszechobecnej Kawy Einsteina otrzymują 30 minut darmowego wifi. Stacje metra (U-Bahn) oferują darmowe wi-fi wszystkim: BVG Wi-Fi.

Sieć komórkowa (3G/GPRS/GSM) obejmuje całe miasto. Jeśli jesteś z kraju innego niż GSM (np. Stany Zjednoczone), sprawdź zgodność z GSM w telefonie komórkowym. Na przykład amerykański przewoźnik Verizon ogłosi telefony pracujące w sieciach GSM jako "World Devices". Ogólnie jednak każdy model iPhone od iPhone 6s będzie obsługiwał zarówno CDMA, jak i GSM i będzie doskonale działał w Berlinie.

Bezpłatna sieć bezprzewodowa obejmuje części Berlina, ale wymaga specjalnego oprogramowania na komputerze. Więcej informacji, w tym mapy Berlina z relacją, jest dostępnych w Internecie.

Berlin może być bezpiecznym miejscem, ale jest ogromnym miastem i jako taki posiada kilka obszarów, które nie są tak dobrze utrzymane. Nie mają zastosowania żadne szczególne przepisy z wyjątkiem transportu publicznego i obszarów turystycznych, gdzie kieszenie stanowią problem. Oglądaj torby w godzinach szczytu, na większych stacjach kolejowych (w nocy stacje centralne, Warschauer i Revaler są notorycznie szkicowane).

Policja w Berlinie jest kompetentna, a nie skorumpowana; dlatego, jeśli spróbujesz je przekupić, prawdopodobnie spędzisz przynajmniej noc za kratami, aby sprawdzić tło. Są one zasadniczo pomocne dla turystów. Większość funkcjonariuszy potrafi mówić po angielsku, więc nie wahaj się do nich podchodzić, jeśli jesteś przerażona lub zagubiona. Policja jest na ogół bardziej zrelaksowana niż w bardziej konserwatywnych miejscach, takich jak Monachium, i niekoniecznie angażuje się w politykę "zerowej tolerancji" (ale nawet wtedy jawnie palenie przed policją wspólnego rzuci cię w kłopoty nawet w Berlinie). Generalnie policja skoncentruje się raczej na przestępczości i bezpieczeństwie ruchu drogowego niż na drobnych wykroczeniach czy pijanych turystach, chyba że sprawy wymkną się spod kontroli.

Ogólnokrajowe numery alarmowe

• Pożary i wypadki medyczne, ☏ 12 r. 
• Policyjny numer alarmowy, ☏ 10. 

Od lat 1980. w dniu pracy miały miejsce zamieszki na terenie (maj 1 r.). Na ogół odbywają się one w Kreuzbergu wokół Oranienstraße/Mariannenplatz. Obecnie zazwyczaj rozpoczynają nocleg przed majem 1 roku, zwłaszcza w Mauerpark (Prenzlauer Berg), w Boxhagener Platz i w Rigaer Str. (Friedrichshain) i rozpocząć od nowa wieczorem w maju 1 r. w Kreuzbergu i na wspomnianych obszarach. Brutalne zamieszki stały się od 2005 r. raczej niewielkie ze względu na zaangażowanie obywateli, którzy świętują Dzień Pracy w miły "festyn" w Kreuzbergu i dobrze zaplanowane działania policji. Lepiej trzymać się z dala od tych obszarów od 20:00 do wschodu słońca. Pojazdy nie powinny być zaparkowane w tym obszarze, ponieważ wymaga to zniszczenia!

Przemoc o podłożu rasowym jest rzadka, ale ryzyko jest wyższe na obrzeżach Berlina Wschodniego. Zaleca się, aby turyści niebiali zwracali uwagę na takie obszary, jak Lichtenberg, Hellersdorf, Marzahn, Treptow i Köpenick w godzinach wieczornych i nocnych, zwłaszcza, jeśli są sami.

W sąsiedztwie dzielnic Neukölln i Kreuzberg (między Hermannplatz, Schönleinstraße do Kottbusser Tor) i Wedding (Moabit i Gesundbrunnen) ryzyko upadku ofiary rabunków i napadów jest wyższe. Turyści powinni odwiedzać te tereny z pewną ostrożnością w nocy, jako mieszanina pijanych imprez, a ubogie dzielnice mogą prowadzić do kłopotów.

Narodowe media i konserwatywni politycy lubią robić ogromną historię z pewnych znanych miejsc, w których handluje się narkotykami. Obszary takie jak Görlitzer Park są dobrze znane z wszelkich dostępnych substancji nielegalnych, ale jeśli nie sprzedasz lub nie kupisz tego nie powinno cię to niepokoić. Mimo portretów medialnych, policja często atakuje te miejsca i próbuje złapać handlarzy narkotyków, ale zazwyczaj łapie się tylko niewielką garstkę, ponieważ opracowała pewne środki, aby uniknąć ich złapania. Istnieje przestępczość zorganizowana, ale na ogół starają się skupić na mniej agresywnej działalności w Niemczech i prawie nigdy nie są skierowane do osób z zewnątrz.

Mimo, że są nieszkodliwe, handlarze zaczęli błagać o lokalne miejsca turystyczne, takie jak Pariser Platz obok Bramy Brandenburskiej, Alexanderplatz i Museuminsel. Zwykle są to kobiety, którym towarzyszą ich córki, które pytają, czy mówią po angielsku i mówią, że pochodzą z nowych krajów UE i próbują zebrać pieniądze na lot do domu. Historia jest fałszywa, więc nie dawaj im pieniędzy, co zachęcałoby do dalszego wykorzystywania kobiet i ich dzieci. Mają też nową taktykę, w której wręczają ci kartkę opowiadającą ich "historię" i proszą o pieniądze; uważaj, że dzieci, które noszą w ramionach, będą przeszukiwać twoje torby podczas czytania karty. Najlepszym sposobem na uniknięcie tego jest po prostu ignorowanie ich i nieodpowiadanie na pytania "Mów po angielsku?" Jeśli się boisz, nie wahaj się skontaktować z policją, jak oni pomogą.

Prostytucja

Prostytucja to legalny interes w Niemczech. Berlin nie ma żadnego wielkiego dystryktu czerwonego, mimo że zbudowano jakieś wielkie burdele. Berlin nie ma stref zamkniętych dla prostytutek (po niemiecku nazywanych "Sperrbezirk"), więc "apartamenty" lub burdele rozchodzą się po całym mieście. Oranienburger Straße w Mitte jest niesławny dla swoich prostytutek w nocy. Te kobiety są atrakcją turystyczną, a kobiety skupiają się tylko na turystach, aby żądać wygórowanych cen.

Bliskość Europy Wschodniej, złagodzenie przepisów wizowych i nielegalna wspólnota imigrantów zwiększa liczbę prostytutek. Reklamy znajdują się w tabloidach i w trybie online. Handel ludźmi i nielegalna imigracja stanowią problem; w związku z tym dochodzi do ataków policyjnych i zamykania nielegalnych operacji. Brotele i prostytutki muszą się zarejestrować, jak każda inna firma, albo będą ścigane za uchylanie się od płacenia podatków. Generalnie, policjanci nie są zainteresowani klientami (zwłaszcza jeśli zachowujesz spokój i nie próbujesz się kłócić), ale musisz mieć przy sobie identyfikator zdjęcia (w porządku jest kserokopia paszportu). W przeciwnym razie, możesz spędzić noc na posterunku policji, gdy twoje tło zostanie sprawdzone.

Berlin jest domem Charité, być może jednym z najsłynniejszych szpitali na świecie, byłym miejscem pracy legend medycznych takich jak Robert Koch, Rudolf Virchow, Emil von Behring czy Emil Fischer.

Biblioteki

Berlin posiada wiele bibliotek publicznych w całym mieście. Jednym z największych jest Biblioteka Memoriałowa Amerika-Gedenkbibliothek na Blücherplatz 1.

Ambasady

Niektórzy z Berlina pytali, dlaczego chciałby pan kiedykolwiek wyjechać, ale w pobliżu jest kilka dobrych miejsc, nawet w pobliżu berlińskiego S-Bahn. Brandenburgia, poza wąskim kręgiem przedmieść (w porównaniu z większością innych europejskich metropolii), jest w większości wiejska, więc krótka jazda doprowadzi was do malowniczej natury. Berliners nazywają ten obszar "JWD" (wymawiany dzień "yott vay"), skrót od "janz weit draußen", czyli "z tyłu". Brandenburgia i Berlin współpracują w wielu aspektach planowania regionalnego, a granica między nimi nie zawsze jest łatwa do zrozumienia. Częścią tej współpracy jest plan (teoretycznie) ukierunkowania rozwoju wzdłuż sieci linii kolejowych w kształcie gwiazdy, zmierzającej w kierunku Berlina.

Autostrada Raststätte Grunewald na stacji S-Bahn Nikolassee jest dobrym miejscem na podjazd, jeśli jedziesz na południe lub zachód.

• Poczdam (35 km) - stolica otaczającego kraju związkowego Brandenburgia, niedaleko na południowy zachód od Berlina, i udaje się na doskonałą wycieczkę. Szczególnie park Sanssouci, światowego dziedzictwa z jego sławnymi pałacami, jest wart odwiedzenia. Można tam dotrzeć z S-Bahn S7 lub Regional-Express RE1 do stacji Poczdam Hauptbahnhof lub Park Sanssouci (strefa taryfowa C). Potrzeba około pół godziny od Berlina Hauptbahnhof lub Friedrichstraße.
• Oranienburg (35 km) — ciche przedmieścia, w których znajdują się pozostałości KZ Sachsenhausen, jednego z nielicznych zachowanych nazistowskich obozów koncentracyjnych na terytorium Niemiec. Jest też mały pałac w centrum Oranienburga. Pół godziny pociągiem RE.
• Spreewald (c. 85 km) - chroniony rezerwat biosfery UNESCO. Obejmuje on obszary nizinne, na których rzeka Spree mierzy tysiące małych dróg wodnych przez łąki i lasy. Jest to piękny, wyjątkowy krajobraz na około godzinę na południe od Berlina i wart jednej podróży lub weekendowej wycieczki, aby odpocząć od burzliwego życia w mieście.
• Frankfurt nad Odrą (100 km) - na polskiej granicy, z wieloma studentami z różnych krajów, jest w zasięgu ręki. Ponad godzinę jazdy pociągiem RE (pół godziny jazdy).
• Lutherstadt Wittenberg (100 km) - około 40 minut na południowy wschód od Berlina przez ICE. Schlosskirche to kościół, w którym Martin Luther przybił swoje tezy do drzwi kościelnych, rozpoczynając reformację protestancką. Po drugiej stronie ulicy znajduje się centrum dla odwiedzających z doskonałymi informacjami. Wspaniałe miasto na wycieczkę i można łatwo zwiedzać pieszo.
• Region Jeziora Müritz (Mecklenburgische Seenplatte; c. 145 km) - park narodowy na północy z kilkuset jeziorami. Idealny do kempingu i kajakarstwa w pobliżu natury.
• Lipsk (1900 km) - najbardziej dynamiczne i najszybciej rozwijające się miasto w NRD, znane z twórczej sceny kulturowej, nazywane czasami udawanym "Nowym Berlinem", ale wciąż znacznie mniejsze i bardziej zrelaksowane niż stolica; 1:15 przez pociąg na południe.
• Drezno (190 km) - była stolica królewska Saksonii z pałacami barokowymi, kościołami i skarbami sztuki szlachetnej; dwie godziny pociągiem lub samochodem na południe. Intensywna konkurencja na trasie Dresden-Berlin oznacza, że bilet autobusowy (od 2,5 do 3 godzin) może mieć nawet pięć euro.
• Piękne wybrzeże Morza Bałtyckiego (np. Usedom, Stralsund i Rügen) jest wystarczająco blisko, aby móc podróżować samochodem w dzień lub weekend (od 2,5 do 3 godzin) lub pociągiem (prawie trzy godziny do Stralsund; 3-3:45 do Usedom).
• Hamburg (290 km) - drugie co do wielkości miasto w Niemczech, oddalone jest o mniej niż 2 godzin od ICE; IRE zajmuje nieco dłużej (3 godziny), ale specjalna oferta w wysokości 19,90 euro w jedną stronę (dostępna przez cały czas) jest trudna do pokonania i jest jeszcze szybsza niż autobus.

Granica polska znajduje się zaledwie 90 km na wschód od Berlina, dlatego warto wybrać się na wycieczkę:

• Szczecin (Stettin; 150 km) - około dwóch i pół godziny jazdy pociągiem.
• Poznań (Posen; 270 km) - trzy godziny jazdy pociągiem.